Mevzubahis ''Zaman''

Zamanı ve mekanla olan ilişkisinin birey üzerine olan etkisini uzun bir süredir kafamda yoğurup yoğurup un ekliyorum, bir kalıba oturtabileyim diye. Ne kadar un eklesem de bir tarafı hep akışkan kalıyor. Saate bakmak da zaman idrakı için yeterli olmayınca, cevaplarım için uygun soruları bulmak adına bir kaç psikanaliz yıllığına dalıp dalıp çıkmak görev oldu bana.

Bu görevi ifa ederken ne sorularımın biteceğini ne de cevapların yeteri kadar tatminkar olmayacağını erkenden anladım. Ama yinede beynimde bir çok nöronun sevişmesine sebep olacak güzel bilgiler edindim. Şimdi onları sizlerle paylaşayım efendim...

Öncelikle, zaman kavramının öznel ve nesnel boyutunun olduğunu bilmek zaman algısını sağlıklı bir zemine oturtmamıza yardımcı olacak. Bunu ben söylemiyorum, Otto Kernberg bir makalesinde başkasından alıntılıyor. Aslında tam olarak ''...doğrusal aralıkların değişmezliği ile karakterize edilen, zaman ölçüsü birimleriyle tanımlanan bilimsel bir kavram olan nesnel zamanla, diğer tarafta oldukça farklı nitelikleri olan öznel zaman duygusu arasındaki farkı aklımızda tutmamız çok önemlidir.'' diyor ve kendi görüşünü ekliyor ''Zaman sürecinin öznel deneyimi kuralsızdır ve çeşitli psikolojik etmene bağlıdır. '' Yani öznel zaman algımızı belirleyen tabi olduğumuz psikolojik koşullar oluyor. Ki bence de öyledir. Hepimiz deneyimlemişizdir bitmek tükenmek bilmeyen saniyeleri ve çok hızlı geçen zamanı. Hızlı geçen hafta sonundan sonra gelen Pazartesi günlerinden söz etmeye gerek görmüyorum.

Hartocollis diye bir amca da benim doğmama daha seneler varken zaman algısını, geçmiş ve gelecek ile ilişkilenme şeklimizin belirlediğini söylüyor, narsistik bozukluk bağlantılı bir yazısında. Yazının çok güzel bir yeri şu şekilde ''...geleceğin bugüne dönüştürülmesi için aktif olarak çalışmak , zaman sürecinin öznel deneyimini azaltır ve böylece zaman daha hızlı geçiyor gibi gelir. Yaş ilerledikçe gelecekten ne beklediğimize yönelik daha keskin bir his vardır ve geçmiş deneyim ile onun beklenen tekrarları arasında da keskin bir bağlantı vardır. Yaşla birlikte zamanın geçişindeki hızlanma duygusu artar ve yaşlılıkta önemli bir bilinçli deneyim haline gelir...''.

Zamanı algılama şeklimizin hissiyatımızla bağlantılı olduğu artık şüphesiz bir gerçek. Ne kadar pozitif bir duygu yaşıyorsak, zaman o nispette ivmesini artırıp vitesi 5'e takıyor, negatif bir duygu yaşıyınca da zaman; arabanın lastiklerini patlatıyor ve aynı durakta uzun bir süre takılıp kalmamıza sebep oluyor. Bir nevi akmıyor.

Son cümlemi Otto Abi'den alıntılayıp devamı gelecek olan zaman mevzu bahis yazımı şimdilik sonlandırayım.

''Anlamlı ve tatminkar ilişki ve etkinliklere ne kadar önemli ölçüde yatırım yapılıyorsa zaman o kadar çabuk geçer''.

...to be continued!

Esenlikler... @octobre

Resimler :1, 2