Zizek'e göre, öznenin kendi kurgusal durumunu algılama ve S (öznel olduğunu sanan ben kimliği) konumundan $(psikeanaliz sonucu öznelliği idame eden kurgunun üstü çizilmiş hali) konumuna geçme süreci, hem kendi öznelliğinin bütünüyle kurgusal ve boş(hiç üzerine kurulu) olduğunu hem de bu boşluğun dil kurgusu tarafından daima doldurulduğunu kavramayı kapsar. BUNA RAĞMEN, bir yandan boşluğu gizlerken bir yandan da özne kurgusunu yaratan simgesel bir sistem olarak tam bir yanılsama olduğu için dilin kendisi de boşluktur. Diyorum ki, anlaşılmak bir yana, dil yoluyla kendini ortaya koymak dahi mümkün değildir. Dil benliği yansıtmaz ancak yönlendirir. <3