คู่เราไม่เคยทะเลาะกัน

วันนี้พักเรื่องงานพากย์มาอ่านเรื่องความรักของด๋ากันดีกว่าค่ะ ด๋ากับแฟนรักกันมา 16 ปีแล้ว เริ่มจากการเห็นกันครั้งแรกตอนที่ด๋าไปพากย์หนังที่บริษัทที่แฟนทำงานเป็นช่างตัดต่ออยู่ เห็นเขาแว่บแรกก็สะดุดหัวใจเลยค่ะ เขาก็บอกว่าสะดุดตาที่เห็นเราใส่ลีวายส์ครั้งแรกที่เจอ เราคบกันดูนิสัยใจคอกันเกือบสองปีก็มาอยู่ด้วยกันเลยค่ะ ไม่ต่งไม่แต่งมันละ บอกให้ป๊าม้ารับรู้ พาเขาไปเจอครอบครัวเรา เขาเข้ากับที่บ้านเราได้ เขาพาเราไปรู้จักกับแม่ ลุงป้าน้าอา ญาติสนิทมิตรสหายที่ต่างจังหวัด เป็นอันรับรู้ยอมรับกันทั้งสองฝ่าย ไม่มีพิธีอะไรทั้งนั้น มีแค่ใจล้วน ๆ เรามีบางอย่างคล้ายกัน แต่ก็มีหลาย ๆ อย่างที่ตรงข้ามกัน แต่ไม่เคยมีอะไรที่เป็นปัญหา สำหรับด๋าเป็นคนค่อนข้างนิ่ง ๆ และคิดบวกตลอดเวลา สงบ เย็น ไม่ชอบอะไรยุ่ง ๆ วุ่นวาย ข้อด้อยคือไม่ทำกับข้าว(คือทำไม่เป็นเอาซะเลย) ส่วนเขาเป็นคน ค่อนข้างขี้อาย จิตใจอ่อนโยน ไม่ค่อยตัดสินใจอะไรคือออกจะขี้ลังเล เก่งงานช่าง ทำงานบ้านได้ ทำกับข้าวเป็น แต่เราสองคนจะแอบมีสิ่งที่เหมือนกันคือความบ้าค่ะ บ้าแบบติงต๊องไม่เดือดร้อนใครนะคะ ไม่ใช่บ้าระห่ำ เราจึงมักจะมีอะไรที่ทำให้อีกฝ่ายหัวเราะได้เรื่อย ๆ บางทีก็ทำหรือพูดอะไรที่อีกฝ่ายไม่คาดคิดแล้วรู้สึกทึ่ง มันเป็นความชื่นใจค่ะ เขาเคยทำงานตัดต่อ ตัดพรีเซนเทชั่น ตัดมิวสิควิดีโอ ตัดโฆษณา ตัดมาสารพัด จนช่วงหลายปีมานี้งานตัดต่อก็เริ่มตายตามยุคสมัย ในขณะที่ด๋างานเยอะทำงานนอกบ้านตลอด เขาก็ทำหน้าที่เป็นแม่บ้านแทน ทำอาหาร จัดกับข้าวให้เราเอาไปกินที่ออฟฟิศ ซักผ้า ล้างจาน กวาดบ้าน ถูบ้าน เขาทำหมดไม่เกี่ยงว่าเป็นงานผู้หญิง ตรงนี้เราก็ชื่นใจ ตอนป่าป๊าเราป่วยเข้าโรงพยาบาล วันที่ไม่มีใครว่าง เขาก็ไปนอนเฝ้าให้โดยไม่คิดเล็กคิดน้อย เราก็ชื่นใจ เขามักจะรู้ในเรื่องที่ด๋าไม่รู้ และด๋าจะรู้ในเรื่องที่เขาไม่รู้ เลยปรึกษากันได้ทุกเรื่อง แปลกดีค่ะ เราไม่เคยทะเลาะกันเรื่องเปิดปิดฝาชักโครกเพราะด๋าขอให้เขานั่งฉี่ค่ะ ตอนแรกเขาก็อิดออดบอกว่ามันผิดธรรมชาติผู้ชาย ก็เลยบอกเขาว่าโถส้วมมันออกแบบมาให้นั่ง ในเมื่อผู้ชายนั่งอึได้ ทำไมจะนั่งฉี่ไม่ได้ แต่ถ้าเขายืนยันจะยืนฉี่ ก็ขอให้เขาเป็นคนเช็ดฉี่ที่กระเด็นตามพื้นเอง อย่าให้คนอื่นมาคอยนั่งเช็ดปัญหาที่ตัวเองสร้างไว้ เขาคงไปคิด ๆ ดู ประกอบกับเพื่อนสนิทของเขาก็นั่งฉี่เหมือนกัน เขาเลยยอมทำค่ะ ก็ทำได้ ไม่เห็นผิดธรรมชาติตรงไหน ด๋าก็ชื่นใจ
เราสองคนเป็นคนชอบกินอะไรง่าย ๆ มีอะไรก็กินอย่างงั้น กับข้าวเก่าของเหลือ กินได้หมด และสิ่งที่ด๋าชอบมากคือเราเป็นคู่รักกินเกลี้ยงค่ะ ไม่เคยเหลือเม็ดข้าวในจาน ไม่เคยกินทิ้งกินขว้าง เก็บเรียบทุกสิ่งอันค่ะ เราไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยไปกับของแบรนด์เนม เราไม่โกหกกัน เราไม่มีความลับกัน เราไม่งุบงิบขโมยเงินกัน 55555
ทำไมถึงไม่ทะเลาะกัน ไม่รู้สิ เราก็ยอม ๆ กัน ไม่ค่อยขัดใจกัน ต่างคนต่างลดอีโก้ เอาความเป็นเด็กมาคบกัน ไม่ยึดติดกับอะไรทั้งนั้น ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะด๋าเป็นคนไม่โกรธ ไม่โมโหอะไรมายี่สิบกว่าปีแล้ว ในเมื่อโกรธคือโง่ โมโหคือบ้า แล้วจะโกรธจะโมโหไปทำไม มีความรู้สึกว่าคนที่กำลังโกรธกำลังโมโหนั้นน่าเกลียดจะตาย หน้าเง้าหน้างอบึ้งตึงด่าทอตะโกนเสียงดังบังคับตัวเองไม่ได้ เราไม่อยากเป็นแบบนั้นก็อย่าเป็นสิ ง่าย ๆ เลย พอคิดแบบนี้ก็เลยไม่โกรธไม่โมโห มีอะไรก็ให้อภัย ส่วนความหึงหวงนั้น ด๋าไม่เคยมีเลยค่ะ เขาจะไปเที่ยวไปหาใครไม่กลับบ้าน ขอแค่บอกมา อย่าโกหก อย่าให้รู้จากคนอื่น แค่นั้นเองค่ะ อันนี้กฏเหล็ก ห้ามโกหกกัน เพราะถ้าโกหกกันมันจะทำให้ทุกอย่างพังค่ะ ประมาณว่าต่อไปฉันจะเชื่ออะไรเธอได้อีก แล้วมันจะเป็นจุดเริ่มต้นของความแตกหัก
แฟนด๋าชอบดูหนัง ชอบลุ้นล็อตเตอรี่ ชอบตกปลา ด๋าไม่ชอบดูหนัง ไม่ซื้อล็อตเตอรี่ ไม่ทำบาปไม่ตกปลา ตอนช่วงแฟนมีกิ๊ก ด๋าเคยบอกเขาว่า ไปหากิ๊กก็ยังดีกว่าไปตกปลา แปลกมั้ยคะ เหตุผลของด๋าก็คือ ไปหากิ๊กยังได้มีความสุขทั้งสองฝ่าย คือแฟนด๋ากับกิ๊กของเขา แต่ไปตกปลา แฟนด๋าสนุกอยู่ฝ่ายเดียวบนความทุกข์ของปลา ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าทำไมตัวเองคิดแบบนี้ แต่มันคิดแบบนี้จริง ๆ ไม่มีความหึงเลยสักนิดอ่า
ส่วนพฤติกรรมแปลก ๆ อันไม่เป็นกุลสตรีของด๋า เขาก็รับได้ทุกอย่าง ไม่เคยเอามาเป็นประเด็นหาเรื่องทะเลาะเบาะแว้งประชดประชัน อย่างเช่นเรื่องที่ด๋าไม่ทำครัว ไม่ทำอาหารใด ๆ เลย หรือเรื่องที่ชอบตัดผมทรงประหลาด ๆ ดูไม่เป็นผู้หญิง หรือเรื่องที่สามารถนอนตื่นบ่ายสองได้อย่างเนียน ๆ ในวันหยุด เขาก็ไม่เคยบ่นอะไร
สองสามปีมานี้ แม่ของแฟนด๋าสุขภาพไม่ค่อยดี แฟนด๋าเลยต้องไปดูแลแม่ที่ต่างจังหวัด ทำสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ เลี้ยงไส้เดือน พอให้มีอะไรทำไปพลาง ๆ บางทีเขาไปสองสามเดือน บางทีไปครึ่งปี บางทีไปนานจนมีบางคนถามด๋าว่าเขาไปมีแฟนใหม่ที่นู่นแล้วรึเปล่า ด๋าก็ไม่กังวลอะไร เขาไปดูแลแม่ก็ดีแล้ว ส่วนจะไปมีใครมั้ยก็เรื่องของเขา ไม่ใช่เรื่องของเรา เราเกิดมาก็ต่างคนต่างเกิดอยู่แล้ว อย่าไปยึดติดเป็นเจ้าเข้าเจ้าของอะไรใคร เออแน่ะ คิดแบบนี้ซะอีก แต่ช่วงนี้มีคนช่วยดูแลแม่ให้ เขาเลยมากรุงเทพค่ะ มาหารายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ เดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็จะกลับไปหาแม่แล้ว ด๋าก็แฺฮปปี้ตลอดค่ะ เขาอยู่เราก็แฮปปี้ เขาไม่อยู่เราก็แฮปปี้ ก็เป็นแฮปปี้ด๋านี่คะ 😄
ขอบคุณที่อ่านจนจบ หวังว่าคงได้ข้อคิดอะไรกลับไปปรับใช้กันได้บ้างนะคะ ด๋าขอให้คู่รักทุกคู่มีความสุขเหมือนคู่ของเราค่ะ 💗💗💗