Yaşım Eylül

Yağmurlar yağıyor
yitirilmiş bir hayatı yeniden filizlendirmek istermiş gibi.
Bir enkazın altındayım;
ama durmasını bilmiyor yağmur.
Dinmiyor.
Boşalırcasına yağıyor.
İlkyaz mı güz mü kestiremiyorum bir türlü.
Solmuş bir kalbin üzerine yağıyor yağmur.
Aylardan nisan;
ama yaşım eylüldü.

Güneşi bekliyorum yıllardır.
Bir nisan gecesi kayıverdi bir yıldız gibi
dönmemek üzere.
Mayıs geldi.
Haziran, temmuz, ağustos…
Takvim yaprakları birer birer soldu sararıp.
Ne var ki nisanda çakılıyım ben.
Ve tam ortasında…
Ve bir güz sabahı ayrıldım
güneşi gömdüğüm topraklardan.
O gün büyüdüm.
Büyümeseydim.
Martta kalıp
fersiz gözlerinin ısıtmasını isteseydim güneşin.
Gelmeseydi nisan.
Üşüyorum,
Özlüyorum;
ama büyüdüm.

Aylardan nisan
Ama yaşım eylüldü.