Arkadaşlar arasında bir kişi, abla-abi-kardeş olarak başka bir kişi.. oluyoruz. Hele bazı iş yerleri var ki; konuşmalar, davranışlar, hatta egolar bile o kadar sanal ki. İlk fırsatta bye bye.

Zaten gerçekliğin bu şekilde cılkı çıkmışken,
Koca devlet adamları, sözüm ona prof.lar;
bugün ölümüne A derken, 1 yıl, 1 ay hatta 1 hafta sonra ölümüne B deyip, A diyenler için idam istiyor, böylece cılk³ bir sanallıkla yaşıyoruz.

Haluk Bilginer'in dediği gibi, asıl tiyatro olan, sahnenin dışı..

O yüzden gerçeklerin(?) daha hakiki olduğu VR bir dünya olursa, daha tercih edilebilir sanki ;)