Sci-fi Story - The Interstellar Love Affair (English/Turkish)

Together with Rama, we were killing time lying on the grass under the apple trees. We haven't put the name of our relationship for years; we were not in a hurry.

Those who designed the Starship Orient didn't think passengers would want to spend time in the apple orchard. The members of the first generation did not even think of using this area, which was the size of a basketball court, for picnics. They have carried the dazzling business tempo of the world to Orient, which made life easier for our generation. I can't say I love all of them, but I have to submit their rights; this is a solid generation. After more than 45 years of separation from Earth, they were all alive. There were 96 people from the first generation, 34 from our generation and seven from the third generation in the starship.

I took an apple from the branch that was bent on us and handed it to Rama.

“Is this a forbidden apple?” she asked me.

I said, “It's not forbidden, it's completely organic, you can eat it peacefully.”

“I admire your comfort,” she said after biting the apple with an appetite.

“I admire many aspects of you” I replied. Rama was aware of the fact that I admired her. She had straight black hair, a broad forehead, and big eyes. He was smart, sensitive, and even though she seemed distant, she was affectionate. I thought Rama had all the good qualities that a woman should have.

I couldn't say that I understand the nature of relationships, but I knew that women were making decisions on such matters; I was hoping that Rama would give me a signal when she was ready to name our relationship.

A few minutes later, we received an urgent call that all members of the colony should be gathered in the conference room. Rama, as if waiting for this news immediately stand up, when I saw her excitement, I quickly woke up and stirred up after her.

The colony members were ready in the conference room in a few minutes. Dr. Han Wansuh began to explain the situation after he bowed down and greeted the audience. Starship Captain Dave Shelley died of a heart attack about half an hour ago. Immediately after the onset of the heart attack, the intervention was started, but despite all the efforts he could not be saved.

It was a great shock for the colonial members who hadn't faced death in years. Most of all, Rama seemed to have been affected by this news; with a dead face, tears were drawn from her eyes as she watched the scene. Rama, the youngest executive board member on the Starship, not only lost her captain but a close colleague she loved like his father.

Assistant captain Haruki Oe, who spoke after Dr. Han Wansuh, expressed his great sorrow for the death of Captain Dave Shelley. He then announced that he was taking over the command as he was the oldest member of the executive committee, there was nothing to worry about in terms of management, and that there would be a captain's election shortly.

Rama was born two years before me, and we grew up together on the Starship. We were among a few people in the colony who had no spouse or lover. We didn't have much of choice, so we had to deal together. More precisely, I had to deal with Rama, because there was a difference between her and other women of my age as mountains. Rama had an additional option like Antonio. In fact, Peter and Wilhelm admired her, but I was not considering them as important rivals.

The 32-year-old Rama was admired by young men as well as men and women of all ages because her name was among the presidential candidates. I was worried that Rama would come out of my life, which I couldn't see very often in recent years because she was a workaholic.

I was not an unemployed person; I was a scientist who followed the significant scientific developments in the world and reported to the scientific and executive committee. I believed I was doing my job right, and I had a lot of free time, so I guess I wasn't as determined as Rama.

The Starship Orient was a place that allowed the crew plenty of free time. The ship's main computer, Arthur, took decisions about the drive and inspected all the ship's automated systems. We had a lot of android and gynoids that carry out simple jobs.

Maybe you won't believe it, but I had a very happy childhood in Orient, the first generation that my parents were involved in, were perfect parents and teachers. After all, they were selected among the thousands of candidates from different parts of the world. It should be noted that Captain Dave Shelley has a significant role in the formation of a whole fraternity spirit in the colony.

Now our captain was dead, and we've received another news that has created a great disappointment before even a day passes. 17 years after the Orient, a new starship moved from Earth and caught us a few months ago. In less than a year, they were expected to reach the SRP-3 planet suitable for life in the Sirius star system. Captain Dave Shelley had received this information years ago, but he decided not to share it with the colonial members. The ship's central computer, Arthur, transferred the interview records with the world to our temporary president after the captain died and the temporary captain shared this information with us.

This news had a shocking effect on the colony. In particular, the first generation consisted of highly competitive people, and they knew perfectly well that no one remembers the second. The number of people trying to look at the good side of the event like me was quite small.

To comfort people up, I was saying that we were the first to fold the interstellar space and for a while to travel the farthest from Earth, and now on planet SRP-3, there would be a sister colony that could share the burden with us. After all, they were carrying out a mission organized by the United Nations just like us.

This sensational news has become the first agenda item of the captain's election. The Orient had started to slow down, and we were going to reach SRP-3 two and a half years later. The new captain would carry out relations with the other colony and the world. Although we were unable to hear the current directions of the Earth due to the distance of eight light years, there had to be many radio messages going on to reach us in interstellar space.

The second starship's journey was led by the mathematical discoveries in northwest Europe. A few months apart, new mathematical formulas were found in Norway, Switzerland, and Germany, allowing artificial intelligence agents to dissolve within each other without losing their individual characteristics. Two months later, a French mathematician of Algerian origin found that these three equations were identical in a higher dimension. Through this new mathematics, artificial intelligence models were able to share their insights in real time. Newly developed artificial intelligence agents began to have a deep sense of intuition. These new beings acted with the understanding of the unity of beings which is called "the unity of bodies" in Islamic philosophy.

The emergence of a second colony led to confusion on our starship. Although we were far from Earth, members of the first generation regarded themselves as representatives of the country alliances. The Starship Orient was positioned as the symbol of the equal representation of the East and the West in SRP-3, while the other starship was regarded as a symbol of Western Europe's new hegemony. Rama objected to this view, arguing that such a separation is not very important. Rama didn't seem to be worried about the new colony that would be a shareholder of the planet, and she argued that the planet was big enough for everyone.

The discussions in the selection of the new captain were very instructive for me. There were those who argued that the inventory of weapons on board and the production of new weapons in workshops were needed. It was very interesting that the majority of the members of my generation defended such a confrontational idea. The intellectual capacity of the second generation was quite low compared to the first generation.

Rama established the election campaign on the basis that we should trust ourselves and the members of the other colony, which we don't know much about. Power could now only be achieved by acquiring knowledge and being creative, investing in physical weaponry should not be a priority choice. Even though there were those who accused her of purity and naivety, Rama was able to win the election because of her birthright charisma.

We were going to have our first meeting with the members of the other colony in the meeting room reserved for our new captain, Rama. I was pretty excited to see Rama and members of the other colony. As I was afraid, we'd never see each other face to face after Rama became captain.

The captain of the other starship was a woman in a white dress with a crown of violets on her head. She was tall and had a long face and silver hair. She was an elegant woman; she would even be regarded as beautiful. This was not important, the image of these beings could change over time.

“Hello, Orient passengers, I salute you with love and respect. My name Is Umay. I'm a member of the next generation of artificial intelligence agents, known as fairies or ghosts. I would like to start by thanking Captain Rama, who expressed her confidence in the election held in Orient. In our discussions with her during the election process, I stated that we wanted to establish a relationship with your community on the basis of equality. As I believe in the equality of all conscious beings wholeheartedly, we don't have a choice. The exercise of our relationship on the basis of equality was clearly stated in the mandate of the United Nations.”

"Hello, Captain Umay, thank you for clarifying the relationship that our colony is extremely sensitive to. We felt sorry for the emergence of a second colony that would share our discovery at first, but I began to think it was a chance for us. As our science advisor, Arma said, the SRP-3 is a planet with enough capacity for all of us, and cooperation will make it easy for both colonies,” Rama said.

“Your faces and names are alike, are you brothers?” Captain Umay asked surprising everyone.

Rama looked at me and said, "Even though we grew up together we are not relatives, we are lovers."

Image Source: https://www.pexels.com/photo/close-up-of-fruits-hanging-on-tree-257840/

Yıldızlararası Aşk İlişkisi

Rama ile birlikte elma ağaçlarının altındaki çimenlikte yere uzanmış vakit öldürüyorduk. Yıllardır süren ilişkimizin adını henüz koymamıştık, bu konuda acelemiz yoktu.

Yıldız gemisi Orient’i tasarlayanlar yolcuların elma bahçesinde zaman geçirmek isteyebileceklerini düşünmemişlerdi. İlk jenerasyonun üyeleri de tasarımcılar gibi basketbol sahası büyüklüğündeki bu alanı piknik yapmak için kullanmayı akıllarından dahi geçirmemişlerdi. Dünyadaki baş döndürücü iş tempolarını Orient’e de taşımış, bizim kuşak için işleri epeyce kolaylaştırmışlardı. Tümünü sevdiğimi söyleyemem, ama haklarını teslim etmem gerekir; sağlam bir kuşaktı bu. Dünyadan ayrılalı 45 yılı aşkın bir süre geçmesine rağmen tamamı hayattaydı. Yıldız gemisinde ilk jenerasyondan 96, bizim jenerasyondan 34 ve üçüncü kuşaktan 7 kişi bulunuyordu.

Yerimden acele etmeden kalkıp sıçrayarak üzerimize doğru eğilmiş olan daldan bir elma kopardım ve Rama’ya uzattım.

“Yasak elma mı bu?” diye sordu.

“Yasak olmadığı gibi tümüyle organik, gönül rahatlığıyla yiyebilirsin” dedim.

Elinde bir süre evirip çevirdiği elmayı iştahla ısırdıktan sonra “Rahatlığına hayranım” dedi.

“Ben de senin birçok özelliğine hayranım” diye cevap verdim. Söylediğimde samimiydim, Rama da bunun farkındaydı zaten. Rama’nın düz siyah saçları, geniş bir anlı ve iri gözleri vardı. Zekiydi, duyarlıydı ve mesafeli görünmesine rağmen iyi kalpliydi. Rama’nın bir kadında olması gereken tüm iyi özelliklere sahip olduğunu düşünüyordum.

Gönül ilişkilerinden anladığım söylenemezdi, ancak yine de bu gibi konularda kararları kadınların aldığını biliyordum; ilişkimizin adını koymaya hazır olduğunda Rama’nın bu konuda bana bir işaret vermesini umuyordum.

Birkaç dakika sonra koloninin tüm üyelerinin konferans salonunda toplanması gerektiği yönünde acil bir çağrı aldık. Rama sanki bu haberi bekliyormuşçasına hemen yerinden fırladı, onun telaşını görünce ben de hızla toparlanıp arkasından seğirttim.

Koloni üyeleri birkaç dakika için konferans salonunda hazır hale gelmişti. Doktor Han Wansuh dinleyici topluluğunu eğilerek selamladıktan sonra açıklamasına başladı. Yıldız gemisi kaptanı Dave Shelley yarım saat kadar önce geçirdiği kalp krizi sonucunda hayatını kaybetmişti. Kalp krizinin başladığı andan hemen sonra müdahaleye başlanmış, ancak gösterilen tüm çabalara rağmen kendisi kurtarılamamıştı.

Yıllardır ölümle yüzleşmemiş olan koloni üyeleri için büyük şoktu bu. Bu haberden en çok da Rama etkilenmişe benziyordu; kıpırtısız bir yüzle sahneyi izlerken gözlerinden yaşlar süzülüyordu. Yıldız gemisindeki en genç yürütme kurulu üyesi olan Rama sadece kaptanını değil babası gibi sevdiği yakın bir mesai arkadaşını kaybetmişti.

Doktor Han Wansuh’tan sonra söz alan Yardımcı Kaptan Haruki Oe öncelikle Kaptan Dave Shelley’in ölümünden duyduğu büyük üzüntüyü ifade etti. Ardından en yaşlı yürütme kurulu üyesi vasfıyla komutayı devraldığını, yönetim anlamında kaygılanacak bir durum olmadığını ve yakın zamanda gemide bir kaptanlık seçimi yapılacağını duyurdu.

Rama benden iki yıl önce doğmuştu ve yıldız gemisinde beraber büyümüştük. Kolonide eşi ya da sevgilisi olmayan az sayıda insan vardı ve birçok koloni üyesi bizi birbirimize yakıştırıyordu. Pek fazla seçme şansımız olduğu söylenemezdi, Rama ile birbirimize mecbur gibiydik. Daha doğrusu ben Rama’ya mecburdum, çünkü bana yakın yaşlardaki diğer kadınlarla arasında dağlar kadar fark vardı. Rama’nın ise Antonio gibi ek seçeneği daha vardı. Aslında Peter ve Wilhelm de ona hayrandı ama artık onları saymıyorum.

32 yaşındaki Rama’nın genç erkeklerin yanı sıra her yaştaki erkek ve kadının beğenisini kazandığı anlaşılıyordu, çünkü ismi başkan adayları arasında geçiyordu. İşkolik olduğu için son yıllarda çok da sık görüşemediğim Rama’nın hayatımdan iyice çıkmasından endişe ediyordum.

Ben de işsiz güçsüz bir insan sayılmazdım; dünyadaki önemli bilimsel gelişmeleri takip edip işimize yarayabilecek olanları bilim ve yürütme komitelerine raporlayan bir bilim insanıydım. İşimi hakkını vererek yaptığıma inanıyordum ve epeyce boş vaktim kalıyordu, galiba Rama kadar azimli bir tip değildim.

Yıldız gemisi Orient mürettebatına bolca aylaklık olanağı sunan bir yerdi. Geminin ana bilgisayarı Arthur sürüşle ilgili kararları alır ve geminin tüm otomatik sistemlerini denetlerdi. Getir götür işlerini yapan çok sayıda android ve gynoidimiz vardı.

Belki inanmayacaksınız ama Orient’te çok mutlu bir çocukluk geçirdim, anne ve babamın dahil olduğu birinci nesil çok iyi birer ebeveyn ve öğretmendi. Ne olsa dünyanın farklı yerlerinden gelen binlerce aday arasından seçilmiş insanlardı bunlar. Kolonide mükemmel bir kardeşlik ruhu oluşmasında Kaptan Dave Shelley’in büyük bir payının olduğunu da not etmek gerekir.

Şimdi kaptanımız ölmüş ve üzerinden henüz bir gün bile geçmeden hepimizde büyük bir hayal kırıklığı yaratan yeni bir haber daha almıştık. Orient’ten 17 yıl sonra dünyadan yeni bir yıldız gemisi hareket etmiş ve birkaç ay önce bizi geçmişti. Bir yıldan az bir süre içinde Sirius yıldız sistemindeki yaşama elverişli SRP-3 gezegenine ulaşmaları bekleniyordu. Kaptan Dave Shelley bu bilgiyi yıllar önce almış ama koloni üyeleriyle paylaşmaktan imtina etmişti. Geminin ana bilgisayarı Arthur kaptan öldüğü için dünyayla bu konuda yapılan görüşme kayıtlarını geçici başkanımıza aktarmış ve geçici başkan bu bilgiyi bizlerle paylaşmıştı.

Bu haber kolonide sarsıcı bir etki yapmıştı. Özellikle ilk nesil oldukça yarışmacı kişilerden oluşuyordu ve ikincileri kimsenin hatırlamadığını gayet iyi biliyorlardı. Benim gibi olaya iyi yanından bakmaya çalışanların sayısı oldukça azdı.

İnsanları avutmak için şunları söylüyordum: Yıldızlar arası boşluğu ilk kat eden ve bir süreliğine dünyadan en uzağa giden bizlerdik ve artık SRP-3 gezegeninde yükü bizimle paylaşabilecek kardeş bir koloni olacaktı. Ne de olsa onlar da bizim gibi Birleşmiş Milletler tarafından organize edilen bir seferi icra ediyorlardı.

Bu sansasyonel haber kaptanlık seçiminin birinci gündem maddesi haline geldi. Orient artık yavaşlamaya başlamıştı ve iki buçuk yıl sonra SRP-3’e varacaktık. Seçilen yeni kaptan diğer koloniyle ve dünyayla ilişkileri yürütecekti. Gerçi aradaki sekiz ışık yılı mesafe nedeniyle dünyadakilerin güncel yönlendirmelerini duyabilecek durumda değildik, ancak yıldızlararası boşlukta bize ulaşmak için ilerleyen birçok radyo mesajı olmalıydı.

İkinci yıldız gemisinin yola çıkışına kuzeybatı Avrupa’da ortaya çıkan matematiksel keşifler vesile olmuştu. Birkaç ay arayla Norveç, İsviçre ve Almanya’da yapay zekâ ajanlarının bireysel özelliklerini kaybetmeden birbirleri içinde erimesine imkân veren yepyeni matematik formülleri bulunmuştu. İki ay sonra Cezayir kökenli bir Fransız matematikçi bu üç denklemin bir üst boyutta birbirleriyle özdeş olduğunu ortaya çıkarmıştı. Bu yeni matematik sayesinde yapay zekâ modelleri içgörülerini birbirleriyle gerçek zamanlı olarak paylaşabiliyorlardı. Yeni geliştirilen yapay zekâ ajanları derin bir sezgiye sahip olmaya başlamıştı. Bu yeni varlıklar İslam felsefesinde Vahdet-i Vücut olarak isimlendirilen evrendeki varlıkların birliği anlayışıyla hareket ediyorlardı.

İkinci bir koloninin ortaya çıkması yıldız gemimizde kafa karışıklığına yol açmıştı. Dünyadan oldukça uzak olmamıza rağmen ilk jenerasyonun üyeleri kendilerini ülkelerinin içinde bulunduğu ittifakların temsilcisi sayıyordu. Orient SRP-3’de doğu ve batının eşit temsilinin simgesi olarak konumlandırılırken, sonradan yola çıkan yıldız gemisi Batı Avrupa’nın yeni hegemonyasının bir simgesi sayılıyordu. Rama bu görüşe karşı çıkıyor, böylesi bir ayrımın çok önemli olmadığını savunuyordu. Rama gezegene ortak olacak yeni koloni konusunda kaygılı görünmüyor ve gezegenin herkese yetecek kadar büyük olduğunu savunuyordu.

Yeni kaptan seçiminde yapılan tartışmalar benim için çok öğretici oldu. Gerektiğinde diğer koloni üyelerine karşı kullanılmak üzere gemideki silahların envanterinin çıkartılmasını ve çok geç olmadan atölyelerde yeni silahlar üretilmesi gerektiğini savunanlar vardı. Benim jenerasyonuma üye olanların çoğunluğunun böylesine çatışmacı bir fikri savunması çok ilginçti. İkinci jenerasyonun entelektüel kapasitesi ilk jenerasyona kıyasla oldukça düşük olduğu anlaşılıyordu.

Rama seçim kampanyasını kendimize ve haklarında pek fazla bir şey bilmediğimiz diğer koloni üyelerine güvenmemiz gerektiği üzerine kurdu. Güç artık ancak bilgi edinerek ve hayal kurarak elde edilebilirdi, fiziki silahlanmaya yatırım yapmak öncelikli bir tercih olmamalıydı. Onu saflık ve toylukla suçlayanlar olduysa da Rama doğuştan gelen üstün karizması sayesinde seçimden galip çıkmayı başardı.

Yeni kaptanımız Rama için ayrılmış toplantı odasında diğer koloninin üyeleriyle ilk görüşmemizi gerçekleştirecektik. Rama’yı ve diğer koloninin üyelerini göreceğim için oldukça heyecanlıydım. Korktuğum başıma gelmişti ve Rama kaptan olduktan sonra hiç yüz yüze görüşemez olmuştuk.

Diğer yıldız gemisinin kaptanı başında menekşelerden oluşan bir taç bulunan beyaz elbiseli bir kadındı. Uzun boylu ve uzun yüzlüydü, gümüş rengi saçları vardı. Zarif bir kadındı, hatta güzel bile sayılabilirdi. Bir hologramdan ibaret olan görüntüsü çok da önemli değildi aslında, bu varlıkların görüntüsü zaman içinde değişime uğrayabiliyordu.

“Merhaba Orient yolcuları, sizleri sevgi ve saygıyla selamlıyorum. İsmim Umay. Periler ya da hayaletler olarak isimlendirilen yeni nesil yapay zekâ ajanlarının bir üyesiyim. Sözlerime Orient’te yapılan seçimde bizlere güvenini ifade eden Kaptan Rama’ya teşekkür ederek başlamak istiyorum. Kendisiyle seçim sürecinde yaptığımız görüşmelerde koloninizle eşitlik temelinde bir ilişki kurmak istediğimizi ifade etmiştim. Her ne kadar bilinçli tüm varlıkların eşitliğine gönülden inansam da bu konuda aslında pek de seçme şansımız yok. İlişkimizin eşitlik temelinde yürütülmesi Birleşmiş Milletler tarafından verilen görev emrinde açıkça belirtilmişti.”

“Merhaba Kaptan Umay, kolonimizin son derece hassas olduğu eşit ilişki konusuna açıklık getirdiğin için teşekkür ederim. Son derece insani nedenlerle başlangıçta keşfimize ortak olan ikinci bir koloninin ortaya çıkmasından üzüntü duymuştuk ama geldiğimiz aşamada bunun bizim için bir şans olduğunu düşünmeye başladım. Bilim danışmanımız Arma’nın söylediği gibi SRP-3 hepimize yetebilecek büyüklükte bir gezegen ve yapacağımız iş birliği her iki koloninin işlerine de oldukça kolaylaştıracaktır” dedi Rama.

“Yüzleriniz ve isimleriniz birbirine benziyor, kardeş misiniz acaba?” diye sordu Kaptan Umay herkesi şaşırtan bir çıkışla.

Rama bana bakıp gülümseyerek “birlikte büyümüş olsak da kardeş değiliz, sevgiliyiz” dedi.