KADIN

Source
Cezalısın dedi Tanrı. Bacaklarımın arasına bir çizik atarken. Kadın olmaya mahkum etti beni. Savurdu toprağın karanlığına doğru. Uyandım. Önce bel altlarına baktım insanların. Farklı olanları sevemedim bir türlü. Farklılıklarından güç aldılar hep. Benden üstün olduklarına inandılar, beni de inandırdılar. Kesikleri yoktu. Bir parça et taşırlardı bedenlerinde. O et sayesinde kullanırlardı kadınları. Mahkumiyetimiz bu bizim. Gölgelerini üzerimize örtmek. Evrenin en soğuk siyahıydı onların gölgeleri. Ben basit bir kadındım onlar ise ERKEKti. Haddim değildi düşünmek ya da düşündüklerimi dillendirmek. İpleri olmayan bir kuklaydım sonuçta. Gardiyanlar isterse oynar istemezse susardım.
Erkekler mutlu olmayı hak edermiş. Öyle derdi dünya canavarı. Mahkumların asli görevi onları mutlu etmekmiş. Üstünlüklerinden beyazlar saçarlardı mutlu olunca. Anlayamazdım. Ben hiç mutlu olmadım ki.
Bir gün cezalandırdı beni Tanrı. Fırlatıp attı bu topraktan küreye. Suları da varmış havası da. Ben bilmem. Topraktan başka siyah görmedim ki.
Bir çizik ayırdı beni. Bir çizik bana esaret verdi. Ben özgürlük nedir bilmem ki. Mahkumum kadın olmaya.