Sevmek ya da aşık olmak... Öyle gariptir ki bu ikili... Aptal eder insanı, afyonu olur tüm bedenin ve ruhun. Görmez olursun, kimsesiz olursun... Taki her şey bitene kadar... Bitti mi bütün bunlar kavgalar başlar,isyanlar başlar, kötü sözler birbirini takip eder... Peki gerçekten, sevmek nedir? Beklenti içine girmemektir sevmek. Kimse kimseye bir şey yapmaz aşıl ol ya da sev diye. Kendiliğinden oluşur bu! Seversin. Sevginden dolayı karşı tarafa huzur ve mutluluk verirsin,bir anda o da sevmeye başlar seni... Peki bütün herşey bittiğinde neden kötü konuşursunuz. Zorla mı aşık ettiler seni. Sevgimizde bile beklenti var da ondan! Beklenti içinde seviyoruz, ben seviyorsam o da sevecek ben onu mutlu ediyorsam o da edecek... Bu mantıklı mı? Ayrılıklarda dikkat edin ilk aşık olan bırakmaz çoğunluklu aşık olunan bırakır. Nedeni yukarda saklı aslında. Eski ya da yeni her sevgi ve aşk kendi döneminde güzeldir. Eskiler daha güzel değildi, beklentisiz sevgi vardı. Şimdi de beklentisiz sevenler büyük bir aşk yaşıyorlar.

Karşılıksız sevenlerden olmak dileklerimle...