1. Jeśli chodzi o urządzenia elektroniczne to było ogólne odniesienie do dzisiejszej kryminalistyki, aż tak różniącej się od dawnej. DNA nie zawsze jest ostatecznym dowodem - ktoś może odbyć stosunek z ofiarą zanim ona zostanie zgwałcona. Nawet "ostrzejszy" stosunek może pozostawić DNA ofiary pod paznokciami itp.
2. Trochę niezrozumiale napisałeś. Mógłbyś napisać to jeszcze raz? Najlepiej z zachowaniem ortografii i interpunkcji. Coś te zasady są wyjątkowo często tutaj omijane...
   Ogólnie w moim argumencie chodziło o to, że w przypadku powiedzmy zbrodni z powodu nagłej złości(nieplanowane zabójstwo, jakiegoś kolesia poniosło) ktoś może stwierdzić "i tak mnie zabiją, pozbędę się świadków to może przeżyję". Na pewno nie dotyczy to planowanych zbrodni, bo w przypadku takich oprawca zazwyczaj planuje brak świadków, a przypadkowych i tak w jakiś sposób eliminuje.
3. Odsyłam do raportów OZN(Roger Hood , The Death Penalty: A World-wide Perspective, Oxford, Clarendon Press, wydanie trzecie, 2002, str. 230) Wnioski były proste - KŚ nie odstrasza przestępców dużo bardziej niż dożywocie.
4. Dużo osób będących za karą śmierci jednak chce karać tak każdego. Więc byłaby to po prostu zemsta. Recydywistów po prostu zamyka się dożywotnio w więzieniach o zaostrzonym rygorze, wtedy reszta społeczeństwa jest bezpieczna.
   Co do sposobu utrzymania systemu penitencjarnego to mam swoje proste zdanie - zapewnione minimum, za resztę każdy musi pracować. Nie płacić, pracować. Każdy dostaje pełnowartościowy posiłek najtańszym kosztem, jeśli chce coś smacznego to musi dopłacić z zarobionych w więzieniu pieniędzy. Tutaj jedynie problemem jest zapewnienie odpowiedniej liczby miejsc pracy, ale patrząc na cenę pracy więźnia raczej sektor prywatny nie miałby z tym problemu.

Dyskusja na temat kary śmierci nie jest prosta - jest tu wiele dylematów moralnych i problemów państwowych, temat nieomylności sądownictwa, temat utrzymywania skazanych na długie więzienia przez społeczeństwo, resocjalizacji itp.