METAMORPHOSIS OF APOCALYPTICA

(Available in Türkçe and English)

Hello!

After of long busy weeks, I am with you again! In this post, I have tried to tell you about my personal observations on changing, or in a different word, metamorphosis of Apocalyptica.

Connecting a cello to an amp... What a great idea and what a great new taste in music history. In 1996, the Finnish band whose name is Apocalyptica, released their the first album that "Plays Metallica By Four Cellos", and after of that, the metal music and the classical music genres have started to share a lot of new tastes.

I am one of the people who have met with Apocalyptica by their great Metallica covers. I am telling that as a Metallica fan, I prefer some Apocalyptica covers to Metallica's original works. Here is a good example according to me to support my view:

After that innovative album, they have kept make better and better jobs. In 1998, the group released their the second studio album whose name is Inquisition Symphony, and that was an album which was containing not only cover songs but also great masterpieces like Harmageddon, Inquisition Symphony and M.B.. And I must say, making a good cover of a Pantera song is not an easy job at all.

Here you are:

After all these good works, they've released their the third studio album whose name is Cult, and I have a really unique and dark song from that album, but I chose to give that work in the end of my article.

It was clear that, they have needed more to keep the audiences' attention fresh on live shows, and the solution was not a misery: The drums!

They decided to work with Mikko Sirén who is a really talented drummer. And for me, they started to make their the best masterpieces after that great joining.

Reflections, the fourth studio album of Apocalyptica, always makes me feel like that: I am swimming in a dark coloured sea and sometimes the sunlight is showing itself between the clouds. I think Toreador II can explain exactly what I am trying to say.

And, here we are! For me, the peak point of the band's history. Their the fifth, and my favourite one with a great unique album name: Apocalyptica!

You are recording a great album which has nearly 52 minutes length, and you are giving just the name of your band's name. Just bravo!

Anyway, in this album, drum attacks was gradually taking control of the songs and showing theirselves darkly and intensively.

Here are some strong works which are my favourite ones from Apocalyptica's Apocalyptica:

I really wonder Mikko's energy source. Nuclear, maybe?

Look at that darkness *** SPOILER *** and that peace in the end *** SPOILER ***

The World's Collide. The sixth album, still strong works. But something had changed forever, the sound. I felt different when I first heard the new tunes. Despite the changes on tunes and the new songs which contains vocals, I have founded some good songs for myself. Like Ion.

7th Symphony, the seventh studio album. When I tried to love the songs, I felt that my tastes' and the Apocalyptica's works hadn't much common points anymore. Vocals, vocals, vocals, feat. , feat. and feat. Unfortunately, that wasn't what I expect from Apocalyptica. I hated all the songs which includes vocals however they have really good musical quality.

And, here is the end of the way. Although I have expected the songs which have less vocals, they have done more. Shadowmaker, 2015. I couldn't stand to hear all album. Now you can show yourselves with your vocals on live shows, congratulations. But, I. I don't like that ''vocal'' thing in their music and probabIy I will never love these jobs. Even before writing this post, I have listened the last songs to write positive comments, but no. So heartbreaking.

Well! Why the old albums are exist? CHEER UP! We have a lot of good songs of them now from the past and we can still enjoy them much!

With the drums or just with the cellos, I thank them for all their great works. Here's that special song from the album whose name is Cult.

And finally, I am inviting you to an impressive an incredible visual show which Apocalyptica has a great role in.

Thank you for reading and listening!

See you on new posts!

https://steemit.com/@anchorman

---

TR

Merhaba!

Uzun ve yorucu haftalardan sonra yine sizlerleyim! Bu paylaşımımda, Apocalyptica'nın değişimini, veya farklı bir sözcükle metamorfozunu, kişisel gözlemlerimle anlatmaya çalışacağım.

Çelloyu amfiye bağlamak; ne harika bir fikir ve müzik tarihinde ne kadar özgün ve kendinden emin bir sayfa. 1996'da, Finlandiya'daki bir grup konservatuar öğrencisinin kurduğu Apocalyptica, "Plays Metallica By Four Cellos " adlı ilk albümünü çıkardı ve bundan böyle metal ve klasik müziğin paylaşacak daha çok şeyi vardı.

Apocalyptica ile tanışmam, grubun yaptığı muhteşem Metallica coverlarına dayanmakta. Metallica'nın eski işlerinin büyük bir hayranı olarak söylüyorum ki; Apocalyptica'nın, en az Metallica'nın orijinal eserleri kadar iyi Metallica coverları bana göre mevcut. Şöyle ki:

Bu yenilikçi albümün ardından daha da iyi işler çıkarmaya devam eden Apocalyptica, 1998'de Inquisition Symphony isimli ikinci stüdyo albümünü çıkardı ve albüm sadece cover şarkıları değil, Harmageddon, Inquisition Symphony ve M.B. gibi Apocalyptica'nın kendini kanıtlamasında ilk önemli rolleri oynayan parçaları da içeren bir albümdü. Şunu da eklemeliyim ki, bir Pantera şarkısını yeniden yorumlamak hiç de kolay bir işi değildir. Bakınız, Pantera'nın Domination'una nasıl bir yorum getirmişler:

Bütün bu güzel eserlerden sonra, Cult isimli üçüncü stüdyo albümlerini piyasaya sürdüler ve bu albümden gerçekten eşsiz ve karanlık bir şarkı seçimim var. Ancak bu şarkıyı, yazımın sonuna iliştirmeyi seçtim.

Bütün bu alınan yola rağmen, izleyicilerin dikkatini canlı şovlarda sürekli taze tutmak için çellodan daha fazlasına ihtiyaçları vardı ve çözüm bir sır değildi: Davul!

Çok geçmeden, yetenekli baterist Mikko Sirén ile çalışmaya karar verdiler ve en başarılı bulduğum Apocalyptica albümleri, bu ortaklıktan sonra ortaya çıktı.

Apocalyptica'nın dördüncü stüdyo albümü olan Reflections, bende her zaman kapalı bir havada, koyu renkli bir denizde yüzüyormuşum da; güneş de kendini bulutların arasından hüzme hüzme gösteriyormuş hissi uyandırmıştır.

Sanırım Toreador II, hislerime tercüman olma konusunda bir şeyler yapabilir.

Ve işte! Benim için grubun zirvesi olan çalışmaya geldik! Uzun bir düşüncenin eseri olduğunu tahmin ettiğim, o muhteşem ve benzersiz albüm ismiyle Apocalyptica bir kez daha karşımızdaydı: Apocalyptica!

Yaklaşık 52 dakika uzunluğa sahip harika bir albümü kaydediyorsunuz ve grubunuzun adını verip geçiyorsunuz. BII - RAA - VOO!

Bu albümde davul atakları iyiden iyiye şarkıları kontrol altına alıyor, karanlık ve yoğun bir şekilde baş rol olarak sık sık kendini gösteriyordu.

Apocalyptica'nın Apocalyptica'sından en sevdiğim güçlü eserler:

Mikko'nun enerji kaynağını gerçekten merak ediyorum. Nükleer?

Şu karanlığa *** SPOILER *** ve sonundaki huzura *** SPOILER *** bir bakın.

The World's Collide. Altıncı albüm. Yine sert ve dinamik işler. Ancak bu albümde farklı olan bir şeyler vardı: çelloların tonu. Hoşuma gitmeyen değişikliklere ve dandik bulduğum vokalli şarkılara rağmen, bu albümden de beni tatmin edecek eserler bulmayı başardım. Örneğin, Ion:

7th Symphony, yedinci stüdyo albümleri. Şarkıları ne kadar çok sevmeyi denesem de, malesef beklentilerim ve Apocalyptica'nın yeni eserleri artık pek bir ortak noktaya sahip değildi. Vokal, vokal, vokal; feat. , feat. ve feat. Ne yazık ki Apocalyptica'dan beklediğim bu değildi. Güçlü müzikal alt yapılarına sahip şarkılarına rağmen, bu albümle yıldızım barışamadı.

Ve işte yolun sonu. Ben daha az vokalli şarkı içeren bir albüm beklerken, beş beteriyle karşıma çıktılar. Shadowmaker, 2015. Albümün tamamını dinlemeye katlanamadım. Bu yazıyı yazmadan önce olumlu yorumlar yazabilmek için albümün şarkılarını dinlemeyi tekrar denedim, ama hayır. Malesef yine ortak bir paydada buluşamadık.

İyi de kardeşim, eski albümler ne güne duruyor? Aynen öyle! Apocalyptica'nın seneler boyu dinleyip de hala eskitemediğim bir sürü parçası olduğunu bilmek bana mutluluk veriyor.

Davullu veya davulsuz, bütün büyük eserlerinden dolayı Apocalyptica'ya teşekkürü bir borç bilirim. Cult adlı albümlerinin en özel bulduğum parçasını, son seçimim olarak buraya bırakıyorum.

Ve bonus olarak sizi, Apocalyptica'nın büyük rol oynadığı inanılmaz bir görsel ve işitsel şova davet ediyorum.

Okuduğunuz ve seçimlerimi dinlediğiniz için teşekkürler!

Yeni paylaşımlarda görüşmek üzere!

https://steemit.com/@anchorman