พลู🌿

สวัสดีคะพี่น้องชาวSTEEMที่รัก

วันนี้เมย์ขับรถไปส่งพี่บีไปทำงานอีกแล้วคะ
วันนี้พี่หมีไม่อยู่ที่ร้าน (พี่หมีคือเจ้าของร้านคะ) เมย์เลยต้องมาอยู่เป็นเพื่อนพี่บีแล้วก็มีตัวแสบอย่างน้องน้ำ้ำ้ำโค๊กที่จะต้องตามกวนป้าบีตอนทำงานทุกวัน เมย์นั่งเล่นโทนศัพท์อยู่สักพักใหญ่ๆ ส่วนน้องน้ำโค๊ดก็วิ่งเล่นอยู่บริเวณรอบร้านซ่อมอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่พี่บีทำงานอยู่ สักพักน้องน้ำโค้กก็วิ่งมาที่เมย์ แล้วพูดกับเมย์ว่า
น้องน้ำโค้ก:แม่ครับน้องอยากกินเมี่ยง
เมย์:เดี๋ยวตอนเย็นค่อยแวะซื้อที่ตลาดนะครับ
น้องน้ำโค๊ก:ทำไมแม่ไม่ทำเมี่ยงให้น้องกินละครับ
เมย์:มันต้องใช้ของหลายอย่างครับไม่รู้ในตลาดจะมีหรือเปล่า ซื้อที่ตลาดง่ายกว่าเยอะเลย
น้องน้ำโค๊กแม่ครับที่หลังร้านลุงหมีมีใบเมี่ยงด้วยครับ
เมย์:????????
งงกับคำศัพท์ของเด็กคนนี้จริงๆค่ะ มีคำใหม่ๆแปลกๆมาให้แม่สงสัยได้ทุกวันอย่างวันนี้ก็ใบเมี่ยง ทั้งงงทั้งสงสัยว่าใบเมี่ยงที่น้องพูดถึงคือใบอะไรกันแน่น้องพาเมย์ไปดูใบเมี่ยงที่น้องพูดถึง พอเดินเข้าไปใกล้ใกล้ก็ถึงบางอ้อเลยค่ะเพราะมันคือต้นพลูตอนแรกที่ไม่ได้ยินน้องพูดว่าใบเมี่ยงก็คิดว่าเป็นใบชะพลูที่ไว้ทานคู่กับเมี่ยงแบบที่เมย์เคยซื้อให้น้องทานเมื่อคราวก่อน อาจจะเป็นเพราะน้องยังเด็กเลยแยกพลูกับใบชะพลูไม่ออกนั่นเองค่ะ
เมื่อก่อนที่หลังร้านซ่อมมีต้นมะขามต้นใหญ่อยู่แล้วเจ้าของบ้านก็ปลูกพลูไว้ แต่เมื่อประมาณเดือนที่แล้วต้นมะขามต้นนั้นถูกตัดไปทำให้มีคนเก็บใบพลูไปจนหมด แล้วทิ้งต้นพลูไว้บริเวณกำแพงหลังร้าน พอฝนเริ่มตกแบบดีๆเจ้าต้นพลูก็เริ่มงอกขึ้นมาใหม่แล้วก็มาเกาะกับกำแพงอีกด้านหนึ่งซึ่งเป็นหลังร้านนี่แหละค่ะ
รสชาติของครูมีรสเผ็ดร้อน อย่างที่รู้กันดีว่าพลูใช้ทานคู่กับหมากและปูน โดยจะทานใบที่แก่จัดสีเขียวเข้มนอกจากนั้นแล้วยังใช้ในพิธีมงคลเป็นเครื่องเซ่นไหว้การทำบายศรีสู่ขวัญอีกด้วยค่ะ

พลูนอกจากสามารถจะทานได้แล้ว ก็ยังถือว่าเป็นสมุนไพรของไทย คนในสมัยก่อนใช้ผู้รักษา อาการอาการแตกลมพิษรักษาอาการคันและในใบพลูมีสารอยู่ชนิดหนึ่งที่มีฤทธิ์เป็นยาชาช่วยกระตุ้นระบบไหลเวียนของโลหิตและยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อโรคหลายชนิด มันจะมีประโยชน์ในด้านใดนับอาการเจ็บปวดและคันจากการถูกแมลงกัดต่อย และสามารถฆ่าเชื้อโรคแบคทีเรียที่เป็นสาเหตุสำคัญของวัณโรคและเชื้อหนอง นอกจากนั่นยังสามารถรักษาเกลื้อน กลากและอาการคันที่เกิดจากเชื้อราได้ค่ะ

หลังจากอธิบายเด็กน้องน้ำโค๊กเกี่ยวกับพลูและใบชะพลูเสร็จเล่นเอาเมย์ปวดหัวเลยค่ะ กว่าจะเข้าใจต้องอธิบายกันนานพอสมควรแต่น้องก็ยังไม่เชื่อว่ามันไม่ใช่ใบเมี่ยงอย่างที่น้องเข้าใจเมย์ก็เลยให้น้องลองทานพลูไปนิดนึงค่ะน้องวิ่งไปทานน้ำเกือบไม่ทันเพราะความเผ็ดไม่ร้อนของพลู ต้องทดลองทานด้วยตัวของน้องเองถึงจะยอมเชื่อแบบสนิทใจสักทีค่ะ หลังเลิกงานมาก็พาน้องไปซื้อเมี่ยงที่ตลาดแถวๆท่าเรือสุดท้ายก็ได้ทานสมใจอยากน้องสักที ไม่น่าเชื่อเลยนะคะแค่ใบพลู ที่เคยเห็นคุณยายทานในสมัยก่อนจะมีประโยชน์มากมายขนาดนี้เชื่อแล้วจริงๆเขาว่าสมุนไพรไทยดีสมคำร่ำลือจริงๆค่ะ