Uyanın! Çalıştıkça Fakirleşiyoruz, Fakirliğimize Çalışıyoruz.

Çok çalışmak, daha çok çalışmak ve hiç durmaksızın çalışmak. Millet olarak karşılığını bulmayan işlerde zor şartlar altında çalışıyoruz. Acı bir gerçeği sizinle paylaşmak zorundayım. Maalesef ki çalıştıkça fakirleşiyoruz. Nedenini sizlere aktarmaya çalışacağım.
Asgari şartlarda çalışan milyonlarımız ülkemizin büyük bir çoğunluğunu oluşturmaktadır. Bunun beraberinde bu şartlardan etkilenen aile üyeleride bu işten nasibini almaktadır. Kazandığımız paralarla doğal olarak sürekli tüketiyoruz ve zaten hiç kapanmayan cari açığımızı daha da arttırıyoruz. Ülkemizin parası böylesine bir ivme kazanmış dışarı doğru akıyorken bizim ülke olarak zengin olmamız ütopik bir düşünce olmaktan çıkamaz.
Şimdi sizlerden bir şey rica etmek istiyorum kitle olarak yeni bir dünyaya uyandığımızı ve çok paramız olduğunu düşünelim. Şimdi soruyorum sizlere bu parayı ne için harcarız? Ve bu harcamanız ülkenize ne fayda sağlar? Evlatlarımıza güzel bir ülke miras bırakmak istiyorsak eğer önce bu işe kendimizden başlamalıyız. Yalnızca yerli malı kullanalım demiyorum üretelim ihraç edelim. Fason üretim de bu alanda güzel bir tercih halini almıştır. Bakın bahanelere sığınan insanlar olduk bundan derhal kurtulmalıyız. Makinemiz veya işçilerimiz olmak zorunda değil milyon liralık yatırımlar yapmanız gerekmiyor. Lütfen bu işe biraz kafa yoralım küçük adımlar atalım ama kitle halinde hiç durmaksızın atalım. Şirketler devi olan ülke vatandaşlarından hiçbir farkımız yok. Kendimizin farkında olalım vatandaşlar olarak birbirimiz ile değil rakiplerimiz ile mücadele edelim. Ellerimizde hayal ürünü bile olsa toplu para geçtiğinde sırf çalışmayıp tüketmek üzerine hayal kurmaktan kendimizi kurtaralım.