De tafeltennisclub - deel 1 (fictie)

We verhuizen naar een tamelijk nieuwe wijk. Zo'n wijk waar iedereen elkaar kent omdat ze, nog niet zolang geleden, allemaal tegelijk hun nieuwe woning betrokken. Wij zijn de eerste 'niet eerste' eigenaren. De mensen waarvan wij het huis hebben gekocht, zijn naar het buitenland vertrokken.

Het is een mooie, rustige, ruime wijk. School dichtbij, winkels ook niet te ver weg. We houden het hier wel even uit.

De huizen staan in een halve cirkel, binnen deze cirkel is speelruimte gecreëerd voor de kinderen. Voor de kleintjes wat klim- en klauterrekken, voor de wat grotere een basketball kooi en een tafeltennistafel. Gelukkig is de aloude zandbak weggelaten. Zo'n zandbak is in een mum van tijd niet meer dan een grote kattenbak. Zo smerig.

Die tafeltennistafel vind ik wel leuk. Vroeger nog lid geweest van een tafeltennisclub. Tijd niet gedaan, maar ik denk niet dat je het echt verleert. Ik weet wel dat het opzetten en afbreken van de tafels voor en na de training een crime was. Het spelen daarentegen was altijd leuk.

Voorlopig geen tijd. Ondanks dat het een bijna nieuw huis is, willen we toch wat zaken veranderen. Eerst werken, daarna ontspannen.

Moet ook nog even verzinnen waarmee ik mijn zoon kan omkopen. Een heerlijk joch, maar nu aan het puberen. Midden op een plein tafeltennissen met mij, staat vast niet op zijn bucketlist.

_{Image Source}