“ขอบคุณ”

อย่าพึงเครียดกันนะคะ วันนี้ เหมือนเรานัดพบกันในสวนที่มีแต่ต้นไม้สีเขียว ได้ยินเสียงนกคุยกันตลอดทางที่เดินเข้ามา มีน้ำพุอยู่กลางสวน มอสที่เกาะอยู่ที่ขอบของน้ำพุเป็นตัวบอกว่า สวนนี้เย็นแค่ไหน ในช่วงบ่ายๆ วันเสาร์ แล้วเราก็คุยเรื่องทั่วๆไป เหมือนเวลาเราเจอเพื่อน ก็มักจะไม่ได้มีหัวข้อในการคุยที่เป็นตารางแยกเป็นวันๆ เหมือนตารางสอนในโรงเรียน สาระสำคัญไม่ได้อยู่ที่เรื่องที่จะคุย แต่เป็นการที่ได้พูดคุยต่างหาก

เรากำลังนั่งที่ชุดโต๊ะ- เก้าอี้สีขาว ซึ่งไม่ไกลจากน้ำพุมากนัก ฉันส่งกาแฟที่ทำเองมาจากที่บ้านให้คุณ และคุณส่ง Honey toast ให้ฉัน เรากล่าว “ขอบคุณ” พร้อมกัน

ขอจิบกาแฟหน่อยก่อนเริ่ม แน่นอน เรากล่าวคำ ขอบคุณ บ่อยครั้ง แต่ฉันพึ่งมานึกได้ถึงพลังของคำ ขอบคุณ เมื่อไม่นานนี้เองว่า ควรกล่าวคำขอบคุณทุกครั้ง แม้ในสถานการณ์ เล็กๆน้อยๆ เช่น ในร้านหนังสือ และร้านนั้นมีบริการห่อปกหนังสือให้โดยไม่คิดค่าบริการ อย่าลืมที่จะกล่าว ขอบคุณ พนักงานคนที่ห่อปกหนังสือให้ หรือ จุดฝากของในห้างสรรพสินค้า กล่าวขอบคุณพนักงานคนที่หยิบของมาให้ อาจจะยกตัวอย่างได้ไม่มาก แต่ตอนนี้ฉันพยายามเตือนตัวเองว่า เมื่อใครคนหนึ่งให้สิ่งของหรือแม้กระทั่งให้ความช่วยเหลือ หรือทำให้เรารู้สึกดี เราควรแสดงความรู้สึกสำนึกในบุญคุณผู้นั้น ด้วยการกล่าวคำ “ขอบคุณ” ซึ่งจะทำให้ ผู้ให้เกิดความรู้สึกอิ่มใจ และผู้รับก็รู้สึกสุขใจ

ที่สำคัญ อย่าลืมขอบคุณตัวเอง ลองนึกว่า เราทำอะไรให้ตัวเราบ้าง และขอบคุณที่ทำให้เราเป็นเราได้ในทุกวันนี้ แล้วลองจับความรู้สึกตัวเองดูว่ารู้สึกอย่างไร

สุขสันต์วันเสาร์ค่ะ ขอบคุณสำหรับ Honey toast อร่อยๆ นะคะ งั้นคราวหน้าเรามาคุยกันเรื่องขนมมักจะที่ทานคู่กับกาแฟกันดีกว่า

ขอบคุณผู้อ่าน สำหรับการอ่านและเป็นกำลังใจให้นะคะ