TOPRAK GİBİ...

Kynk

Hiç kimseden şikayet etmeden yaşamak mümkün mü?
Toprak gibi olabilsek neden olmasın?
Toprak gibi yaşamak, üzerinden kimlerin gelip geçtiğini umursamadan, sahiplenmek kimseyi ayırt etmeden, bağrına basmak.

Toprak, nasılda temiz kalabiliyor değil mi?
Çukurlar açıp içine en azılı katili gömseniz de, en büyük hırsızı, en sapık ruhlu insanı gömseniz bile aynı, yine hayat veriyor, yine en güzel şekilde ağırlıyor insanoğlunu.

Bir o kadar mütevazi, alçak gönüllü ve her zaman yağmurun ilk düştüğü zaman güzel kokan toprak. Toprak kime güzel kokarsa, o kokuyu duyan insanın o yıl öleceğini söylemişti bir arkadaşım, bu sözü söyleyen kişiye tam da "toprak ne güzel kokuyor" diyecektim :)
Diyemedim ama yine de güzel kokuyordu toprak, belki de en sevdiğimiz varlıkları bağrında sakladığı içindir :(

Toprak, öyle bir şey ki insan vücudundaki negatif elektriği bile çekip alan bir özelliği var yeter ki aranızda bağlantıyı kesecek bir unsur bulunmasın. Toprak en iyi dosttur der ya şair, öyle bir şey işte. Farkındamıyız toprağın hiç bir zaman ayrıştırıcı bir özelliğinin olmadığını tabiata hayat verirken, zehirli bitkiye de hayat veriyor, şifalı bitkiye de, hatta zehirin şifasını veren bitkiye de. Sen çiçeksin, sen otsun diye ayırmıyor.

Toprak diye basıp geçtiğimiz yerlere üstadın yorumu çok güzel, bir devrin battığı yer. Tarihtir toprak medeniyetleri sinesinde saklayan ve gelecektir medeniyetlere ev sahipliği yapacak.

Toprak hayattır, berekettir, müjdecidir.
Yağmurlarda kokusunu sever insan, korksada, itiraf edemese de sever.

İnsan neden örnek almaz toprağı, suyu, yaprağı, neden böler, neden zehir olur, neden acı verir, eninde sonunda toprak olacakken?
Hayat vermek varken neden can alır?
Neden diye sormadığımız için olabilir mi?

Kynk

Kendimize nedenler sıralamak gerekli, insan olarak yaratıldıysak bir nedeni var, yeryüzünde bu kadar sevgiye, yardıma ihtiyacı olan varlıklar varken insan olarak yaratılmanın bir nedeni var.
Bir çocuğun sevgiye, bir hayvanın bakıma ihtiyacı varsa, bizim nedenimiz olur, toprağın bize ihtiyacı varsa nedenimiz olur.
Dahası bizim huzura ihtiyacımız varsa o çocuğa sevgi göstermeye, o hayvanın ihtiyacını gidermeye, toprağın bakımını üstlenmeye bizim ihtiyacımız vardır. Dünya öyle bir yer ki bize ihtiyacı olanlara aslında bizim ihtiyacımız var anlayabilirsek şayet, huzura ihtiyacımız varsa, yarınlara yaşanabilir bir dünya bırakmayı düşünüyorsak tabi.

Aslında bu konuya bir önceki yazımın içinde yer verecektim, toprağın hiç bir fikri ayırmadan bize en güzel örnek olabileceğini anlatarak, ama başlı başına bir yazı daha uygun olur diye düşündüm, umarım iyi yapmışımdır.
Noktalamadan önce toprağın zenginliğine ve cömertliğine benzeterek gönüllerimizi zenginleştirmek ve cömert kılmak suretiyle bu dünyayı güzelleştirmek mümkündür diyorum ve noktayı koyuyorum şimdilik.
Okumaya zaman ayırdığınız için teşekkürler...
e.avina