การอบรม สเต็มศึกษาเพื่อพัฒนาเด็กไทย

สวัสดีค่ะเพื่อนพ้องน้องพี่ชาว Steemit ที่น่ารักทุกคนค่ะ วันนี้งดโพสต์เรื่องอาหารแป๊บนะคะ ขอเป็นมาเล่า...อืม...จะเรียกว่าบ่นก็คงไม่ต่างกันสักเท่าไรเน๊าะ เริ่มเลยละกัน มีคนรู้จักหลายๆคนเคยว่าให้แม่หมูว่า แหมมมม... เป็นครูนี้แสนสบาย มีปิดเทอม มีวันหยุดยาวเป็นเดือนซะด้วย แต่ในความเป็นจริงแล้วครูเป็นข้าราชการที่มีภาระหน้าที่สอนนักเรียน เมื่อถึงช่วงปิดเทอมนักเรียนหยุด ครูจึงหยุดสอน เหมือนปิดเทอมกับนักเรียนโดยปริยาย

แต่แม่หมูขอบอกว่าครูอย่างเราไม่มีวันหยุดหรอกนะคะ ความเป็นครูมันอยู่ในสายเลือด มันคือชีวิตเราทั้งชีวิต อยู่ใน เมื่อไหร่ ก็ยังเป็นครู หากมีภาระกิจต้องทำ ครูจะอ้างว่าอยู่ในช่วงปิดเทอมไม่ได้นะคะ เพราะนักเรียนเท่านั้นที่ปิด ครูไม่ได้ปิด และเนื่องจากการศึกษาไทยเรามีการปรับและเปลี่ยน ตลอดเวลา ทั้งเรื่องหลักสูตรการศึกษา การจัดการเรียนการสอน คนเป็นครูจึงต้องมีการปรับตัว ปรับปรุงและพัฒนาตัวเองตลอดเวลาเช่นกัน

อันเนื่องมาจากว่าเรามีการประเมินนั่น นู่น นี่ บ่อยมากๆ ซึ่งอันนี้แม่หมูไม่เคยเห็นด้วยเลยสักนิด เพราะรู้ๆกันอยู่ว่าหากมีการประเมิน ก้อจะมีการปลูกผักสวนครัว อย่างเช่นผักชี เอาไว้โรยหน้า ให้มันออกมาดูสวยงาม สู้เอาเวลานั้นมาเตรียมการสอนดีกว่า แต่มันก้อเป็นได้เพียงคิดแหละ เราข้าราชการชั้นผู้น้อย ผู้บังคับบัญชาสั่ง จะขัดได้ล่ะรึ

)

กลับมาสู่การพัฒนาตนเองของครูกันค่ะ ออกนอกประเด็นเรื่อยเลย ซึ่งนอกจากการแสวงหาความรู้ปละประสบการณ์การจัดการเรียนการสอนด้วยตัวเองแล้ว การพัฒนาครูอีกอย่างหนึ่ฤฆงคือการอบรม การไปศึกษาดูงาน(เรียกว่าเที่ยวก็คงไม่ผิด) ซึ่งมีระเบียบข้อบังคับออกมาแล้วว่า หากจะจัดอบรม หรือเข้าร่วมการอบรม ขอให้จัดในวันหยุด เพื่อจะได้ไม่กระทบต่อเวลาเรียนของนักเรียน

()

ดังนั้นในช่วงเวลาที่นักเรียนไม่ได้มาเรียน ครูจึงต้องเร่งส่งงานให้เสร็จเรียบร้อย แล้วไปพัฒนาตนเองด้วยการเข้าร่วมอบรมให้มากที่สุด ซึ่งทางหน่วยเหนือก็จะมีโครงการอบรมพัฒนาใหม่ๆมาตลอด และเราต้องตอบสนองอย่างกระตือรือร้น จริงหรือเปล่าไม่รู้แฮะ แต่ที่แน่ๆ แม่หมูยังไม่ได้ปิดเทอมเลย และพรุ่งนี้ก็จะเปิดเทอมวันแรกแล้ว

ครูคือผู้ให้ความหวัง ครูชี้แนวทางการศึกษา
ครูคือผู้เปี่ยมด้วยศรัทธา ครูช่วยเสริมปัญญาพาก้าวไกล
ครูผู้ปรารถนาอันบริสุทธิ์ ครูคือผู้จุดประกายแจ่มใส
ครูคือที่พึ่งของดวงใจ ครูผู้มีแต่ให้ทุกคน
ครูดังแสงทองส่องฟ้าสว่าง คอยชี้หนทางการพึ่งตน
ครูดังเรือจ้างแจวอย่างอดทน ครูนั้นคือบุคคลสมควรบูชา
ครูคือผู้ห่วงใยให้ศิษย์ดี ครูคือผู้มีพระคุณคอยเมตตา
ครูยอมอุทิศกายใจและเวลา ครูหวังเพียงว่าศิษย์ก้าวหน้าไกล
ครูต้องมีคุณธรรมอันล้ำเลิศ ครูผู้ประเสริฐเลิศด้วยดวงใจ
ครูเป็นผู้ให้ไม่หวังผลใด ครูนั้นจึงยิ่งใหญ่สมคำว่า "ครู"

ขอขอบคุณ เพื่อนๆทุกคน ที่ติดตาม เรื่องราวของแม่หมู
ขอบคุณทุกคะแนนโหวต + คอมเม้นท์ นะคะ
จากใจ@Maemooค่ะ