Bu etiket altına yazan ekip bir harika dostum!! O küçük videocuklarla akşamımızı şenlendiriyorsunuz sağolasınız. Emek verilmiş güzel bir post yazmışsınız.

Şimdi bu konuda az biraz felsefe yapalım ne dersiniz? Ben 'kendini bilen' bir simülasyon olabileceğine çok da fazla ihtimal veremiyorum. Çünkü simülatör, simüle edilenden en az bir derece daha üstün olmalı. Yani eğer kendisiyle aynı derecede düzeye sahip bir şeyi simüle ediyorsa, aslında kendisini -real-time- simüle edebilir demek oluyor. Ki bu da imkansız. Simüle edilenin, edilgen bir yapısı olmalı, muhtaç olmalı ki kaderi yönlendirilebilsin. Ya da kaderi baştan simülatör tarafından çizilsin. Yani simülatör, simüle edileni istediği gibi yaratıp, yönlendirip, manuple edebilme kudretine sahip olabilmeli. Ama kendi derece düzeyinde olan bir varlık kümesini benzetimleyecekse şayet, o zaman elindeki parametreler çok kısıtlı olacaktır. Her hangi bir kısıtlama olmadan bütün serbestlik dereceleriyle kendi seviyesindeki varlık kümesini simüle edebilseydi o zaman kendi kaderini de çizebilirdi.

İşte bu nedenlerden dolayı, simüle edilenin hiç bir zaman kendisinin 'simüle edilmekte olduğunu' anlayamayacağını düşünüyorum. Bunu aynen yarattığımız The Sims oyunundaki karakterlerin aslında o anda kendilerinin birisi tarafından oynanmakta olduklarının farkında oldukları durumuna benzetebilirsiniz. Yani onlar kendisinin birer oyun ögesi olduğunu farketselerdi, farkettikleri anda bunu kırabilmek için bir şeyleri değiştirmek istediklerini anlayabilirdik bence...