TawaDesign 19 : Tawa Siriwach’s Life หนังสือจากบทความที่เขียนมากว่า 10 เดือนครับ

tawasiriwach (59)in #thai • 6 years ago

2018-05-26 13.48.06 table.jpg

กว่า 10 เดือนที่ผมเขียนบทความใน Steemit และอีก 3 เดือนที่ผมจัดหน้าหนังสือ ในวันนี้ผมทำสำเร็จแล้วครับ พร้อมส่งไปขายในเว็บอีบุคต่างๆแล้วครับ

ผมเลยจะมาเล่าย้อนรอยเหตุการณ์การทำหนังสือของผมครับ

Screen Shot 2561-05-26 at 16.35.57.png

หลังจากที่ผมเขียนบทความใน Steemit เกี่ยวกับการใช้ชีวิตที่มีความสุขไปเรื่อยๆ พอมาลองสังเกตดู ก็พบว่ามีเรื่องราวมากมาย และก็เสียดายหากว่าบทความเหล่านั้น จะหายไปอย่างไร้ค่า

ผมเลยรวบรวมนำมาจัดรูปเล่มให้งานเขียนของผมดูมีคุณค่ามากขึ้นครับ

เริ่มต้นผมได้รวบรวมว่ามีเรื่องไหนที่นำไปรวบรวมทำหนังสือได้บ้าง ใช้เวลาหลายวันอยู่ครับ

หลังจากรวบรวมแล้ว ผมก็สร้างแพทเทิร์นสำหรับทำหนังสือครับ โดยออกแบบขนาดของหนังสือ ขนาดของตัวอักษรที่ใช้ ออกแบบธีมด้านใน ออกแบบหน้าปกครับ

Screen Shot 2561-05-07 at 08.11.37.png

ถึงแม้ข้อความที่ผมเคยเขียนไว้แทบจะก๊อปปี้และวางได้เลย แต่จริงๆแล้ว ผมก็ต้องมาอ่านทุกตัวอักษรว่าข้อความไหนไม่ดีก็ตัดออก บทไหนไม่ดีก็ตัดออกครับ ซึ่งช่วงเวลาที่ทำงานนานที่สุดคือช่วงนี้ครับ เพราะต้องอ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ เพื่อให้แน่ใจว่าเรื่องที่ออกไปจะมีคุณภาพจริงๆครับ

หลังจากนั้น ผมได้ไฮไลท์ประโยคสำคัญ เพื่อให้อ่านง่าย และแยกคำที่น่าสนใจมาเขียนให้เด่นครับ

ส่วนหน้าปก ผมออกแบบไว้ตั้งแต่ช่วงแรกๆที่ทำหนังสือ โดยได้แรงบันดาลใจมาจากกำแพงในภาพนึง ที่ผมเห็นเส้นกราฟิกที่สวยงาม ซึ่งถึงความเป็นกราฟิกดีไซน์ของผม ผมเลยนำมาเป็นส่วนประกอบของงานครับ

แต่วันนี้มาดู รู้สึกว่าหน้าปกของผมต้องมีการปรับปรุง ผมอยากใส่ความขบถเข้าไปครับ คือไม่ประณีตมากจนเกินไป อยากใส่ความเท่ห์ ดิบ อย่างกับดนตรี Rock & Roll

ก่อนหน้าสองสามวันก่อนผมมีการเตรียมตัวคิดและหาตัวอย่างเกี่ยวกับการออกแบบ ทั้งแบบวินเทจ แบบภาพตัดปะ มาเป็นแนวคิดครับ

แต่งานที่ผมประทับใจและเป็นแรงบันดาลใจในหน้าปกของผม คือ ดีไซน์ของวง Beady eye ในอัลบั้มแรกของพวกเขา อัลบั้ม Different Gear Still Speeding ครับ การออกแบบจะเป็นสไตล์แบบ Collage (ภาพตัดปะ) ผสมกับความขบถของการออกแบบ ทั้งคำและภาพครับ

ผมชอบแนวความคิดและการออกแบบ ที่มาจากหัวใจมากกว่าทฤษฎีอะไรต่างๆ ที่บอกว่าสวย แต่ที่จริงแล้วเป็นกรอบที่ไม่เหมาะกับแนวความคิดที่มาจากหัวใจครับ

การออกแบบที่เป็นไปตามทฤษฎี จะต้องมีการวางสีแบบนี้ มีการวางตัวอักษรให้เด่น มีการแบ่งลำดับความสำคัญของคำ สีต้องโดดเด่นกว่าคู่แข่ง ฯลฯ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมต้องใช้ทำงานประจำ เพื่องาน Commercial Art

แต่สิ่งเหล่านี้เป็นความแห้งแล้งของจิตใจมากเลยครับ ผมเบื่อมาก และอยากฉีกกฎให้มากที่สุด ด้วยการไม่ทำสีอะไรให้เด่นสักอย่าง ผมชอบงานที่เป็นโมโนโทน สีทั้งหมดจะเล่าเรื่องราวได้อย่างต่อเนื่อง ราวกับภาพยนต์ที่มีภาคต่อหลายๆภาค

2018-05-26 16.11.42.JPG