คำว่า Act ในที่นี้มันน่าจะหมายถึง Act ในเรื่องของจิตใต้สำนึกนะคะ ไม่ใช่แค่วิธีคิดอย่างเดียวมันควรเป็นเรื่องของความรู้สึกมากกว่าความคิดแบบตรรกะนะคะ เพราะถ้าเราอยากเป็นเศรษฐีแล้วเราทำทุกอย่างเหมือนเศรษฐี เช่น เรียนรู้วิธีการหาเงินแบบที่เศรษฐีทำ ใส่เสื้อผ้า หรือ เครื่องประดับแพงๆ พยายามอยู่ในสังคมที่แวดล้อมด้วยคนรวยๆ อันนี้ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะจิตส่วนลึกเรายังไม่ได้เปลี่ยน จิตใต้สำนึกเรายังรู้สึก “อยากรวย” อยู่ มันก็อาจจะได้ตามที่หวังบ้าง แต่ก็จะไม่ยั่งยืน เหมือนลมเพลมพัด เพราะโดยความเห็นส่วนตัวแล้ว “เศรษฐีที่มีความสุข “ ส่วนใหญ่ เขาจะรู้สึกพอ รู้สึกอิ่ม มาจากข้างในว่า “ฉันรวยแล้ว” แล้วออร่าจะค่อยๆแผ่รัศมีออกมาภายนอก ไม่ได้สำคัญว่าเปลือกนอกเขาจะดูเป็นอย่างไร แต่เราก็จะรู้สึกได้ว่าเขาดู “แพง” (อันนี้น่าจะตรงกับที่คุณ @pattavee456 พูดถึงในเรื่องของวิธีคิด) ฉะนั้นน่าจะต้องเริ่มต้นจากการฝึกจิตของเราให้ได้ก่อนว่า “ฉันเป็นเศรษฐี และ ฉันมีพอแล้ว” ฟังดูงงๆนะคะ คล้ายเส้นผมบังภูเขา แต่ตามความเห็นส่วนตัว ควรจะต้องต่อท้ายด้วยสักนิดหนึ่งก็จะดีนะคะว่า “ฉันเป็นเศรษฐี ที่มีความสุข และ ฉันมีพอแล้ว”