Çok güzel yazmış Meçhul yine. Teşekkür ederiz. Sanırım hüzünlenince yazıyor genellikle.
Ne kadar acısa için, ne kadar acıtsa hayat hep bir umutla bakarsın yarınlara ya da umudu seversin yaşamak için.
Güzel demişsin @avina. Hayat bu bazen acıtır, bazen yerlere düşürüp süründürür. O anlarda tutunabilecek belki de yegane daldır umut.
Ya da bir hüzünden sonra yazmaya başladı, ruhunun asılı kaldığı bir an...
Düşmek hayatımızın bir parçası haline geldi :)
Umut da...