KURMACA Bölüm1

BÖLÜM 1

‘Dünyada çok şey kolay da, insan olmak zor.’
Yaşar Kemal

1 Korkmaz

Lanetli bir soy benim soyum. Dedemden torunuma kadar lanetli. Beş kuşak eder nereden bakarsanız. Öncesi ve sonrası da var tabii ki. Ben de sütten çıkmış ak kaşık değilim ha, yanlış anlaşılmasın. Kaderimden payıma düşeni ardıma koymadım bu ölümlü dünyada. Yaşadığım yıllar geride kaldı ancak, ne kadar geride onu tam olarak hatırlayamam. Sadece bir yüzyıl önce de olabilir, 21 yüzyıl önce de. Sakın bugünlerde yaşıyor olmayayım. Ne fark eder ki…

Dedem oğlunu doğrayıp ululara sunduysa ve torunum annesini katlettiyse bu merak uyandıran bir öykü değil midir ders alınacak? Arada daha neler oldu neler. İlginizi çektiyse benim ağzımdan dinlemeye başlayın bu ibretlik trajediyi.

Hayat böyle bir şey, herkes kendi yazgısını yaratıyor. Zihnim ve kalbim beni yanıltabilir zaman zaman detaylarda, ama özünde üç aşağı beş yukarı bu acılar yaşandı dostlar. Hiç mi mutlu günlerimiz olmadı derseniz elbet aldık payımızı pastadan. Hava ile su mis gibi temiz, yediğimiz en doğalındandı.

Başlıyorum yavaş yavaş hazırsanız. 6 kardeşiz aynı anne ve babadan. 2 tanesi kız. Babamızın bir oğlu daha var başka bir eşinden, pek de sever kendisini. Benim de 2 oğlum oldu ve bir kızım. Bir de oğlum gibi yetiştirdiğim bir evlatlık. Sonra benim katilim olacak bu yavrucak, meğer yeğenimmiş. Sonumu baştan söyleyeyim de dikkatle ve sindire sindire okuyun. Gözleriniz uçarcasına kaymasın yazıların üstünden, peki şimdi ne olacak diye.

Karım beni kardeşimle aldatmış uzunca bir süre, sonradan öğrendim. O kardeşim ki, annem ve ben dahil beraberce yarı kardeşimi katletmiştik. Bundan sonradır ki babam bizi himayesinden çıkardı ve annem de olanların sonucunda kendini astı…

Nasıl gidiyor? Daha yeni başladık. Isınma turları bunlar.

Oğullarım yüksek mevkilere geldiler. İktidar gücünün tadını aldılar ancak mutlu oldular mı diye sorarsanız olumlu cevap veremem. Uzun süre o şekilde veya bu şekilde savaş verdiler, omuz omuza aynı ülkü uğrunda. Evlerinden, odalarından uzak kaldılar. Evlat acısı da tattılar, aşk acısı da, onlar da aldattılar ve aldatıldılar, benim gibi. En yakınındakiler ve sevdikleri tarafından mecazi olarak da hançerlendiler, sırtlarından gerçek anlamda da.

Size pastoral betimlemeler yaparak bu sahneleri canlandırmanıza yardımcı olabilirim, ya da dekorsuz olarak sizin hayal gücünüze bırakabilirim arka planı. Galiba bir denge tutturmaya çalışmalı bu konuda herkesin faydasına. Dalga dalga geliyor şoklar hazırsanız.

Sonunda torunum aldı benim ve oğlumun intikamımızı katillerimizden. Aynı elden katledilmiştik farklı yardakçılarla en az 10 yıl arayla veya daha fazla. Oysa onun kız kardeşini kurban etmişti benim oğlan zamanında neyin uğruna. Kadercilik mi, alın yazısı mı, kara büyü mü, “eriğin laneti” mi dersiniz bilemem, ben herkesin kendi seçimlerinin sonucuna katlandığına inananlardanım.

Yaşadığım yer sizin yaşadığınız yerlerden biraz farklı, öte yandan dağlar da var yakınında, denizler ve nehirler de; gür veya cılız. Verimli toprak da var, bolca kurak yamaçlar da bir o kadar. Sıcağı ayrı soğuğu ayrı güzel yaşarız memleket bildiğimiz bu topraklarda. Uzaktan gelmez yediklerimiz çoğunlukla.

Giydiklerimiz gösterişten uzak ve en saf halidir doğanın. Kapalı bir komün hayatı yaşıyoruz. Hapishane de diyebilirsiniz buraya. Gününe göre “cennet kulübü” de diyenler oluyor. Giriş çıkış kontrollüydü bizim toplulukta, diğer bazı şeyler gibi.

Güneşin, yağmurun, zelzelenin, rüzgarın, gecenin, ayın önem ve anlamlarını bilir uymaya çalışırız. İhanet ve ikiyüzlülükten korkar; bilgelik ve güven duygusunu ararız. Yıldızlara bakar, hesap yapar, adak da adarız inancımız uğruna.

Fazla uzatmadan başlamak isterim. Nasıl olsa bu efsane her birinizin gözünde farklı canlanacak. Benim adım Korkmaz, bu hapishanenin horozu benim. Yani bendim. Asya’dayım veya Avrupa’da veya başka diyarda hiç fark etmez.

(devam edecek)