En son on üç gün önce yazı paylaşmıştım. Hayatım hızlı ve tempolu ilerlerken küçük zamanlar yaratıp bir kaç yazı okuyabiliyordum sadece. Dunham geri döndü haberiniz olsun.
Üç arkadaş sabah akşam yat kalk tez yazıyorduk. Ayrıca bu tempoya ek olarak iki gün işte çalıştım. İki günün sonunda işten ayrıldım. Bitirme tezimi tamamlamaya son hızla devam ettim.

Daha önce yazdığım yazılardan hatırlarsınız kendi bölümümle alakası olmayan bir yerde ek gelir olsun diye çalışıyordum. Aslında seviyordum işi. Sabah 10.30’da işe gitmek hoş geliyordu. Bu tempolu dönemde anladım ki bütün günümü yok ediyormuş. Akşam 20.30’da çıktıktan sonra bana
sadece yemek yiyebilecek zaman kalıyordu.

Üç arkadaş aynı evde çalıştık birbirimize motive olalım diye. @kamuhuzuru’da bu yıpranmada payını alanlardan biri. Gece dörde kadar çalışıp sabah erken kalkıp devam ediyorduk çalışmaya. Gün içinde yemek ve küçük çay molaları veriyorduk. Arada bir akşam bir saatliğine yürüyüşe çıkıyorduk. Bir yerden sonra hissiz olmaya başladık. Gülmek için yer aradık, bulamadık. Birbirimize komik videolar izletiyorduk. Motive etmek için birbirimize çay demliyorduk. Bakkaldan çikolata söylüyorduk. Bu yoğun tempo ilerlerken beni iş görüşmesine çağırdılar. 18 mayıs cuma günü görüşmeye çağırdılar. Yine alınmayacağım bir işin görüşmesine gidiyorum diye içimden konuşa konuşa gittim. Görüşmem biraz farklı geçti.

• Merhaba Dun ham ha nım... AA siz ne kadar küçüksünüz.

Sessizlik
404 Not Found
!!!
Nasıl tepki vereceğimi bilemedim.

Ben küçük müyüm? Yapı olarak mı söyledi yaş olarak mı? 23 yaşındayım, küçük ama o kadar değil. Ya zayıfım da boyum var ki minik değilim. Küçük müyüm ya? Ne alaka şimdi!

Konuşmanın ilerleyen zamanlarında yaş olarak söylediğini anladım. Kızıyla aynı yaştaymışım. Anneler kızlarını hep bebek gibi görür. Hiç büyümüyormuş gibi. Annem beni telefonuna bebeğim diye kaydetti. 23 yaşında 165 cm boyunda bir bebek.
Görüşmem bitti. Hızla tez yazmaya gittim. Sonrası

Tez

Tez

Tez

Tez yazarken bir gün telefon çaldı. Ama öyle bir anda çaldı ki... Soslu tavuk söylemiştik. KFC tarzı bir yer kovanın içinden elinle yiyorsun. Elim sos içinde telefona baktım iş görüşmesine gittiğim yer arıyor. Elimi temizlemeye çalıştım telaşla telefonu açtım. Tık telefon kapandı.

F*ck

Hemen şarja koydum. Açılmasını bekliyorum.... Telefonu açtım. İşe kabul edildiğimi söylediler. İş teklifi yaptılar. Biraz düşünmem lazım dedim. Sadece bir buçuk saat sürdü. O arada ablamı aradım, eniştemle konuştum. İkisi de çok güzel tepkiler verdiler. Maaş da istedikleri bölüm de bana uygundu. Kabul ettim ve hemen belgelerimi toplamaya başladım. Belge toplama hikayemi başka bir yazıda paylaşacağım.

25 mayıs cuma günü okula gittim ve tezimi onaylattım. İçim rahat artık. Pazartesi günü yeni işime başlıyorum. Çiçek göndermek isteyenler için adresi yazıyorum...

Görsel kaynaklar Unsplash sitesinden alınmıştır.