You are viewing a single comment's thread from:
RE: สิ่งที่เรามองไม่เห็นด้วยตา Invisible Flower
ขอบคุณประสบการณ์ดีๆ ครับ ^^ คล้ายๆ กันเลยครับ ^^ เดี๋ยวนี้ผมได้งานจากลูกค้าเก่าๆ สมัยที่เล่นดนตรีเยอะเลย ^^ ลูกค้าบางคนนี่เครียดมาจากงาน พอมาเมาอยู่ร้าน พนักงานในร้านกับนักดนตรีนี่เหมือนที่ระบายเลยครับ เพลงใหนขอมาแล้วไม่เห็นให้นี่มีโวยวายเลย อิอิอิอิ บางทีก็เบื่อ แต่เบือนหน้าหนีหรือพูดไม่ดีให้เขาก็ไม่ได้ครับ ^^ กลัวฟีดแบ็กกลับมาที่ร้านแล้วเราจะไม่มีที่เล่น ^^
แต่เพราะตอนนั้นไม่เคยว่าอะไรเขาทั้งต่อหน้าและลับหลัง จะมีก็พูดตรงๆ เลยครับ แต่ไม่แรง ไม่ใช้อารมณ์ ^^ ทุกวันนี้ก็เลยยังได้งานว่าจ้างจากเขาเป็นระยะๆ อยู่ครับ ^^ เวลาบริษัทเขาจัดงานอีเว้น เขาจะติดต่อหาผมก่อนเลย ถ้าผมไม่ได้งานป้ายก็ต้องได้งานถ่ายรูปครับ หรือไม่ก็ได้ทั้งสองอย่าง ^^
@nikornkulatnam ว้าว แบบนี้เยี่ยมเลยค่ะ ทำดีต้องได้ดีเนอะ ทิพย์ว่าช่วงยุคนี้ลูกค้าบางคนก็ซื้อสินค้า/บริการจากอารมณ์ ความรู้สึกมากกว่าเหตุผลนะคะ คือชั้นแฮปปี้กะคนนี้ พอใจคนนี้ เค้าก็จะพร้อมเปย์โดยไม่ต้องใช้เหตุผลใดๆเลยค่ะ 😊
ใช่ครับ บางทีช่างภาพบางคนใช้กล้องแบรนด์ดีกว่าผม แต่ถ้าไม่ใช่ผมถ่ายเขาก็ไม่เอาครับ เขาชอบที่เราคุยกะเขาแล้วแฮบปี้สบายๆ มากกว่า ^^