Sevgili Günlük #28 | Gökyüzü Var Yanımda, Her Zaman Aklımda

Bazen de o ipliğin en ince yerinden kopmasıyla dağılırız boşluğun ortasına. Belki yarım kalmış bir mısraya sığınır, belki de şu an dinlediğim ninninin henüz söylenmemiş yerlerine saklanıveririz. O bizim el değmemiş çocukluğumuzdur sanki.

korku ve endişe, hepsini bırak geride
hisset, kalbini dinle gözlerini kapat
essin rüzgar, şimşekler çaksın kime ne
ellerim oldukça yanında, sıcacık koynumda
_{Turkish Lullaby, Elif Sanchez}

Bu kayboluş anlarında çocuk kitaplarına daha çok sığındım. Her zaman okumaktan, beğendiklerimi minik gözlere hediye etmekten keyif alırdım. Fakat ay sonunda okuduklarım / izlediklerimi yazdığım defterime baktığımda, çoğunluğun masallar ve hikâyelerden oluştuğunu gördüm.
Belki bir başkasına da faydası dokunur diye Goodreads hesabımı aktif kullanmaya başladım. Beğenilerim kadar sevmediklerimi de dile getiriyordum. Adı üstünde çocuk kitabı diye satılan nice işe yaramaz, kendimce zararlı olduğunu düşündüklerim hakkında mini yorumlar kaleme alıyordum. 🙆‍♀️
Arada büyüklere yazılmış olanları da okuyup yorumladım tabi ki ihmal etmedim. Hatta bu uğurda, beğenmediğimi acımasızca dile getirdiğim için yazarının radarına takılarak geri dönüşler de aldım. 👀

Buradan sevdiğim birkaç arkadaşıma da siteden bahsettim ama henüz aktif kullanmıyorlar sanırım. İleride olur belki. :)

Bilgin Adalı'nı ismini daha önce hiç duymamıştım. Okuduğum ilk kitabı Zaman Bisikleti oldu, iyi ki böyle bir başlangıç yapmışım. O kadar sevdim ki her siparişimde diğer kitaplarını da sepete birer ikişer atarak tamamlayıp okumak istiyorum.

Olayın detaylarına girmeden, sürprizini bozmadan hissettiklerimi paylaşmak, bu sayede belki bir çocuğa daha ulaşmasını sağlamaktır niyetim. :) 🦋

Hikâyemizin kahramanları olan Yağmur ve Damla kardeşlerle babaları, kendi icat ettikleri Zaman Bisikleti ile bundan 100 bin yıl önceye, Antalya'nın Karain Mağarası'na giderler. Her yer her şey o kadar farklıdır ki adeta gökyüzünün rengi başka bir mavidir. Şırıl şırıl akan derelerin buz gibi suyunun lezzetini tarif etmek imkânsızdır. Kuşların renkleri göz alıcı ve sesleri cennetten çıkmadır sanki. Ağacın, toprağın, dağın, taşın rengi bile daha önce gördüklerine benzemez gibidir. Medeniyete dair hiçbir çirkin yapı, beton yığını da olmadığından manzarayı seyretmenin keyfine doyum olmaz.

Etrafı keşfetmeye dalmışken bir mağaranın önünde ateşin başındaki Çuka ve kız kardeşi Anin'i görürler. Kendileriyle yaşıt olan bu iki çocuğu sanki daha önce görmüşcesine kanları kaynar.
Kendilerini göstermeden uzaktan onları gözlerler. Bizim için basit gelen nice aletin o günlerde mevcut olmamasından dolayı yaşanan zorluklara tanıklık ederler ve küçük icatların yapım aşamalarına.

Bu his çok güzeldi. Okuyanlar eminim ki etrafa daha bir ilgiyle ve dikkatle bakıp gördükleri şeylerden neler yapılabileceğini düşünüyorlardır benim gibi. :) Hem bu sayede gözlem yeteneği de gelişmiş oluyor. Çuka ve Anin'in keşfettikleri her yeni şeyden sonra hayatlarında yaşadıkları gelişimleri sanki bir ekrandan izliyormuş gibiydim, çok zevkliydi.

Serinin 2. ve 3. kitaplarında da heyecan hız kesmeden devam eder. Hatta zaman kapısı aralanır ve geçmiştekiler, geleceğe konuk olur. Bu dünya onlar için inanılmaz hatta hayallerin ötesindedir..

Ben okurken çok keyif aldım, eğer küçük bir çocuk olsaydım en sevdiğim kitaplardan biri olurdu. Sanki mağarada bendim yaşayan, elmaları közde pişirip lezzetine varan, yeni toplanmış mis gibi adaçayını yudumlayan. Dalından koparılmış bir kucak dolusu incirde havalara uçan. :)
Serinin bitmiş olması beni bir miktar üzmüş olsa da kafamda kurduğum hayaller hep devam edecek..

Hepimizin ruh durumunun sarsıntılı olduğu şu dönemde, siz de çocuk kitaplarının güvenli limanlarına sığınmak istemez misiniz? 🐳

uyu dertlerini unut, bırak uçsunlar rüzgârla
geri gelirlerse eğer bu ninniyi söylerim sana
dinle bırak kendini, hiç yarın olmayacakmış gibi
kalbim attığınca ninniler söylerim sana
durma, dünya acı diye vazgeçme sakın
gökyüzü var yanımda, her zaman aklımda
_{Turkish Lullaby, Elif Sanchez}