HAYATA BAKIŞ

Elektrik keşfedilip ampul icat edilince, gaz lambalarının pabucu dama atılmıştı:
Eski bir gaz lambası, sahibi tarafından, elektrikler kesilince işe yarar düşüncesiyle bir köşeye konuldu. Gaz lambası konulduğu yerde işe yaramadan uzun zaman durdu. Yalnızlıktan, ilgisizlikten patlıyordu. Pırıl pırıl parlayarak yanan ampulü çok kıskanıyor, içi içini yiyordu. Kendisinin öyle bir kenara atılmasının sebebi ampuldü. Ama ne çare, yalnızlık çok kötü bir şey, kendisini o hale getiren ampule, bir gece fısıldar gibi seslendi:
–“Ampul kardeş, herkes uyumuşken seninle bir şey konuşmak istiyorum, izin verirsen?”
Ampul:
–“Bana mı dedin?”
Gaz lambası:
–“Evet… Ampul kardeş, sen icat olunca, herkes beni burada unuttu. Herhalde beni süs eşyası yerine koydular. Seninle her zaman ilgileniyorlar, yakıyorlar, söndürüyorlar, tozunu siliyorlar. Ben bu duruma çok üzülüyorum. Lütfen bana bir şeyler söyle, yoksa kendimi oraya buraya çarparak kahrımdan parçalanacağım.”
Ampul, gür aydınlığını hakeden, kıskançlığın nasıl sonuçlar doğurduğunu bilen biriydi, arkadaşının ruh sağlığına iyi gelen bir cevap vermek istedi:
–“Bak kardeşim, benim varlığım seni incitmesin. Benim yerime olmanı hiç istemem. Devir böyle gerektiriyor olmalı ki insanlar beni tercih ediyor. Ben senin gibi az bir yeri değil; daha geniş bir alanı daha gür aydınlattığım için zararım sana dokundu. Sen bu duruma üzülmek yerine, sevinmelisin.”
–“Ben bu durumun nesine sevineyim ki?”
–“Çünkü sen benden daha iyi durumdasın: Şu anda beni kullananlar, bir gün bozulunca beni yerimden çıkarıp direk çöpe atacaktır. Benden önceki ampul patlayınca hemen çöpe atıp beni onun yerine taktıklarını hatırlasana? Senin böyle, çöpe atılmak gibi bir derdin yok; maşallah, yerinde sapasağlam duracaksın, arada bir tozun alınacak, sevileceksin, elektrikler kesilince yine itibar göreceksin, baş tacı edileceksin. Geçen günkü olayı ne çabuk unuttun: Elektrikler kesilince herkes senin başına toplandı, nurlu yüzün ne güzeldi, ben bile sayende aydınlandım, herkese ışığınla mutluluk saçtın. Biz elektrik lambaları, gelip geçiciyiz ama sen sürekli, yedekte de olsa sürekli kalıcısın. Uzun yıllar insanlarla mutlu olacaksın. Bizim eksikliğimizi zaten ancak sen karşılayabilirsin. Belki bir gün, ileride, antikacı dükkânlarında daha da büyük değer kazanacaksın. İşte bütün bunlar için sevinmelisin, dostum, asla üzülmemelisin. Bence senin için bu dünyanda üzüntüye gerek yok.”
Gaz lambası hayretler içinde kaldı: “İnsanın gözü hep dışa bakınca kendi içini göremiyor demek ki!” dedi, ampulün sözlerine çok sevindi, bu kadar güzel sözü bulup söyleyen, ruhunu ferahlatan ampule de o iltifat etmek istedi, şiir gibi güzel laflar etti:
–“Sen, ışığı kadar ruhu da
Aydınlık olan,
İyi kalpli uygar bir dostsun,
Varsa seni bekleyen,
Bilmediğimiz tehlikeler,
Yüce Allah seni,
O tehlikelerden korusun.
Beni burada mutlu ettin,
Şu ölümlü dünyada,
Allah da seni mutlu etsin.”