อยากกินหมูกะทะ จุงเบย

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาว steemit & busy,

พึ่งได้มีเวลาหายใจ ได้พักมานั่งเขียนทักทายเพื่อนๆ แบบจริงจัง เนื่องจากช่วงนี้เข้าหน้าไฮซีซั่นก็เริ่มมีลูกค้ามาพักมากขึ้น ทานอาหารที่รีสอร์ทมากขึ้นค่ะ จากแต่ก่อนก็จะเงียบๆ เหงาๆ มีเวลาว่างหน่อย ตอนนี้แค่เวลาหายใจก็ไม่ค่อยจะมีแล้ว ไหนจะตอนเช้าไปทำงานที่ยิม 4 ชั่วโมง ตอนเช้า 7 โมง ถึง 11 โมงเช้า ไม่ใช่ว่าขยันนะคะ เราก็รับปากว่าจะช่วยเค้าแล้ว ก็ต้องอยู่ช่วยเพราะทำได้ 2 เดือนนิดๆ และอีกอย่างก็เป็นการบังคับให้วิต้องตื่นแต่เช้าด้วย ไม่งั้นวิก็เอ้อระเหย ลอยลมกว่าจะมานั่งที่รีสอร์ตก็น่าจะเกือบบ่ายๆ ตอนนี้ก็เลยจัดเวลาช่วงเช้าทำงานเสริม หลังจากนั้นช่วงเที่ยงจนถึง 4 ทุ่มก็นั่งอยู่ที่รีสอร์ตคอยสอนงานน้องใหม่ที่พึ่งมาทำ และตอนนี้เราต้องทำให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุด เพื่อที่ไฮซีซั่นหน้าในเดือนธันวาคม - เมษายน ปีหน้า จะมีลูกค้ามาพักเรื่อยๆ ไม่อยากพลาดโอกาสทำคะแนนดีๆ ให้ลูกค้าชมเข้ามาเยอะ ๆ จะได้มีการจองห้องพักเข้ามาทุกวัน

ตอนนี้สามีก็พอยิ้มได้บ้างแล้วค่ะ เพราะมีลูกค้าจองห้องพักเฉลี่ยมีการแจ้งเตือนการจองวันละ 4-7 booking เดือนสิงหาคมนี้ก็มีลูกค้าเข้าค่อนข้างเยอะ วิเลยกำชับเด็กๆ ไปว่าช่วงนี้ให้ตั้งใจรักษาคุณภาพไว้ให้ดีขึ้นไปเรื่อยๆ ลูกค้าสำคัญที่สุด เพราะเค้านำเงินมาให้เรา เราก็ต้องดูแลเค้าให้ได้อย่างเต็มที่ ช่วงนี้เลยต้องมีการเรียกคุยกันบ่อยๆ ให้เกิดความเข้าใจไปในทิศทางเดียวกันมากขึ้นค่ะ บอกลูกน้องว่าห้ามเจ็บห้ามป่วยนะช่วงนี้ เพราะช่วงนี้ต้องช่วยกันทำงานอย่างแข็งขัน แต่ตัวเองดันมาเป็นหวัดคัดจมูกซะงั้น เขียนไปก็น้ำมูกไหลไป ต้องพยายามดื่มน้ำอุ่นใส่ขิง งดของเย็นเลยค่ะ เพราะตัววิกับสามีก็ต้องไม่เจ็บป่วยด้วยเช่นกัน ไว้ว่างๆ วิจะมาเล่าบรรยากาศในรีสอร์ต ที่วิได้มีการปรับปรุงในด้านต่างๆ รวมทั้งร้านอาหารที่วิมีหน้าที่ต้องดูแลเกี่ยวกับการตกแต่ง รอให้ทุกอย่างครบถ้วน 100% สำหรับช่วงไฮซีซั่นนี้ก่อนนะคะ จะรีบอัพเดทให้เพื่อนๆ ได้ตามอ่านกันเลยค่ะ

เมื่อ2 อาทิตย์ที่ผ่านมา น้องสาวคนสุดท้องกับน้องเขยได้เดินทางมาพักผ่อนที่เกาะพะงัน ถ้าใครเคยตามอ่านเรื่องราวของคุณพ่อ @somkiat คงจะได้เห็นหน้าน้องสาวคนสวยและน้องเขยสุดหล่อของวิกันบ้างนะคะ น้องสาววิห่างจากวิ 1 รอบ เกิดปีลิง ปีเดียวกันเลย ก็เลยไม่ค่อยจะถูกกันเท่าไหร่ 555 ไม่ใช่หรอกค่ะ ด้วยวัยที่ห่างกันบางทีเราก็อยากจะสอนอยากจะเตือน แต่ถ้าพูดมากไปเดี๋ยวจะหาว่าบ่น ไหนก็นานๆ จะได้เจอกันเพราะเค้าไปอยู่ที่เยอรมันนี กับสามีฝรั่ง ซึ่งวิก็พึ่งได้เจอตัวเป็นๆ เห็นหน้ากันชัดๆ ก็ครั้งนี้เอง ก็ไม่อยากจะทำลายบรรยากาศความสนุกของพวกเค้า ก็พยายามจะไม่บ่นไม่สอนมาก เพราะวิเองก็ยังจะเอาตัวเองไม่รอดเลยค่ะ 555

ช่วงที่พวกเค้ามาอยู่เที่ยวกับวิ เป็นช่วงที่มีพายุเข้าทั่วถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไปภาคไหนของประเทศไทยก็ตก ปกติที่เกาะพะงันเดือนกรกฎาคม จะไม่มีพายุหรือฝนตก แต่ปีนี้ฝนมาเยอะมากค่ะ ก็อดเสียดายแทนน้องๆ แต่ก็บอกเค้าว่าพี่สาวกับพี่เขยอยู่เกาะพะงันไปอีกหลายสิบปี ไม่ต้องกลัวถ้ามาเที่ยวอีกบ่อยๆ ก็ต้องได้เจอฟ้าใสๆ แดดเปรี้ยง ๆ อยากผิวดำผิวแทน ก็คงจะได้สมใจอยากในอนาคต ถ้าเค้ายังอยากมาเที่ยวหาวิอีกนะคะ ก็แล้วแต่น้องๆ เค้าสะดวกเลยค่ะ

ตอนเค้ามาก็อยากแต่จะกินแต่อาหารไทย พอวิกับยานนิคมีเวลาก็เลยนัดกันไปนั่งกินอาหารกันอย่างราชา นั้นก็คือหมูกะทะ ใกล้กับที่รีสอร์ตแค่เดินไปไม่ถึง 30 ก้าวเอง แต่เราก็ขี้เกียจก็ยังจะขี่มอเตอร์ไซต์ไปกัน พอไปถึง สามีก็อยากจะอวดเราให้น้องเขยได้รู้ฝีมือทำกับข้าวที่ไม่ได้เรื่องของเรา แต่สามีบอกว่าถ้าตำไทยต้องยกให้วิ เค้าบอกวิตำอร่อยสุดๆ ก็เลยจัดไปหนึ่งครกค่ะ แต่เป็นตำไทยนะคะ ถ้าตำใส่ปู ใส่ปลาร้าสามีทานไม่ได้เค้าบอกว่ากลิ่นรสชาติมันแรงเหลือเกิน ที่ของเค้าไอ้ชีสเหม็น ๆ วิยังอยากจะขว้างทิ้ง มาว่าปลาร้าเราได้ไง 555 แต่เค้าก็ไม่ถึงกับว่าทนไม่ได้ ถ้าเค้าสั่งตำไทย วิสั่งปูปลาร้า ก็นั่งทานด้วยกันได้นะคะ แค่เค้าจะไม่แย่งวิกินก็เท่านั้น

น้องสาวกับน้องเขย ชอบหมูกะทะมาก อาจจะเพราะที่นู้นหากินยากด้วยมั้งค่ะ เลยมาถึงที่นี้ก็จัดไปหลายรอบ ก็กินวนกันระหว่าง หมูกะทะ กับส้มตำให้คุ้มที่มาพักที่เกาะพะงัน 2 อาทิตย์ เป็นการทานข้าวกันแบบง่ายๆ สบายๆ สไตล์วินี้แหละค่ะ ไม่ค่อยจะพิธีการอะไรมากมาย เพราะจะกินหรูกินถูก เราก็กินแค่อิ่มแค่อร่อย ก็แค่นั้น แต่การได้ไปกินอาหารดีๆ สักครั้งก็เหมือนกับการให้รางวัลชีวิตตัวเองเช่นกันนะคะ พูดแบบนี้พรุ่งนี้วิต้องไปธุระกับสามีที่สมุยก็คงจะไปหาอาหารดีๆ ที่ชื่อ Mcdonald หรือ Burger King ทานกัน เพราะหากินไม่ได้นะคะ บนเกาะพะงันไม่มีใครขาย ไปเจออาหารแนว Junk Food ให้ร่างกายได้รับรู้วิถีชีวิตการกินของคนเมืองบ้างก็คงไม่น่าเกลียดอะไร จริงไหมค่ะ เพื่อนๆ อิๆ

การได้มาเจอกันของ 2 ศรีพี่น้อง ที่ความสวยของแข่งกันยาก 555 แต่ยอมให้น้องสาวค่ะ เพราะเราก็เป็นพี่คนโต เราก็รักน้องในสไตล์ของเรา อาจจะไม่หวาน แต่ก็ลุ้นให้น้องประสบความสำเร็จในชีวิตของเค้า แต่ไม่ไปจัดแจงขอแค่เค้าตั้งใจทำให้ดีที่สุดก็พอค่ะ แม่ก็มีความสุขค่ะ ที่ได้เจอลูกสาวคนโปรด แต่ช่วงนี้แม่วิเค้ามีพลังล้นเหลือ ถีบจักรเย็บผ้า ขายเสื้อผ้าตัดเอง กันสดๆ ร้อนๆ ลูกค้าก็มีความสุข แม่ก็ยิ่งมีความสุข น้องไอริน @irinpps ที่มาช่วยขายก็มีความสุข เห็นไหมค่ะ ชีวิตคนเราจะเอาอะไรกันมาก เกิดมาแล้วใช้ชีวิตให้มีความสุขก็น่าจะเพียงพอ โดยที่เราไม่ไปทำความเดือดร้อนให้กับใครทั้งคำพูด กิริยา ความคิด ถ้าเราทำได้ใจเราก็มีแต่ความสุข มองอะไรก็มีแต่พลังแห่งความสุข พลังบวก จนต้องแจกจ่ายเผื่อแผ่ให้คนอื่นๆ ที่อยู่ใกล้ๆ กับเรา

วิก็ขอลาไปดื้อๆ นะคะ เพราะตอนนี้ยาเริ่มออกฤทธิ์แต่คุณลูกค้าก็ยังไม่ยอมออกจากร้านอาหาร เพราะเรามีโต๊ะพลูให้บริการก็ไม่รู้ว่าจะเล่นกันถึงตี 2 เลยไหม แต่คงไม่ถึงหรอกค่ะ ประชดค่ะ 555 ก็รอกันต่อไปค่ะ พรุ่งนี้ต้องรีบตื่นไปทำงาน ตอนเที่ยงไปสมุย ตกเย็นมานั่งเฝ้ารีสอร์ท ชีวิตวิก็มีแค่นี้แหละค่ะ แต่วิก็สนุกกับทุกช่วงเวลาของวิอย่างเต็มที่ ก็อยากให้เพื่อนทำอะไรให้เต็มที่เช่นกัน จะได้ไม่เสียใจภายหลัง เอ้าจบค่ะ เดี๋ยวจะไหลไปกว่านี้ เลิฟ ๆ ทุกคนนะคะ

นอนหลับฝันดีค่ะ

วิ