ලිපට වැටීම

_{Warning! Translations causes to destroy the real meaning}

අපේ ගෙදර අන්තිමට දර ලිපේ කෑම හැදුවෙ මීට අවුරුදු 7 කට වගේ ඉස්සර. තාත්තට ඒ කාලෙ කුරුඳු දර පහසුවෙන් ඉල්ල ගන්න පුළුවන්. ඒ නිසා මාස දෙකෙන් දෙකට වගේ ලොකු දර ට්‍රැක්ටරයක් එහෙම ගෙනත් ගොඩ ගහල තිබුණ. පස්සෙ අලුත් කුස්සියත් එක්කම සම්පුර්ණයෙන්ම දර ලිපට තිත තිබ්බ. මොකද ලිපට පිඹින එක, අළු, දැලි, දර කපන එක වගේම දුම අලුත් කුස්සියට වගේම ඇඟටත් හොඳ නැති නිසා.

ඉතින් අපි බොහොම කාලයක් සතුටෙන් ගෑස් ලිපේ උයාගෙන බඩ පිරෙන්න කෑව. පස්සේ.. @$@# #$#@&%$#@/ $#%##%%@ !#%%$##$^&% $#/*%$#@. 😊 ඔව් ඊට පස්සේ එහෙම වුණා. දැනට තියන ගෑස් එක ඉවර වුණාම ආයෙත් ගෑස් එකක් ගන්න යන්න බැරි හේතු දෙකක් තියනව. ඔව් අ ඔයාල දන්න දෙක තමයි. එකක් ගෑස් එක පුපුරනවට තියන බය. දෙක, ගෑස් නැහැනේ!

ඉස්සරහට හම්බකරන සල්ලි ලිපට දාල හට්ටියේත් දාල උයාගෙන කන්න තමයි වෙන්නෙ. ඉතින් එහෙම වෙන්න දෙන්න බැරි නිසා අම්ම දැන් දැන් ගෑස් පාවිච්චි කරන්නෙ අරපිරිමැස්මෙන්. ඉස්සර වගේ එක එක කෑම ජාති හදන්න තරම් ගෑස් ඉතුරුවෙලා නැහැ. ඒ නිසා දවසෙ එක වේලක් මොනවා හරි තම්බගන්න දර ලිප පාවිච්චි කරන්න අපි හිතුව.

දර විතරක් තිබ්බට මදි ලිප මොලොවන්න භූමිතෙල් වගේ දෙයක් තිබුනොත් තමයි පහසු. එත් ඉතින් එච්චර ගානක් දීල භූමිතෙල් අරන් ලිපට දාල පුච්චන්න පුලුවන්ද? ඒ නිසා දෙසැම්බර් 31 පොල් අතු හොයාගෙන මට කැලේ රිංගන්න සිද්ද වුණා. වෙලාවට අපට පොල් හරි තිබුණ. පොල් ගෙඩියක් කඩේට රුපියල් 75 කට වගේ තමයි පහුගිය සැරේ අපි විකුණුවේ. 💰

කොහොම හරි අලුත් අවුරුද්දට දර ලිපේම වැලිතලප හදල කොකිස් නුත් බැදල තමයි අම්ම නතර වුනේ. හොඳම ටික තිබ්බේ වලන් හෝදන කෙනාට. ඒ කියන්නේ මට. එක සැරේටම දැලි mode එකට මාරු වෙන්න අමාරු වුණ නිසා හැම තැනම දැලි ගාගන්න සිද්ද වුණා. කමක් නෑ. අපට ඉන්න රටක් තියන එකම මදැයි!