Chapter XVlll : Chaos, I wonder if you choose to accept.

"จนเมื่อเราเหนื่อยล้าที่จะวิ่งหนีอีกต่อไป เราอาจจะเรียนรู้ว่าการวิ่งหนี อาจไม่ใช่ทางออก"

---

---

เราต่างเผชิญชีวิตที่วุ่นวาย

สิ่งที่ขับเคลื่อนชีวิตเราคืออะไร?

ปัญหา ความสุข ความเศร้า หรือ รอยน้ำตา

ทุกคนล้วนแล้วแต่มีจุดประสงค์

สิ่งที่ใจปรารถนา

แต่ไม่มีอะไรที่ง่ายดายในโลกใบนี้

ทุกอย่างที่เราอาจมองดูว่าง่าย

มักจะมีแง่มุมหนึ่งที่ยากอยู่เสมอ

ทุกการกระทำ การตัดสินใจ

ล้วนส่งผลบางอย่างในชีวิต

เราเหมือนติดอยู่กับอะไรบางอย่าง

สิ่งที่เราไม่แน่ใจ

เราต่างวิ่งหนีความวุ่นวายนี้

โดยไม่มีทางรู้ได้เลยว่า

เราได้มาในเส้นทางที่ถูกต้องแล้ว

จนเมื่อเราเหนื่อยล้าที่จะวิ่งหนีอีกต่อไป

เราอาจจะเรียนรู้ว่าการวิ่งหนี

อาจไม่ใช่ทางออก

จงเดินเข้าใส่ความวุ่นวายในชีวิต

ที่เราต่างประสบพบเจอ

หากแต่ความวุ่นวายได้ซุกซ่อนบางอย่าง

ที่มีแต่คนที่สู้เท่านั้น

จะได้ลิ้มรสความสงบสุข

ที่อยู่ปลายทางอันแสนไกล

จงนอนหลับให้เต็มตื่น

กินให้เต็มอิ่ม

และลืมตาขึ้นมาเพื่อเผชิญหน้า

"ความวุ่นวายในชีวิตอีกวันหนึ่ง"

---

ลุกขึ้นสู้กับชีวิตที่เหนื่อยล้าอีกวันหนึ่ง
ด้วยรักและเคารพ
แสน (Stephan)