Ancestor Festival Lao(Luangprabang)

Hello สวัสดีค่ะเพือนๆ staemain ชาวพุทสาสะหนา ทั้งชาวไทย และ ชาวลาวที่รักทุกคน เมื่อวันที่ 24/09/2018ที่ผ่านมาก็เป็นวันสำคันวันหนื่งทางด้านสาดสะหนาพุทของคนลาว โดยฉะเพาะชาวหลวงพระบางค่ะ ชื่งเป็นปะเพนีอันเก่าแก่ที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยบูรานนะการ จนถืงทุกวันนี้ค่ะ เมื่อถืงวันขื้น15ค่ำเดือน10 ทุกคนจะต้องห้างหา เตรียมสี่งของในการทำข้าวสะหลาก และ ตื่นแต่เช้าๆมาใส่บาดกัน

บางคนก็จะทำข้าวต้ม ,บางคนก็จะใส่ข้าวหนม และผลไม้ หรือ อะไรก็ได้ตามใจชอบมาใส่กัน แต่เราไม่ทันทำข้าวต้มก็เลยซื้อ Apple และ ทิวลี่มาใส่กันค่ะ

การใส่บาดของคนลาวส่วนใหย่จะปะกอบมี ข้าวเหนี้ยว ข้าวต้มห่อใบตองกล้วย ข้าวหนมต่างๆที่หาซื้อตามท้องตลาด และ เงีน นั่นเองค่ะ ส่วนใหย่ก็จะขื้นกับสัธาของแต่ละคนที่ยากจะทานกันค่ะ
หลังจากใส่บาดเสร็จทุกคนก็จะเตรียมข้าวสะหลากเพื่อเอามาถวายให้กับวัด

เพื่ออุทิดส่วนบุนส่วนกุสนไปให้พ่อแม่พี่น้องยาด ที่ล่วงลับไปแล้วนั้น หรือ บางคนก็อุทิดส่วนบุนส่วนกุสนไปให้ เจ้ากำนายเวนของไครของมันนั่นเองค่ะ🙏

เพราะคนลาวมีความเชื่อถือว่าเป็นละดู แห่งการเก็บเกี่ยวผลปูกแล้วจะต้องห้างหากะเกียมเพื่อทำบุนกุสนไปให้ยาดๆกันค่ะ เพราะเชื่อกันว่าเมื่อถืงละดูนี้แล้วยาดของแต่ละคนจะต้องมาเชาะหากินของทานจากลูกๆหลานๆที่ทานไปให้นั้น

และการทำข้าวสะหลากก็จะมีความแตกต่างกันไปบางท้องถี่นก็จะบรรจุใส่ถุง ,บางท้องถี่นก็จะใส่กระต่าส้าก้วย ,บางท้องถี่นก็ใส่คุ หรือ บางท้องถี่นก็มีแบบปะสมกันไปค่ะ ก็แล้วแต่ความชอบของไครของมันค่ะ และ ของที่อยู่ กวยข้าวสะหลากก็จะปะกอบมีหลายๆสี่งหลายอย่างเลยที่เดี่ยวค่ะ ส่วนใหย่ก็จะเป็นของบอริโพกทั้งนั้นค่ะหลังจากนั้นก็จะละบุลายชื่อ ที่อยู่ และ ชื่อของคนที่เราจะอุทิดส่วนบุนื ส่วนกุสนไปให้ ลงใส่กะดาษ จากนั้นก็ติดใส่ถุง หรือกวยข้าวสะหลากนั่นเองค่ะ แต่เราจะเขียนเป็น2ใบนะค่ะ เพราะอีกใบจะต้องเอาให้พระสงสำมะเนนท่านเป็นคนอ่านลายชื่อของเราอีกครั้ง เพราะ พระท่านจะให้พรแก่เรา และ ครอบครัวนั่นเองค่ะ แต่บางวัดจะจัดเป็นคีว(number)นั้นเองค่ะ หลังจากใส่บาดเสร็จเวลาปะมาร10:30ทุกคนก็จะทย่อยเอาข้าวสะหลากไปที่วัดกันค่ะ บางคนไม่ค่อยมีเวลามากก็จะเอาไปไว้ที่วัดแล้วก็จะกลับบ้านกลับไปทำงานหรือธุระส่วนตัวของไคของมัน แต่ถ้าไครไม่มีธุระอะไรก็จะนั่งสวดมนอยู่ในวัดเพื่อทำพิทีถวายข้าวสะหลากกันค่ะ แต่ส่วนใหย่ก็จะมีแต่คนเณ่าคนแก่ และ แก่พระสงสำมะเนนค่ะ เพราะพวกไวหลุ้น หรือ บางครอบครัวก็จะพากันไปชมการแข่งพายเรือตามสะถานที่ต่างๆกันค่ะ 😄เพราะในวันนั้นจะมีการแข่งพายเรือกันถืง2ที่เลยค่ะ นั่นก็คืว เมืองปากอู และ บ้านเมืองขาย เมืองหลวงพระบางนั่นเองค่ะ คือมันจะมีทั้งการทำบุนทำกุสน และ ความสะนุกสะหนานปะสมกันไป นี้ละค่ะคือความสุกของซาวโลกมะนุดอย่างพวกเราค่ะ😀 มีทุก ก็ต้องมีสุก มีกีน ก็ต้องมีทานมีน้อยกะทานน้อย มีเยอะก็ทานเยอะ ตามความสามราถของเราค่ะ เพราะการทำทานเป็นที่พืงทางใจอย่างหนื่งของคนเรานั่นเองค่ะ เวลาเราได้ทำบุนทำทาน เราก็จะมีจีดใจแจ่มใส สหงบสุก จี่งไม่ค่ะทุกคน 😆

รักนะค่ะทุกคน :)😘😘😘

Thank you for visit post and support me🙏🙏🙏