နင္ရယ္ငါရယ္......သူတို႔ေတြရယ္
နင္ရယ္ငါရယ္......သူတို႔ေတြရယ္
အပိုင္း(၁)
ေဆာင္းဦး၏ ညခ်မ္းသည္တိတ္ဆိတ္ျခင္းႏွင့္အတူ ေအးျမေနသည္။
ျပတင္းေပါက္မွ ဝင္လာေသာ ေလတျဖဴးျဖဴးေၾကာင့္ ' မိုးေန႔ ' ႏွစ္ၿခိဳက္
စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။ ထိုစဥ္.....
" မိုးေန႔ "
" ေဟ်ာင့္ "
"မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲကြ"
"ငါတို႔မင္းကိုေစာင့္ေနတာ ၾကာေနၿပီ း"
မိုးေန႔ ၏ အိမ္ျခံအျပင္မွ ထြန္းဦး ၊ ဖိုးေက်ာ္ ၊ မ်ိဳးေအာင္ ႏွင့္ ေဝလင္း တို႔
၏ တစ္္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေခၚေနေသာအသံျဖစ္သည္။
"ေဟ့ဘယ္သူေတြလဲကြယ့္"
" ႀကီးႀကီးျမ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါဗ် "
"မိုးေန႔ရိွလားႀကီးႀကီးျမ"
ႀကီးႀကီးျမဆိုသူ မွာ မိုးေန႔ ၏ အေမ ပင္ျဖစ္သည္။ မိုးေန႔တြင္အေဖမ႐ွိ
ေတာ့ပါ။မိုးေန႔ အလယ္တန္းေက်ာင္းသား ဘဝတုန္းကပင္ ကြယ္လြန္
သြားခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မိုးေန႔ ကိုသူ၏မိခင္ ႀကီးႂကီးျမ ႏွင့္ သူ၏အစ္မႏွစ္ေယာက္က
အလိုလိုက္ၾကသည္။အငယ္ဆံုးမို႔ မ်က္ႏႇာအညိဳးမခံ။မိုးေန႔ ဆယ္တန္း
ေအာင္ၿပီးေသာ္ လည္း မို႔ေန႔ တတ္ခ်င္ေသာရန္ကုန္စီးပြားတကၠသိုလ္
သို႔သြားေရာက္တတ္ေစခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ မို႔ေန႔၏အေဖဘက္မွ
အေဒၚမ်ား႐ွိေနသည္မို႔ စိတ္ခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ယခုဆိုလွ်င္ေက်ာင္းၿပီးၿပီ။
ထို႔ေၾကာင့္မိုးေန႔မွာ လိုတိုင္းရ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ခြင့္ရေနေသာေၾကာင့္
ဆိုးခ်င္တိုင္းဆိုး ဂ်စ္ကန္ကန္ ပံုစံျဖစ္ေနသည္မွာမဆန္းေပ။
"မိုးေန႔ ႐ွိတယ္မဟုတ္လား "
"မင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းက႐ွိပါတယ္ ညေနေရမိုးခ်ိဳးထမင္းစားၿပီး
ကတည္ း ကအိပ္ေနတာ အခုထိပဲ ေလ ခရီးကျပန္ေရာက္ခိုက္ဆို
ေတာ့ ပင္ပန္းသြားတယ္ထင္ပါရဲ႕ေအ"
မးို႔ေန႔အေမစကားေၾကာင့္ထြန္းဦးမွ......
" ဟာ ဒီေကာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ခ်ိန္းထားတာ ဗ် "
" ေဟ ဟုတ္လား ဒါဆို ႂကီးႀကီးျမ သြားႏိုးေပးမယ္ "
မိုးေန႔ ျခံဝမွ ထြန္းဦးတို႔ အဖြဲ႔ေျပာဆိုေနေသာ စကားသံမ်ားေၾကာင့္
အိပ္ေပ်ာ္ေနရမွ ႏိုးလာခဲ့သည္။ နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ ည ၁၀နာရီပင္ထိုး
ေနေလၿပီ။ ထြန္းဦးတို႔အဖြဲ႔ ေဒါပြခ်င္စရာပင္။ ညေနက မိုးေန႔ ရန္ကုန္မွ
ျပန္ေရာက္သည္ကို သိသိခ်င္း ထြန္းဦး မိုးေန႔ ကိုလာတိုင္ပင္ထားသည္။
အေၾကာင္းမွာဒီညတြင္ ယမင္းအိမ္ေ႐ွ႕ ၌ ဂစ္တာတီးသီခ်င္း သြားဆိုၾက
မည္ျဖစ္သည္။ မို႔ေန႔တို႔အဖြဲ႔တြင္ မိုးေန႔ကလြဲရ်္ မည္သူမွ ဂစ္တာ မတီး
့
တတ္ေပ။ထို႔ေၾကာင့္ မိုးေန႔ရြာျပန္အလာကို ေစာင့္ေနၾကျခင္းပင္။
" ေဟ်ာင့္ေတြ မင္းတို႔ အသံျဗဲ ႀကီးေတြနဲ႔ ေအာ္မေနနဲ႔ ငါႏိုးၿပီကြ "
ေဝလင္းမွ ....
" မင္းကေတာ့ အိမ္မွာ ႏွပ္ေနတယ္ ငါတို႔ကမင္းအလာကို ေစာင့္ေနရင္း
နဲ႔ ျခင္ခ်ီေတာ့မယ္ကြ "
" ဟုတ္ပကြာ "
ေဝလင္းစကားေၾကာင့္ မိုးေန႔ သေဘာက်စြာရယ္ရင္း....
.
" ဟား ဟား ဟား ေအးပါကြာ sorry ပါ "
ထြန္းဦးမွ..
" ေဟ်ာင့္ sorry ေတြ ဘာေတြ လုပ္မေနနဲ႔ ေခြးမသား ျမန္ျမန္လာခဲ့ "
ထြန္းဦး မိုးေန႔ ကုိဆဲ လိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ ေဝလင္း ဖိုးေက်ာ္ႏွင့္
မ်ိိုးေအာင္တို႔တစ္ယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း ထြန္းဦးကို လက္
ကုတ္ၾကသည္။ထြန္းဦးကေတာ့မသိ႐ွာ ။ ဇြတ္သာေအာ္ေနသည္။
ထိုစဥ္........
"ဟိတ္ ေကာင္ေလးေတြ မင္းတို႔ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ ဟမ္း ေျပာစမ္း "
ေဒါသတႂကီးႏွင့္ေျပာလာေသာ မိုးေန႔အေမစကားေၾကာင့္ ထြန္းဦးျပဴး
ေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္ သူေျပာလိုက္ေသာစကားကို သတိမထားမိလို္က္႐ွာ။
မိုးေန႔အေမကေတာ့ သားထိဓားၾကည့္ ဆိုသလိုပင္ ။
" ငါ့ကိုလာျပန္ေမးေနေသးတယ္နင္တို႔ ငါ့သားကို ေခြးမသားလို႔ဆဲေတာ့
ငါက ဘာျဖစ္သြားၿပီလဲ ဟမ္း "
ထိုစဥ္ ဖိုးေက်ာ္ ေယာင္တိေယာင္ခ်ာႏွင့္ျပန္ေျဖလိုက္ပံုက
" ႂကီးႀကီးျမ က ေခြးမႀကီး ျဖစ္သြားတာေပါ့ "
" ဟာ သြား ... သြားၿပီ"
" ဘာ ! ! ေသနာေကာင္ေလးေတြ ငါ့ကိုမ႐ိုမေသနဲ႔နာဖို႔သာျပင္ "
မိုးေန႔အေမ ေဒါသတႀကီး ေျပာဆိုရင္း အိ္မ္ေ႐ွ ့ပန္းအိုးထဲတြင္ထည့့္ထား
ေသာ ေက်ာက္စရစ္ခဲ မ်ားျဖင့္ ပစ္ေပါက္ေလေတာ့သည္။
" အာ့ ! ! အား "
" ဟ ဟ ဂဲမိုးေတြ ရြာ ၿပီ ဟ"
" ေျပးႏို္င္ မွ လြတ္မယ္ေဟ့ "
" မိုးေန႔ေရ မင္းေနာက္ကလိုက္လာခဲ့ေတာ့ ငါတို႔ေတာ့ေျပးၿပီေဟ့ "
မရႉမလွ ေအာ္ေျပးသြားၾကေသာ ထြန္းဦးတို႔ အဖြဲ႔ကိုၾကည့္ၿပီး မိုးေန႔
အားရပါးရ ရယ္ မိေတာ့ သည္။
" ဟား ဟား ဟား "
မိုးေန႔ အပါအဝင္ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ဖြဲ႔ လံုးသည္ထိုသို႔ပင္ျဖစ္သည္။
တစ္ရြာလံုးတြင္ရိွေသာအပ်ိဳ မ်ား ေအာ္ေၾကာလန္ ေသာအဖြဲ႔ပင္ျဖစ္သည္
ထို႔ထက္မိုးေန႔ကပိုလို႔ပင္ဆိုးေသးသည္။
" တိတ္တခိုးေလးနဲ႔ပဲ¸¸♬·¯·♩¸¸♪ကိုယ္ကခ်စ္ေနတယ္·¯·♫¸¸¸
ရင္မဆိုင္ရဲဘူးမင္းေလးအၾကည့္နဲ႔♬·¸¸♬·¯·♩ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔သီ
ကုံုးထားသမ်ွလည္း♪·¯·♫¸¸¸¸♬·ရင္မွာသိုဝွက္ပီးငါသိမ္းထားလိုက္
ေတာ့မယ္¸¸♬·¯·♩¸အႀကိ္မ္ႀကိ္မ္ အခါခါငါိႀကိဳးဖူးတယ္♪·¯·♫¸
အႀကိ္မ္ႀကိမ္ အခါခါ ငါ ဆံြ႔အျမဲ အုိုး..¸¸¸♬·မင္းအမုနး္ေတြမလုိခ်င္္လု့ိ
ငါဟာအရႉံးနဲ႔လူပါ¸¸♬·¯·မၿပိဳက္ခင္႐ႉံးနိမ့္ေနၿပီးသား¸♪·¯·♫¸¸¸¸♬
အမုန္းမ်ာကငါ့အတြက္ဆုလာဘ္လား¸¸♬·¯·ငါဟာတစ္ဖက္သက္ခ်စ္
ေနတာ♩¸¸♪·¯·ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔႐ူးေနသူပါ♫¸¸¸¸♬ဖြင့္ေျပာဖို႔ခက္
ေနတာ မငး္ေလးနားလည္ေပးပါ¸¸♬·¯·♩အရမး္ခ်စ္တယ္¸¸♪·¯·
မငး္သမီးေလးရာ♫¸¸¸¸♬·¸¸♬·¯·♩¸¸♪·¯·♫¸¸¸¸♬·
ထြန္းဦး တို႔အဖြဲ႔ ယမင္းအိမ္ေ႐ွ႕တြင္ နိမ့္ခ်ီျမင့္ ခ်ီ သံစဥ္တျခားစာသား
တျခား အာေခါင္သံႂကီးႏွင့္သီခ်င္းဆိုေနၾကသည္။ ငယ္သံပင္ပါေနေလ
ၿပီး။
ညသည္တိတ္ဆိ္တ္ျခင္းနွင့္အတူ ၿငိ္မ္ သက္ခ်င္ေနေသာ္လည္းထြန္းဦး
တို႔အဖြဲ႔ ေၾကာင့္ မၿငိမ္သက္ ႏို္င္။
အာေခါင္သံႏွင့္ သီခ်ငး္ဆိုေုနၾကေသာအသံေၾကာင့္ စံပယ္ အိပ္ေပ်ာ္
ေနရာမွလန္႔ႏိုးလာခဲ့သည။္နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ည ၁၁နာရီ ခြဲေန
ေလၿပီ။
"ဟား စိတ္ပ်က္ဖ္ု႔ိေကာင္းလိုက္တာ အသံဆိုျကးီးေတြနဲ႔ "
စံပယ ္ပြစိပြစိေျပာဆိုရင္း အိပ္ယာေခါင္းရင္းမွ ျပတင္းတံခါးကိုအသာဖြင့္
လိုက္သည္။ေကာင္းကင္မွာလမင္းႀကီးကထိန္ထိ္န္သာလို႔။
ထု့ိေနာက္အသံ
လာရာဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္လုိက္ရာယမင္းတို့္အိမ္ဘက္ကျဖစ္သည္။
ထြန္းဦး ယမင္းကို လာပိုးပန္းျခငး္ပင္။ စံပယ္ ႏွင့္ ထြန္းဦး မွာ တစ္ဝမး္
ကြဲေမာင္ႏွမ ေတာ္ပါသည္။ ထု့ိေၾကာင့္ ထြန္းဦး၏ အေၾကာင္းကို စံပယ္
ေကာငး္ေကာင္းသိသည္။
" လက္စက္သက္ေတာ့ ထြန္းဦး တု့ိအဖ့ြဲကိုး ယမင္းကို လာေျကာင္ေန
တာျဖစ္ရမယ္"
" ဟိုမိန္းမက နဂို ထဲက အရည္ေပ်ာ္ခ်င္ေနတာနဲ႔ "
" ဟင္း...."
စံပယ္စိ္တ္ပ်က္စြာ သက္ျပင္းခ်ရငး္ တစ္စံုတစ္ခုကိုသတိရမိသြားသည္။
" ေန ပါဦး ထြနး္မွဂစ္တာမတီးတတ္တာ အသံကေတာ့ထြနး္ဦးနဲ႔ ဟို
သံုးေကာင္အသံပဲ ဒီေကာင္အသံေတြကို ေခြးဆြဲသြားေတာင္ ငါေကာင္း
ေကာင္း သတိတယ္ အခုက ဂစ္တာသံပါ ၾကားေနရတယ္ဆိုေတာ့ "
စံပယ္ တစ္ေယာက္ထဲ ေျပာရငး္ဆိုရင္း ျပတင္းတံခါးတစ္ခ်ပ္ကိုကြယ္၍
အသံလာရာဘက္ကုိစးူစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
" ဟင္ မိုးေန႔ "
" ဒီ အစုတ္ပလုပ္ေကာင္ ျပန္လာတာ ငါေတာ့စိတ္ညစ္ရဦးမယ္ "
စံပယ္ၿငးီတးြာမိၿပီ။
##ဘာဆကျ္ဖစ္မလဲေစာင့္ေမွ်ာ္ေပးဦးေနာ္