About Some Tour Guide in Myanmar

က်ြန္မ...ဖတ္မိျပီး မ်က္ရည္ဝဲမိတယ္
အခ်ိန္နဲနဲေလးေပးၿပီး ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ေစျခင္ပါတယ္။
.
က်ြန္ေတာ္ ေတြ႔ခဲ႔ဖူးတဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္"
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

က်ြန္ေတာ္က ဧည့္လမ္းညႊန္တစ္ေယာက္ပါ။
က်ြန္ေတာ္ လူ၂ေယာက္ကို ဧည့္လမ္းညႊန္
ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးခဲ႔ရပါတယ္။
အဂၤလန္က သားအမိပါ။ အေမက ၇၂ ႏွစ္ ,
သား ၅၀ ႏွစ္။ သူတို႔ေတြက အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ
ျဖစ္ေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္အျဖစ္ ခံယူထား
သူေတြပါ။ သက္သတ္လြတ္ပဲ စားတယ္။
ေန႔တိုင္း တရားထိုင္တယ္။ သတၱဝါေလးေတြကိုလည္း သနားတတ္တယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံကို လာခဲ႔တာ အေမရဲ႕ (၇၂) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ကို ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားတဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ က်င္းပခ်င္လို႔ပါတဲ႔။ ဒီမွာလို ဘိုဆန္ဆန္
ဟက္ပီးဘတ္ေဒးတူးယူ မလုပ္။ ဖေယာင္းတိုင္မီးမႈတ္ျပီးလည္း ဂုဏ္မယူ။

ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း . . .
ေရႊတိဂံုဘုရားကို ေလယာဥ္ေပၚက ဖူးရတာ
စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တာ။ ဗုဒၶဘာသာ ထြန္းကားတဲ႔ ျမန္မာျပည္မွာ လူလာျဖစ္ရတာ နင္တို႔ အရမ္း ကံေကာင္းတယ္။

သူတို႔ေျပာမွပဲ အနီးနားမွာ ရွိျပီး တန္ဖိုးထားရ
ေကာင္းမွန္း မသိ။ နီးလ်ွက္နဲ႔ ေဝးေနခဲ႔တယ္။

ငါတို႔ဟိုတယ္မသြားခင္ ေရႊတိဂံုဘုရား အရင္
ဖူးခ်င္တယ္။

ျပည္လမ္းမေပၚမွာ ကားခဏရပ္ေပးေတာ့ . .
ကားေပၚက ဆင္း , ဖိနပ္ခ်ြတ္ , ထိျခင္းငါးပါးနဲ႔
ဦးခိုက္တယ္။ ရိုရိုေသေသေလး ခံစားၾကည္နူး
ေနၾကတယ္။

"ဒီေလာက္ ၾကည္ညိုစရာေကာင္းတာ ဒီတစ္ခါပဲ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ငါတို႔ေတာ့ လူျဖစ္က်ိဳး နပ္သြားျပီ။

ဟိုတယ္ကို လိုက္ပို႔ၿပီး ျပန္ခါနီးမွာ . .
"ဧည့္လမ္းညႊန္ အိပ္ယာမဝင္ခင္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ကို ရွိခိုးဖို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္" တဲ႔ သူေျပာမွ ့
တခါတေလ ဘုရားရွိခိုး ပ်က္ကြက္တတ္တဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွက္မိတယ္။

ေနာက္တေန႔မနက္ ဟိုတယ္ သြားႀကိဳေတာ့ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။

"ဧည့္လမ္းညႊန္ မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ဒီမနက္ တရားထိုင္ ျပီးျပီလား ?

ဘုရားေတာ့ ရွိခိုးခဲ႔တယ္။ လာႀကိဳ ေနာက္က်မွာ စိုးလို႔ တရားမထိုင္ခဲ႔ရဘူး။

ေနာက္ေန႔မနက္ေတြမွာ လာႀကိဳေနာက္က်ပါေစ တရားေတာ့ ရေအာင္ထိုင္ပါ။

ေၾသာ္ . . . ေလးစားဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ။
မနက္စာ စားဖို႔ ဖိတ္ေတာ့ အတူဝင္စားျဖစ္တယ္။ အတု႔ယူစရာေတြက တစ္ခုျပီးတစ္ခု။
မနက္စာ မစားခင္မွာ အစားအေသာက္ ပန္းကန္ေလးကို တရိုတေသ ကိုင္ျပီး . .

"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါတယ္ အရွင္ဘုရား"

က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ အရင္စားလိုက္မိလို႔ မ်က္ႏွာဘယ္သြားထားရမွန္း မသိဘူး။

ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေတြ႔ရင္ . . .
မဂၤလာရွိေသာ နံနက္ခင္း
မဂၤလာရွိေသာ ညေနခင္း . . . လို႔ ဘယ္သူမွ ့
ႏႈတ္မဆက္ၾကေတာ့ဘူး။ "တရားထိုင္ ျပီးျပီလား" ပဲ ေမးၾကေတာ့တယ္။

ေမြးေန႔မနက္ ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ ဘုရားပန္းလဲ ,
ေသာက္ေတာ္ေရခ်မ္းကပ္ , ဆီမီးပူေဇာ္ျပီး အလွဴခံပံုးေတြထဲ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၀ စီ ထည့္ျပီး ဆုေတာင္းၾကတယ္။ ဆုေတာင္းပံုက . .

ေနာင္ဘဝမွာ ဗုဒၶဘာသာ ထြန္းကားတဲ႔ ျမန္မာျပည္မွာ လူလာျဖစ္ျပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္ပါရေစတဲ႔။

ငွက္ကေလးေတြကို အစာေက်ြးျပန္ေတာ့ . .
ငွက္ကေလးေတြ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အစာမ်ားမ်ား စားရပါေစ။ ဒီငွက္ဘဝ ကုန္ဆံုးျပီးရင္လည္း လူျပန္ျဖစ္ျပီး ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးတတ္သူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ။

သူတို႔က ေျပာေသးတယ္။
ေန႔သစ္တစ္ေန႔ စတိုင္း ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို မရွိခိုးရေသးရင္ ဘာအလုပ္မွ စမလုပ္ဘူး . .တဲ႔။

ဘုရားေတြကို လွည့္ပတ္ျပတဲ႔အခါမွာလည္း . .
ဒီေနရာေလး ေကာင္းတယ္။ ကင္မရာ နဲ႔ ဓါတ္ပံုရိုက္လို႔ရတယ္. . ေျပာေတာ့

ငါတို႔ ကင္မရာ မယူလာဘူး။ မ်က္စိနဲ႔ဘဲ ၾကည့္မယ္။

ေမ့က်န္ခဲ႔လို႔လား ? ေမးေတာ့

ပိုင္ဆိုင္မႈတစ္ခု ရွိရင္ တစ္ခုအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္
ရတယ္။ ႏွစ္ခုရွိရင္ ႏွစ္ခုအတြက္ ပူပန္ရတယ္။ ဘာမွ မယူလာေတာ့ ဘာအတြက္မွ စိုးရိမ္ပူပန္စရာ မလိုေတာ့ဘူး. . . တဲ႔။

ျပင္ဦးလြင္ ေရာက္လို႔ . . . .
"ရထားလံုး စီးၾကမယ္ ဆိုေတာ့ . .
မစီးဘူး။ ငါတို႔က ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ။ တိရိစၧာန္ ေတြကို သနားရမယ္။ ညွာတာရမယ္။ မျဖစ္မေန သြားရမယ့္ ခရီးဆိုမွ စီးသင့္မွ စီးမယ္။

လမ္းတေလ်ွာက္ အလႉခံမဏၰပ္ ေတြ႔ေတာ့
ကားေပၚကေန လွမ္းပစ္ျပီး လႉခဲ့တယ္။

"ဧည့္လမ္းညႊန္ ဒါဘာလုပ္တာလဲ"

• လွဴတာေလ

လွဴတယ္ဆိုရင္ . . . ကားကိုရပ္ , ျဖည္းျဖည္းဆင္း , ဖိနပ္ခ်ြတ္ , လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ရိုရိုေသေသ လွဴရမွာေပါ့ , ခု နင့္ဟာက လွဴတာနဲ႔ မတူဘူး။ တိရိစၧာန္ရံုထဲ ကားပတ္စီးျပီး ဆင္ေတြ ေမ်ာက္ေတြကို အစာႀကဲခ်ေက်ြးသလို ျဖစ္ေနျပီ။ အျခားဘာသာဝင္ေတြ ျမင္ရင္ အထင္ေသးသြားလိမ့္မယ္။
ငါလွဴျပမယ္ . . ဆိုျပီး ဖိနပ္ခ်ြတ္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တရိုတေသ လွဴျပသြားတယ္။

အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ရွက္လြန္းလို႔ ဘာစကားလံုး သံုးရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။

ေရွးေဟာင္းပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္ထဲ ေရာက္ျပန္ေတာ့ . .
ဧည့္လမ္းညႊန္ . .ခဏလာပါဦး။
ဒါ ဆင္စြယ္နဲ႔ လုပ္ထားတဲ႔ ဘီး , ဆံထိုး , ေဆးတံ , အရုပ္ေတြ မဟုတ္လား ?

ဟုတ္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ .?

တျခားဧည့္သည္ေတြ ဝယ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူတို႔ မဝယ္ေအာင္ နင္က တိုက္တြန္းရမယ္။ ပညာေပး ရမယ္။ ဒီဆင္စြယ္ေတြကို ရဖို႔ ဆင္ေတြကို သတ္ရတာ။ ဒါကို ဝယ္ရင္ ဆင္ေတြကို သတ္ခိုင္းတာနဲ႔ အတူတူပဲ။ ျမတ္စြာဘုရား မႀကိဳက္ဘူး လို႔ေျပာ။
ၾကားလား ?

က်ြန္ေတာ္ မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ကေလာသြားတဲ႔ လမ္းမွာ . . .
ဧည့္လမ္းညႊန္ ငါအေပါ့ သြားခ်င္လို႔ အိမ္သာေတြ႔ရင္ ရပ္ေပးဦး။

ၿခံဳထူျပီး လမ္းရွင္းတဲ႔ ေနရာ ေရာက္ရင္ ရပ္ေပးမယ္။ လမ္းေဘးမွာ သြားလို႔ရတယ္။ ၿမိဳ႕နဲ႔ ေဝးေနေသးတယ္။

ငါလမ္းေဘးမွာ အေပါ့မသြားဘူး။ ငါတို႔အခု ေရာက္ေနတာ ယဥ္ေက်းတဲ႔ႏိုင္ငံ။ ေလးစားရမယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ညေနမွာ ေလယာဥ္နဲ႔ ဘန္ေကာက္ကို သြားၾကတယ္။ အဲ့ဒီကတဆင့္ အဂၤလန္ကို ျပန္ၾကမွာပါ။ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကို အသြား ေရႊတိဂံုဘုရားကို အေနာက္မုခ္ကေန ဦးခ်ကန္ေတာ့သြားၾကတယ္။

ေရႊတိဂံုဘုရားေရ . . .က်ြန္မတို႔ ျပန္သြားၾကပါျပီ။ က်ြန္မအသက္ ႀကီးေနလို႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္လာဖို႔ ဆိုတာ မေသျခာ ေတာ့ဘူး။ ေနာင္ဘဝမွာ လူျဖစ္ခဲ႔ရင္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ လူျဖစ္ရၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ က်ြန္မ ဧည့္လမ္းညႊန္နဲ႔လည္း အေဆြအမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္ ဘုရား။

မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ စိုရႊဲေနတဲ႔ အေမကို သားျဖစ္သူက ေဖးကူမျပီး ကားေပၚ ၾကင္ၾကင္နာနာ ေခၚသြားတယ္။

သူတို႔သားအမိ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သြားခဲ႔ရတဲ႔ (၁၄) ရက္ ခရီးဟာ က်ြန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ ရလိုက္တဲ႔ သင္ခန္းစာ ေတြက တစ္ပံုတစ္ပင္။ တကယ့္
တန္ဖိုး မျဖတ္နိုင္တဲ႔ အရာေတြခ်ည္းပါပဲ။