BİR PARANOYAĞIN HİKAYESİ

Merhabalar ben Aslı,
Merak ediyorsunuz dimi bu benim gerçek adım mı diye? Sizlere hemen söyleyim , tabi ki gerçek adım değil. Sanırım başlığı görmediniz! Ben hastalığını kabul etmiş bir kadınım.
İlk defa bu kelime ile küçük yaşta tanıştım. Bende bir gariplik olduğunu düşünen ebeveynlerim ve onlara akıl veren gereksiz komşularım. Ben olanlara anlam veremez şekilde yaşamaya devam ediyorum. Sonrasında psikoloğa götürdüler. Karşımda acaba bana bir şey yapar mı diye tedirgin olduğum kocaman bir adam. Kesin teşhisi koymuştu. “Paranoyak”
Şimdilerde herkes birbirine söylüyor ya “çok paranoyaksın aşkım”. İşler hiç öyle ağzınızdan döküldüğü kadar kolay değil dostlar. Gelin ben size kısa bir özet geçeyim paranoyaklık hakkında. Önce ne olduğunu öğrenelim.

Paranoya, abartılı gurur, kuşku, güvensizlik, bencillikle belli olan bir ruh hastalığıdır. Hezeyanlarla özelleşen bir hastalıktır. Kişi kendinde ve çevresinde olayları mantıklı bir şekilde mantık süzgecinden geçirerek doğru sonuçlara ulaşır. Kişinin bu yeteneği bozulduğunda ortaya çıkan duruma paranoya denir.

Bakın ne yazıyor RUH HASTALIĞI ,Yolda yürürken yolda sizlerin gördüğü küçücük bir taş benim için kocaman bir engel. Sizin serinlemek için ,eğlenmek için girdiğiniz denizler ve havuzlar benim için birer ölüm tuzağı, siz gayet güzel aşık olup sevdiğinizin elinden tutup yürürken ben acaba seversem beni aldatır mı? Elini tuttuğumda elinden mikrop bulaşır mı ? Bana sarıldığında beni boğazlar mı? Diye düşünüyorum.

Bir çok kez hayatıma son vermek istedim. Ama yine hastalığım benim yakamı bırakmadı! Bir çok kez ölmek istedim. Hatta bir kere neredeyse başarıyordum. Nasıl mı? Onu başka bir zaman anlatırım.
Geceleri uyuyabilmek için avuç dolusu haplar içiyorum. Onları içerken bile boğazımda kalır mı korkusu var. Biliyor musun, doktor bana ilaçları verdiğinde yaklaşık 5 gün kullanmadım ve ilaçların içindeki bileşenleri araştırdım. Ne kadar zor dimi?
Yine lafı çok uzattım. Bir gün normale döner miyim diye içimde hep bir umut var. Yeni umutlarla görüşelim.

Acaba bunu okuyacak mısınız? Beğenecek misiniz telaşı şimdiden beni korkutmaya başladı bile…