Pulp Fiction - najwybitniejszy bełkot w dziejach kina

Witam.
Quentin Tarantino to reżyser, którego fenomenu... sam nigdy specjalnie nie rozumiałem. Wszelkie jego produkcje, które dotychczas oglądałem, nudziły mnie przeokrutnie. Jednak w dyskusjach na filmowych grupkach wszędzie byłem napadany zdaniami w stylu "To obejrzyj jego pierwsze dwa filmy, to jest czyste złoto, już nigdy później czegoś takiego nie osiągnął" itd.
W końcu jednak się wziąłem za jego podobno największe dzieło, a zarazem jeden z najważniejszych filmów w dziejach - "Pulp Fiction".

Jaką historię opowiada ten film? Hmmm... Śmiem twierdzić, że tutaj otrzymujemy zlepek kilku wątków mniej lub bardziej luźno powiązanych ze sobą, jedne dążą do jakiegoś konkretnego zakończenia, inne zaś nie. Wszystko jest tak dziwnie poszatkowane, ale... zaskakująco nieziemsko ciekawie i dobrze. Wszystko z dwóch powodów - przegenialnie nakreślonych postaci, z wybitnym motherfuckerującym Julesem Winnfieldem (Samuel L. Jackson) na czele, oraz przegenialnymi, mięsistymi dialogami, przez które nie da się oderwać uszu od ekranu.

W tym filmie dzięki geniuszu scenopisarskiemu Tarantino nie ma żadnej obiektywnie słabej sceny, ŻADNEJ. Cała obsada radzi sobie świetnie, realizacja jest solidna. Jedynie można się czepić... braku jakiegoś konkretniejszego sensu... ale po co komu sens, kiedy mamy dwie i pół godziny czystej frajdy.

Tutaj nie da się nudzić, cały czas trwania filmu zlatuje nie wiadomo kiedy, tego trzeba doświadczyć na własnej skórze.