Bilimin bir kaygısı yok aslında. Yani bu buluşu o bilsin, şu bilsin, görsün kullansın. İnsanlık bu vesiyle refahla dolsun vb. gibi bir derdi yok. Aslında ilk bakışta bilim insanlarının ve bilimin bu bir göreviymiş gibi görünüyor ama aslında salt bilimin böyle bir derdi gerçekten yok. Bilim kollektif bir şekilde oluşturulmuş bir disiplinler ve metodlar bütünü. Yani biz neyiz, kimiz, nereye gidiyoruz, ne işimiz var, bu ne, şu ne, nasıl işliyor vb. gibi sorulara cevap verici. Bilimde keşfedilen her hangi bir şeyin sosyolojik, psikolojik ya da fizyolojik bir amaca hizmet ediyor olma zorunluluğu yok. İşte tam da bu perspektiften bakarsanız, karadeliğin fotoğrafının gösterilmiş olmasının belki de kimsenin hiç bir yarasına merhem olmak zorunda olmadığını görebilirsiniz. Ve ilginçtir ki her ne kadar böyle bir sürerliliği olsa da her küçük/büyük bilimsel buluş ya da başarı belli bir zaman sonra insanlık için doğrudan ya da dolaylı bir hayra vesile olabilmeyi de başarmış.