You are viewing a single comment's thread from:
RE: 30 Gün Blog Yazısı Yazma Denemesi | 1. Gün | Anılar, Alışkanlıklar
Yaşamış olduklarımı kendi içimde tekrar tekrar yaşamadığım tek bir anım geçmedi, geçmiyor ve de kuvvetle muhtemel geçmeyecek. Sadece bazı yazılarımda istem dışı biraz dışına sızıyor ruhumda kopanlar parmaklarımdan. Aşamadığım düzlüklerin nefesimi kestiği anlarda biraz durup ikinci kısımları yazıyorum ki nefes alabileyim. Ruhumdaki kavgaları da yansıtıyor işte. Bir tarafım yapmamam gereken şeylerin eşiğindeyken bir tarafım sadece sabır diyor. Bu ikisi arasında gidip geliyorum işte. Tıpkı yazılarım gibi...
Sen zaten hayatta kalmak için (duygusal anlamda) gerekli donanıma sahipmişsin.
Olmasam da yaşamak zorundayım.
Ama öylesin. Bence mental olarak kendine biraz daha iyi davranabilirsin. Kendin için bişe yap demiyorum. Sadece mutluluk aeviyene on üzerinden 3 verdiysen 4 ver. Hiçbir şey değişmeden.
Ben böyle zorlandığım zamanlarda insan yapısının her zorluğu atlatmaya ne kadar elverişli olduğunu düşünürüm. Her şeyi herkesi unutmaya programlanan biyolojimiz var sanki. Tek yapmamız gereken kabul etmek.
Başka bir düşünce biçimim de var ama onu durumu bilmeden dile getiremem.
Bana da kart yolla lüfen kıskanırım ben.