That's idea.
ဟာ.......ဟိုေကာင္ စီးထားတဲ့ဆိုင္ကယ္ကသိန္း၄၀၀ေက်ာ္ တန္း!!!
ေအာ္ ... ႐ူးေနတာ ငါသာဆို မဝယ္ဘူး
အဲ့အစား... ကားဝယ္စီးမွာေပါ့
ဟေကာင္
မတူဘူးေလ... လူဆိုတာ သူ႔ဘဝနဲ႔သူ "
"အခု ငါတို႔ စားေနတဲ့ဝိုင္း
ဘယ္ေလာက္က်လဲ ???? "
"၃ေထာင္ .... "
"ငါတို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ခဏေလး စားတာ ၃ေထာင္
ခဏ.... ငါ မင္းနားလည္ေအာင္ သက္ေသျပမယ္"
:ေျဖာင္း...ေျဖာင္း ....ညီေလး လာဦး"
ကြၽန္ေတာ္ လက္ခုပ္တီးၿပီး
ကမ္းနား မွာ ေတာင္းစားေနတဲ့
၈ႏွစ္အရြယ္
ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေခၚလိုက္တယ္
"မင္းကို ငါတို႔ ၃ေထာင္ေပးမယ္
လမ္းထိပ္က ထမင္းဆိုင္မွာ ပုစြန္ဟင္းေကာင္းတယ္ ... ပုစြန္ထုပ္ႀကီး ၂ေကာင္ေတာင္ပါတယ္ ... ဝယ္စားခ်ည္ ... စားမလား?"
"ဟာ...ကြၽန္ေတာ္အ႐ူးမွ မဟုတ္တာ ဘာလို႔စားမွာလဲ?
စားမေနဘူး ... အဲ့အစား မိသားစုအတြက္ ဆန္၂ျပည္ ဝယ္သြားၿပီး ခ်က္စားမွာေပါ့ "
ေကာင္ေလးက ႐ိုး႐ိုးပဲ ဆတ္ခနဲ ျပန္ေျပာတယ္
သူငယ္ခ်င္းဘက္ကုိ လွည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္
"ေဟ့ေကာင္... ေစာေစာက မင္း ဘာေျပာလဲ?
ဝယ္မေနဘူး .... အဲ့အစား
ကားဝယ္မွာေပါ့ လို႔ ေျပာတယ္မလား ???"
"ေအး အဲလိုပဲ
ငါတို႔အတြက္ ၃ေထာင္ဆိုတာ ၁၀မိနစ္အတြင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ျဖဳန္းပစ္တာ ဘာမွ အရာမဟုတ္ေပမဲ့
သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ..... အဲ ၃ေထာင္က ဆန္ ၂ျပည္ပဲ"
"ထို႔နည္းတူ.... သူ႔ဘာသူ
ဘယ္ႏွသိန္းတန္ ဘာဝယ္ဝယ္
လူခ်င္းတူေပမဲ့ ဘဝခ်င္းမတူဘူး
ဒါကို မင္းေကာင္းေကာင္း နားလည္ဖို႔လိုတယ္"
"သူ႐ွိလို႔ သူဝယ္တာ
သူ႐ွာတဲ့
သူ႔ပိုက္ဆံနဲ႔သူဝယ္တာ
မင္းက ဝင္ကဲ့ရဲ႕ေတာ့
မင္း အျဖစ္နဲ႔ မင္းအဆင့္က
ေစာေစာက ငါယွဥ္ျပတဲ့
သူေတာင္းစား လို ျဖစ္သြားေတာ့ မေပါ့"
"မုဒိတာတရား ထားစမ္းပါကြာ " 🙂
"မင္းအတြက္ မတန္ဘူး ထင္လား
အဲ့ဒါဆို အဲ့ပစၥည္းက မင္းအတြက္ ထုတ္တာ မဟုတ္ဘူး " 