3 จอก 4 จอก ก็กรอกเข้า เมรีขี้เมาก็หลับไป

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาว steemit & busy,

ช่วงนี้วิอาจจะห่างหายไม่ได้ไปตอบทักทายเพื่อนๆ เท่าเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา เนื่องจากตอนนี้เข้าหน้าไฮซีซั่น บนเกาะพะงัน ทำให้งานที่รีสอร์ทค่อนข้างจะยุ่งนิดนึงค่ะ แต่ก็จะพยายามมาเขียนโพสอัพเดทเรื่องราวต่างๆให้ได้มากที่สุดนะคะ ถ้าว่างเมื่อไหร่จะแวะเข้าไปทักทายเพื่อนๆ และกดโหวตให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ให้ได้มากที่สุด :)

ตอนนี้วิกับสามีก็ต้องลงมาดูแลงานในรีสอร์ทมากขึ้นหลังจากปล่อยให้เด็กๆ ลองทำเอง ซึ่งก็ได้รับผลตอบรับที่ดีจากลูกค้า ถึงวิกับสามีไม่ได้อยู่ที่รีสอร์ทตลอดเวลา แต่ในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม วิกับยานนิคต้องมาดูแลมากขึ้นเป็นพิเศษ เพื่อให้มั่นใจว่างานทุกอย่างจะต้องออกมาได้ดี เพราะเรามีลูกค้าเยอะขึ้นจากแต่ก่อน และวิก็มีพนักงานใหม่ที่พึ่งเข้ามาหลายคน ก็เลยต้องดูแลมากขึ้นกว่าเดิม เพื่อมั่นใจว่าทุกคนสามารถทำงานเข้าขากันได้ และทำงานกันเป็นทีม

อาทิตย์ที่ผ่านมา ทางสามีของวิก็ได้ทำการเทรนนิ่งการทำค็อกเทล เพื่อจะได้ทำการโปรโมทเรื่องเครื่องดื่มให้มากขึ้น เพราะ 6 เดือนที่ผ่านมา เราจะเน้นไปทางห้องพักมากกว่า ร้านอาหารและบาร์ แต่ตอนนี้เราพร้อมที่จะมาทำการตลาดด้านร้านอาหารและบาร์มากขึ้น อีกอย่างเป็นโชคดีที่ได้ลูกน้องมาใหม่ ที่เก่งภาษาอังกฤษ และทำเครื่องดื่มได้ ก็เลยอยากจะให้ได้มีวิชาไว้ติดตัว ที่สำคัญเป็นการเพิ่มความชำนาญในการทำงาน และทำให้เครื่องดื่มที่ทางรีสอร์ทวิขายนั้นคุณภาพดี ดื่มอร่อยรสชาติสมราคา

ก็เลยทำการนัดแนะเพื่อนที่เปิดร้านอาหารและบาร์ ซึ่งเป็นคนอิตาลี ที่วิกับสามีแวะเวียนไปนั่งดื่มชิวล์ๆ บ้างเป็นครั้งคราว อีกอย่างเค้าเป็นคนอิตาลี ทำให้คุยกับสามีถูกคอ เพราะสามีเป็นสวิสที่อยู่อาศัยใกล้กับอิตาลี จึงใช้ภาษาอิตาลีในการพูดคุย ติดต่อกัน

ในวันที่ได้มีการเรียนทำค็อกเทลก็มี ลูกน้อง 2 คน ชาย 1 หญิง 1 ที่เราดูหน่วยก้านแล้วชอบเรียนรู้ และเป็นหน้าที่ของเค้าที่จะต้องเรียนรู้และฝึกฝน แต่เราต้องทำความสมัครใจว่าเค้าอยากเรียนไหม ไม่งั้นเหมือนเป็นการบังคับ แล้วถ้าไม่อยากเรียนก็จะไม่ตั้งใจ ทำให้เสียเวลาทั้งผู้สอนและผู้เรียน แต่วิโชคดีที่พนักงานชายหญิงคู่นี้ชอบเรียนรู้ เราก็เลยให้เค้าเรียนโดยไม่มีการกั๊ก เพราะวิคิดเสมอว่าถ้าเค้าได้เรียนรู้มากเท่าไหร่ มันก็มีประโยชน์สำหรับวิ เพราะเค้าจะทำงานได้ดีออกมามีคุณภาพ วิไม่เคยกลัวว่าเด็กได้วิชาและจะลาออก เพราะเราคิดว่าเราก็ดูแลดีในระดับหนึ่ง ถึงเค้าจะไปโดยสาเหตุอะไร เราก็ต้องให้ไป แต่วิคิดว่าเค้าไม่ใช่พวกดังแล้วแยกวง วิยิ่งเห็นเค้าใส่ใจในการทำงานมากขึ้นกว่าเดิม เพราะเค้าดีใจที่เราให้เค้าได้เรียนวิชาที่ถ้าเค้าต้องไปเรียนเองคงไม่มีโอกาส เนื่องจากราคาสอนค็อกเทลก็ไม่ใช่ถูก ๆ มีถือคติว่าการหยิบยื่นโอกาสและความรู้ให้คนเป็นสิ่งที่มีค่ากว่าการให้แต่เงินทอง เพราะเงินถ้าใช้ไม่ระวังก็หมดไป แต่ถ้าความรู้ ใช้ยังไงก็ไม่มีวันหมดค่ะ

วิก็เลยต้องเสียสละตัวเองเป็นคนลองดื่ม ก็เป็นหน้าที่ ที่ไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ 555 แต่ก็ต้องฝืนใจทำอย่างเลี่ยงไม่ได้ วันนั้นก็ลองไปหลายแก้ว ก็มีมึนๆ บ้าง แต่ไม่ปวดหัวหรือเมาเร็ว อาจจะเพราะเราดื่มไปเรื่อยๆ ไม่หักโหม อากาศก็ไม่ร้อน สบายๆ เลยเมายาก แถมตื่นเช้ามาก็ไม่แฮงค์ ก็ยังไปทำงานได้ตามปกติ น่าจะเป็นเราใช้ส่วนผสมที่เป็นของแท้ ราคาเกรดพรีเมี่ยม เพราะเวลาทำค็อกเทล ถ้าใช้เหล้าคนละเกรดมาทำ ถึงจะใช้สูตรการชงแบบเดียวกัน รสชาติก็ออกมาคนละเรื่อง แถมถ้าดื่มเกรดที่ถูกเกินไป มีโอกาสจะปวดหัวมากกว่า

ดูบรรยากาศ ทุกคนมีความสุข ทั้งครู ทั้งนักเรียน เจ้าของก็มีความสุข เพราะเราสามารถที่จะโปรโมทเครื่องดื่มของเราได้เต็มที่ว่า เราทำเครื่องดื่มที่ถูกหลักและรชาติดีด้วย ไม่ใช่ใส่ส่วนผสมมั่วๆ และมาหลอกขายในราคาที่แพงเกินคุณภาพ วิกับสามีเป็นคนประเภทถ้าจะทำก็ให้เต็มที่ไปเลย (ใจนักเลง ใจใหญ่ อิๆ) ถ้าจะขายเครื่องดื่มค็อกเทลก็ต้องให้ได้คุณภาพ ลูกค้าดื่มแล้วมีความสุข ไม่ใช่ดื่มไปด่าไป ว่าชงอะไรมาให้ดื่มเนี๊ยะ 5555

หลังจากเรียนเสร็จแล้ว พนักงานของวิก็ต้องทำการฝึกฝนทุกวัน เพื่อจะได้ชำนาญ วิเลยให้น้องๆ เค้าทำค็อกเทลให้ดื่มทุกเย็น แล้วจะคอยบอกฟีดแบ็คไปว่า รสชาติหวานไปไหม เปรี้ยวไปหรือว่า รสชาติผิดปกติ เพื่อคนทำจะได้เกิดความชำนาญและมั่นใจเพิ่มขึ้น เวลามีลูกค้ามาสั่งก็จะได้ทำได้เร็วและถูกต้อง ไม่เงอะงะ เพราะไม่เคยได้หัดทำเลย ก็เลยบอกเด็กๆไปว่าต้องทำเมนูค็อกเทลมาให้ดื่มวันละแก้ว (สมใจอยากวิเลย 555 ล้อเล่น)

หลังจากทางเรามั่นใจว่า ค็อกเทลของเราไม่แพ้ชาวบ้าน ก็เริ่มทำการโปรโมทลงในเฟซบุ๊ค รวมทั้ง ให้ทางฝ่ายต้อนรับคอยแจ้งลูกค้าว่าเราจัดโปรโมชั่น Happy Hour ตั้งแต่ 5 โมงเย็นไปจนถึง 1 ทุ่ม เป็นพนักงานของวิต้องรู้จักหัดขายของด้วย เพื่อช่วยเพิ่มรายได้ให้กับรีสอร์ท และถ้าผลประกอบการดี วิก็ต้องจัดโบนัสให้ลูกน้องเช่นกัน ก็เอาเงินจากการทำรีสอร์ทนี้แหละมาให้ ดังนั้นถ้าเค้าอยากจะได้โบนัสก็ต้องทำงานให้คุ้มค่าที่สุดค่ะ

เมนูนี้ตั้งให้เป็นเกียรติเป็นศรีให้กับวิ ชื่อว่า Wii on Passion

นอกจากเกี่ยวกับการสอนทำค็อกเทลแล้ว สำหรับแผนก อาหารและเครื่องดื่ม วิก็ยังมีการทำกิจกรรมกับแผนกอื่นตลอด ถ้าเพื่อนๆ อยากรู้ว่าแผนกไหนแล้วสอนอะไรก็รอติดตามตอนต่อไปนะคะ แต่ตอนนี้ตาปิดสมองก็จะไม่ทำงานเพราะง่วงนอนมาก กลัวจะพิมพ์ผิด ก็เลยต้องขอตัวไปชาร์จพลังให้สมอง ให้นอนหลับได้เพียงพอ พรุ่งนี้เช้าจะได้มีไอเดียในการมาเขียนโพสอีก ดังนั้นการนอนก็มีส่วนสำคัญกับร่างกายและจิตใจ ถ้านอนน้อยก็จะเพลีย หงุดหงิด นอนมากไปก็จะกลายเป็นเอื่อยเฉื่อย สำหรับวิก็พยายามจะจัดเวลาให้ดีที่สุด ไม่อยากจะอดนอนบ่อยๆ เพราะจะทำให้ประสิทธภาพในการทำงานลดลง ซึ่งเป็นผลไม่ดีทั้งกับตัววิเอง พนักงานและลูกค้า ก็เลยจะพยายามนอนให้เต็มที่ๆ สุด

งั้นวิขอลาไปก่อนนะคะ พรุ่งนี้เรามาเจอกันอีกนะคะ

ขอบคุณค่ะ

วิ