กุ้งโคโยตี้

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ทุกคน เมื่อวานเราไปคัดพันธุ์ข้าวปลูก เมื่อวานคัดไป 8 ตัน เสร็จเกือบ 4 โมงเย็น เหนื่อยมากเกือบลากสังขารไม่ถึงบ้าน วันนี้ก็เลยหยุดพักเหนื่อยหนึ่งวันค่ะ เพราะกรำงานมาหลายวันแล้วยังไม่ได้หยุดพักเลย วันหยุดก็เอาเปลไปผูกกับต้นไม้หลังบ้าน และนอนเล่น บริเวณหลังบ้านมีทั้งต้นมะม่วง ต้นขนุน ต้นมะพร้าว มันร่มรื่น นั่งเล่นนอนเล่นเพลินก็หลับไปเลยค่ะ

เมื่อวานเหนื่อยๆ ก็นึกอยากกินก้อยกุ้งโคโยตี้ ช่วงเย็นๆ สามีก็เลยเอาที่ดักกุ้งไปดักกุ้งในบ่อที่อยู่ปลายนา ที่ดักกุ้งก็ทำมาจากภูมิปัญญาของชาวบ้านค่ะ ลักษณะเป็นทรงกระบอกสูง ทำมาจากตาข่ายสีน้ำเงิน แล้วเวลาที่เราจะดักกุ้ง ก็เอาอาหารปลาห่อใส่ผ้าเอาไว้ด้านใน ด้านข้างทั้งสี่ด้านก็ตัดคอขวดน้ำมาเย็บเข้ากับตาข่ายทั้งสี่ด้าน ไว้เป็นทางเข้าของกุ้ง เมื่อกุ้งได้กลิ่นอาหารก็จะเข้าทางปากขวดน้ำทั้งสี่ด้าน เมื่อเข้ามาแล้วก็หนีออกไม่ได้ เมื่อเราใส่เหยื่อไว้ในที่ดักกุ้งแล้ว ก็เอาแช่ไว้ในน้ำหนึ่งคืนค่ะ ตอนเช้ามาดู ปรากฏว่าได้มาพอสมควรเลยค่ะ

วิถีชาวชนบทก็จะประมาณนี้แหล่ะค่ะ อยากกินผักต่างๆ ก็ปลูกไว้เป็นผักสวนครัวตามหัวไร่ปลายนา หรือซื้อที่ชาวบ้านเอามาขายกำละ 5 บาท ก็อิ่มแล้ว เพราะกำใหญ่มาก หรืออยากจะกินกุ้ง หอย ปู ปลา ก็ไปจับในบ่อที่เลี้ยงไว้ ไม่ต้องเสียเงินซื้อหา ก็เป็นการประหยัดรายได้อีกทางหนึ่งค่ะ และไม่ต้องห่วงเรื่องของสารเคมีที่จะตกค้างอยู่ตามผัก หรือเนื้อสัดว์ เพราะเราเลี้ยงเองกินเอง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่กินอาหารตลาดเลย อาหารที่ซื้อก็ตามตลาดก็มีซื้อบ้างค่ะ สำหรับวันนี้ขอบคุณที่ติดตามค่ะ