Gerçek Bir Kol Kırılma Hikayesi 😊🧿

Öğlen arasıydı ve işten çıkıp eve gidecektim. Kapının önüne çıktım, ayağım kaydı kolumun üstüne düştüm. Hemen toparlanıp ayağa kalktım, dirseğim çok acıyordu, kırıldığını anladım, etrafa baktım, boya yapan işçileri gördüm ve onlara kızdım. Çünkü onlar boya yaparken kapının oraya tiner dökülmüş ve ben o tinere basıp kaydım. Arkadaşlarım beni hemen hastaneye götürdüler. Kolumun dirsekten röntgenini çekmeye çalıştılar. Canım çok yanıyordu. Zar zor röntgen çekildi. Kolumun kırıldığını öğrendim. Omuzdan bileğime kadar alçıya alındı. Hareketlerim kısıtlandı. Kıyafetlerimi bile tek başıma giyemiyordum. Yemek yapamıyordum. Aç kaldım. Konya’ya annemin yanına gittim. Bir ay o baktı bana. Başkasına muhtaç hale gelmek çok zor . Allah kimseyi elden ayaktan etmesin. Ama annemin yanında olmak çok güzeldi. Tatil gibi geldi. Kolum da iyileşti. Maşallahı var. İlk kolumun kırıldığını öğrendiğimde sakat kalacağım diye ağlamıştım. Boya yapanlardan şikayetçi olmadım. Kimse bile bile böyle bir ihmal yapmaz. Hem onlar da üzüldü beni alçı ile görünce. Zaten denetimli serbestlik cezası olarak bu işi yapıyorlardı. Aradan tam bir sene geçti ve bomba gibiyim. Maşallah bana :)

A-Paragrafta kolumun kırılma hikayesini anlatılıyor gibi görünsem de;