Disiplin mi, Takıntı mı ?: Immanuel Kant

Kant’ın felsefe de yeri ve önemi üzerine sayfalarca konuşulabilir, keza kendisi felsefe tarihinde yıldızlı bir isimdir. Fakat onun da her filozof gibi bir parça garip ve kendine özgü yaşam stili vardı. Her filozofun hayatı çoğu zaman nevrotik bir şekilde takıntılı geçer. Bunu özellikle Kant için söylemek mümkündür. Alman asıllı olması sebebiyle de tam bir alman disiplinine sahiptir de diyebiliriz. Sabahları 04:55’te uyanır ve saat beşi vurduğunda kahvaltı sofrasına oturmuş olurdu. Birkaç fincan çay içer, günlük piposunu tüttürür ve sabah dersine hazırlanmaya başlardı.

Kant derslerini evinin alt katındaki okuma odasında sabah yedi ile dokuz arasında verirdi. Ders bittikten sonra yazı yazmak için üst kata çıkardı. Saat tam 12:45’i gösterdiğinde ise öğle yemeği vakti gelirdi. Biraz likör içtikten sonra saat tam 13:00’da öğle yemeğine başlardı. Kant öğle yemeğini sabırsızlıkla beklerdi, zira öğle yemeği onun hem tek gerçek öğünüydü hem de sosyalleştiği, sohbet etme fırsatı yakaladığı bir öğündü. Aslına bakılırsa Kant, sohbetin sindirime yardımcı olduğuna inanırdı. Misafirlerin sayısının ne üçten az ne de dokuzdan fazla olmasını istemezdi. Kant yemekte asla felsefe konuşmazdı ve kadınları sofrasına davet etmezdi.

Öğle yemeğinden sonra Kant, günlük rutini olan meşhur yürüyüşüne çıkardı ki, söylenenlere göre Köinsbergli ev hanımları bu yürüyüş saatine göre işlerini ayarlardı. Akşamları okuyup yazdıktan ve derin düşüncelere daldıktan sonra saat tam 10’da yatardı.

Kant’ın elden ayaktan düşüşü yavaşça ve bilinçli bir biçimde oldu. Yıllarca mide hastalığından muzdarip olmuştu. Bu hastalık yavaşça ilerleyerek iştahının kesilmesine neden olmuştu ve en sonunda hiçbir şey yiyemez hale gelmişti. Yatağının başucunda sürekli gezinen canilerle dolu sıkça gördüğü korkunç kabuslarda cabasıydı.

Hayatının son gününde, Kant dili tutulmuş haldeydi ve hizmetkarı ona çorba kaşığında tatlı şarapla karıştırılmış bir miktar su verdikten sonra son sözünü o an söylemişti; “Sufficit” (kafi geldi). Ve daha sonra hayata gözlerini kapamıştı. Basit bir cenaze töreni istemiş olmasına rağmen, on altı gün katafalkta bekletilmiş ve hiçbir masraftan kaçınılmayan cenaze törenine binlerce insan katılmıştır.

-“İki şey var ki, ruhumu hep yeni, hep artan bir hayranlık ve müthiş bir saygıyla dolduruyor; üzerimdeki yıldızlı gökyüzü ve içimdeki ahlak yasası”.-Immanuel Kant, Saf Aklın Eleştirisi

Her ne kadar kılığına kıyafetine büyük önem gösterdiği zamanlar olsa da çağının özenle dikilmiş akademik gömleği çoğu zaman Kant’ın felsefesinin bedenini örtmüştür. Kant, hayatını profesyonel öğretmenlik -akademisyenlik demek daha yerinde olacaktır- yaparak kazanan ilk büyük modern filozoftur.

12
Kaynak: