welkom in mijn hersenkronkels : schrijven op een kater, is keer iets anders

Weder keer wees welgekomen in mijn gestoorde wereld waar de andersdenkende zonderling zich helemaal op zijn gemak voelt. De plek waar mijn rusteloze gedachten een plaats krijgen waar ze compleet zichzelf mogen zijn.

Dit wordt een tekst waar de rationele, onderzoekende mens aan zijn bretellen ga trekken. De nagalm van de glazen boterhammen, die mij nu folteren met messteken in mijn uitgedroogde hersencellen, is een pijnlijk deugd van de mooie herinneringen die zich afspelen op het cinema scherm van mijn geest. De wansmakelijke nasmaak van de alcohol in mijn mond weerhouden mij niet om toch weer mijn zegje te doen.

)
source: gettingpersonal.co.uk

Ondanks de onnoemelijke vele ervaringen van de duistere zwarte mannelijke kat die zijn klauwen zet in mijn verschrompelde hersencellen, leer ik het niet af om mijn grenzen te bewaren wanneer ik aan de toog het spraakwater rijkelijk laat vloeien. Begrijp mij niet verkeerd, dit is geen wekelijkse oefening. Het is een maandelijks moment waarin ik heel graag het onkruid eens zaai in mijn voortuin.

De oude Mike zou nu lang uit en uitgeteld liggen op zijn bed, overdonderd met schuldgevoelens door dwaas zinnig zijn centen uit te geven aan een niets bijdragend product. Deze Mike bestaat niet meer! Nu zit ik hier met een metalen hoofd, zichzelf te amuseren met een tekstje te schrijven, die een ode brengt aan de tijgerin die mijn hersenkronkels verslinden met haar vlijmscherpe tanden. de pijn is nu even mijn beste vriend die ik liefdevol aanvaard. Vrolijk kijk ik terug in de tijdlijn van amper 12u terug, waarin ik gezeverde conversaties hield met een hoopje Hollandse toeristen die Letterfretter Mike leerde kennen in zijn meest favoriete stad "Gent"

Nu op dit geven moment wordt ik in mijn hoofd afgeschoten door een mac 11, en voel ik de kogels mijn hersenkronkels doorzeven. een drive by door de bende van bier. Ondergaan die handel hoor ik in mijn pijnlijk hoofd roepen, strepen verdien je de door de smart te doorstaan. "snaps is snaps en werk is werk" was een les die ik jaren geleden geleerd heb van een mede collega waar ik dagelijks na ons werk bergen van glazen ging mee gaan verzetten. "Wie kan feesten moet ook kunnen werken!"

source: communicatie vlaanderen

Hier zit ik dan met een gebroken kop, zijn hoofd nog meer te breken, om de pijn te verzachten door mijn focus te richten op een nieuwe tekst, wat een ervaring! Ondanks dat er nu in mijn maag een oorlog losbarst die raketten van kots willen afvuren, hou ik mij sterk, en vertik ik het om een pijnstiller te nemen. Ik onderga liever de kommer en kwel die ik mezelf heb opgelegd dan om nog meer drugs in mijn prachtig, maar toch wel uitgeput lijf te pompen! Want geef toe, alcohol is drugs!

Ondanks de zeer, die lieflijk mijn hersenbanen beminnen, ben ik niet het type die zich laat leiden door zelfbeklag, toch niet meer in ieder geval. Ik aanvaard mijn lot, die met heel veel plezier hamerslagen schenkt in mijn darmstreek. Nu voel het in mijn hoofd aan als een zout oceaan, een nadorst die complet onvruchtbaar blijft om mijn dorst te lessen. Want de angst om nu water in mijn maag te laten vloeien is een gegronde angst door vorige ervaringen, het blijft er niet in! dus kies ik bewust om niet alleen met pijn te zitten, heb ik ook nog eens met een verschrikkelijke dorst te kampen. Maar dat is de beker die je bekostigd als je een avondje uit uw boeken ga!

Schrijven op een kater, het is keer iets ander!

Life Is Good
Bless you