Osmanlı'da Kahve Kültürü

Bu zamanın kütüphanesini al, diğer yandan klasik müzik çalınan insanı sakinleştiren kahve restoranlarını, sonrasında herkesin birbiriyle muhabbeti olduğu köy kahvelerini ve çok lüks yerlerde yemek yapılan yerlerin iş ve ortam temizliğini bir yerde birleştir. Noldu? İşte sana "Osmanlı zamanında kıraathane kültürü."

Şimdiki metropol kısımlarındaki kahvelerde kumar bile oynatılırken, eski kahvelerde müşteriler birbirlerine manzumeler söylermiş. Bu kültürün kalıntılarına şu an olsa olsa köy kahvelerinde rastlayabiliriz. Saz ile birbirlerine aşık atan aşıklar genelde yer olarak kahveleri seçerler çünkü. O zamanların kahvelerinde titizliğe çok önem verilirdi. Ayrıca oraya gelenler üstlerine başlarına da aynı titizliği gösterirlerdi.

Benim şaşırdığım noktalardan birisi orada kitap okunması olmuştu. Yani şimdiki kahveleri gördükçe "Kitap okuma" olayına şaşırır oldum tabi ki. Önceden babamla dedemin yaptığı muhabbeti anımsattı bu konu bana. Bir kaç kişide daha rastlamıştım bu muhabbete. Şimdiki gençlerin kahve kültürünü kaybedip yaşlıların deyimiyle "Abuk subuk yerler." olan daha modern fakat daha boş olan kafelere yönelmelerinden şikayetçilerdir. Belki de bu haklı bir isyandır. Fakat asıl dikkat çekmek istediğim nokta, zamanımızın kahveleri eğer Osmanlı zamanındaki gibi işletilse, hiçbir aile sanırım çocuklarına "Oraya gitme." diye baskı yapmazdı.