มิตรภาพไม่เคยจางหาย..และทำให้ภาพเรื่องราวเก่าๆกลับมา
สวัสดีเพื่อนๆ steemit คะ เมื่อวานก่อนได้โพสบางอย่างบนเฟสบุ๊ค แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งมาคอมเม้น ผู้ชายคนนี้ถ้าพูดถึงจริงๆถ้าเราเจอในเฟสบุ๊คเราคงไม่แอดเข้าไปแน่ๆเพราะหน้าไม่คุ้นและไม่รู้จักเลย แต่ที่มาเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊คกันได้เพราะเขาแอดเข้ามาและเราเข้าไปเช็คว่าเป็นใคร ซึ่งก็ไม่รู้อยู่ดี555แต่ที่รับเพราะเห็นมีเพื่อนร่วมกับเอ้และวิ เอ้และวิคือเพื่อนสมัยเรียนตั้งแต่อนุบาลคะ เราเลยคิดว่าเขาน่าจะเป็นเพื่อนสมัยประถมเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ถามวิและเอ้จนถึงเมื่อวานก่อน เขาได้เข้ามาคอมเม้นเฟสบุ๊คเหมือนเป็เพื่อนกัน เราจึงตัดสินใจเข้าแชทไปถามคะว่าเป็นเพื่อนสมัยเรียนใช่ไหม เขาตอบว่า"ใช่ เราชื่อเฟียต " (และบอกชื่อนามสุกล ) "เราเปลี่ยนชื่อ"เราเลยอ๋อขึ้นมาบ้างเลยเพราะชื่อใหม่ไม่คุ้นเลย ได้ถามสารทุกข์สุขดิบไปเรื่อยจนเฟียตก็ถามมาอีกว่าจำเอกลัษณ์ได้ไหมเรามีเฟสเขา เพื่อนเราเริ่มมาเรื่อยๆต่อๆกันมาดีจัง เราเลยแอดเอกลัษณ์ไปอีกคนจนเมื่อวานตอนกลางคืนเอกลักษณ์ทักมาถามว่า"จำเราได้ไหม"เลยบอกว่า"ได้สิเป็นคนแอดไป555" สุดท้ายเราเลยสร้างกลุ่มดึงเพื่อนทุกคนเข้ากลุ่ม พอรวมกลุ่มได้เราทักไปในกลุ่มคนแรกทุกคนตอบกลับอย่างรวดเร็วมาก เราดีใจมากๆเพราะคิดว่าอาจจะว่างไม่ตรงกัน ทุกคนถามไถ่กันรื้อฟื้นเรื่องสมัยเด็กๆ ถามถึงคนอื่นๆคุยกันสนุกสนานมากๆคะ มันทำเรารู้ถึงย้อนเวลากลับไปนึกถึงสมัยนั้นว่าเราเป็นยังไง เราทำอะไร เพื่อนๆเป็นยังไง ดื้อกันแค่ไหน
คือตั้งแต่จบ ป.6 คือไม่ได้เจอกันเลย วันหนึ่งบังเอิญไปเจอเอ้ที่ห้างๆหนึ่งจึงได้คุยกัน ถามเอ้เจอใครบ้างไหมเพื่อนสมัยประถมเอ้บอกเจอวิ หลังจากนั้นจึงได้ติดต่อวิอีกคนหนึ่งคะ นั้นคือที่มาของการกลับมารวมตัวกันอีกครั้งของเพื่อนๆสมัยประถม
มันมิตรภาพที่เวลานั้นอาจจะไม่ค่อยจะจำอะไรได้มากมายสักเท่าไหร่5555 เพราะผ่านมานานมากๆ แต่รู้สึกได้ถึงความย้อนวันวานและความรู้สึกนึกคิดสมัยเด็ก ซึ่งเป็นวัยที่บริสุทธิ์ ทำอะไรอย่างไร้เดียงสา คิดถึงเวลานั้นามากจริงๆคะ นั้นถึงเป็นที่มาว่าทำไมหลายๆคนชอบพูดว่าอยากกลับไปเป็นเด็ก เพราะไม่ต้องทำอะไรเรียนและเล่นอย่างเดียว ไม่ต้องปวดหัวเหมือนตอนเป็นผู้ใหญ่
เพื่อนๆ steemit ละค่ะมีเพื่อนสมัยประถม หรือมีความทรงจำที่น่ารักๆสมัยนั้นกันบ้างไหมค่ะ เห้อออ.. นึกแล้วอยากลับไปเป็นเด็ก(ได้กินน้อยๆได้ไม่อ้วนเหมือนตอนนี้55555 เกี่ยวไหมมมม555)
ลากันด้วยภาพเด็กน้อย 55555
สมัยวัยละอ่อนกับตอนนี้ ถ้าไม่เจอกันมานานหลายสิบปีนี่ นั่งท้าวความกันยาวเลยครับ กว่าจะนึกออก ^^
ใช่คะแล้วชือนามสกุลนี่นั่งนึกกันสนุกมากเลย ตลกดีคะ
ผมไปเจอเพื่อนเก่า ผมเผลอเรียกชื่อพ่อเขาออกมาครับ ตอนเด็กๆ ล้อแต่ชื่พ่อมัน จนจำแต่ชื่อพ่อนมันครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
สมัยเด็กๆเนี้ยชื่อพ่อชื่อแม่เป็นอะไรที่ต้องแอบสุดสุดไม่ให้เพื่อนรู้เลย555
แทบไม่อยากให้เพื่อนมาบ้านเลยใช่ใหมครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ใช่ค่ะพี่หนิงกลับไปเป็นเด็กอีกทีก็ดีเหมือนกันเนอะ ทั้งสุข สนุกสนาน ตอนนี้ก็ได้แต่เก็บไว้เป็นแค่ความทรงจำ
ใช่รินไม่ต้องคิดไรเงิน ภาระไม่มีไม่มีเรื่องปวดหัวด้วยเนอะ
เป็นความทรงจำดีๆครับ
ใช่คะ😍😍