ျမန္မာေ႐ွးဘုရင္မင္းဆက္မ်ား (၄)
ျမန္မာေ႐ွးဘုရင္မင္းဆက္မ်ား (၄)
■ပင္းယမင္းဆက္■
ပင္းယမင္းဆက္ (၆)ဆက္
1.ျမင္စိုင္းရာဇသႀကၤန္ (ေကာဇာ ၆၇၄၊ ခရစ္ ၁၃၁၂)
2.မင္းဆက္(၁) တစ္စီးရွင္ သီဟသူ (ေကာဇာ ၆၈၄၊ ခရစ္ ၁၃၂၂) (ပင္းယ သီဟသူ) ရွမ္း
3.(၂) ဥဇနာ (ေကာဇာ ၇၀၄၊ ခရစ္ ၁၃၄၂) ရွမ္း
4.(၃) ငါးစီးရွင္ေက်ာ္စြာ (ေကာဇာ ၇၁၃၊ ခရစ္ ၁၃၅၁) ရွမ္း
5.(၄) ေက်ာ္စြာငယ္ (ေကာဇာ ၇၂၃၊ ခရစ္ ၁၃၆၁) ရွမ္း
6.(၅) နရသူ(ေမာပါမင္း) (ေကာဇာ ၇၂၆၊ ခရစ္ ၁၃၆၄) ရွမ္း
7.(၆) ဥဇနာေျပာင္မင္း (ေကာဇာ ၇၂၆၊ ခရစ္ ၁၃၆၄) (ဥစၥနာေပ်ာင္မင္း) ရွမ္း
■စစ္ကိုင္းမင္းဆက္■
စစ္ကိုင္းမင္းဆက္ (၇)ဆက္
(၁)အသိခၤယာေစာယြန္း (ေကာဇာ ၆၉၂၊ ခရစ္ ၁၃၃၀)
(၂) တရဖ်ားႀကီး (ေကာဇာ ၆၉၈၊ ခရစ္ ၁၃၃၆)
(၃) ေရႊေတာင္တက္ (ေကာဇာ ၇၀၁၊ ခရစ္ ၁၃၃၉)
(၄) ေက်ာ္စြာမင္း (ေကာဇာ ၇၀၆၊ ခရစ္ ၁၃၄၄) (က်စြာမင္း)
(၅) မင္းရဲ (ေကာဇာ ၇၁၄၊ ခရစ္ ၁၃၅၂) (ေနာ္ရထာမင္းရဲမင္း)
(၆) ရတဖ်ားငယ္မင္း (ေကာဇာ ၇၁၇၊ ခရစ္ ၁၃၅၅)
(၇)မင္းေျပာက္ (ေကာဇာ ၇၂၆၊ ခရစ္ ၁၃၆၄) [1]
စစ္ကိုင္းေခတ္ဟု သီးျခားေခၚဆိုနိဳင္ေသာ္လည္း ပင္းယႏွင္႔ ေခတ္ျပိဳင္ျဖစ္သျဖင္႔ သီးျခားခြဲထုတ္ထားျခင္းမရွိပါ။
■မဂဒူး မင္းဆက္■
မဂဒူးမင္းဆက္(၁၂၈၇-၁၅၃၉)
ေအဒီ (၁၁) ရာစုတြင္ သု၀ဏၰဘူမိ ေခၚ သထံုျပည္ၾကီးကို ပုဂံျပည့္ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးက တိုက္ခိုက္ျပီးသည့္ေနာက္တြင္ ေအာက္ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ မြန္တို႔မွာ တစ္ထီးတစ္နန္း ေနထိုင္ႏိုင္သည့္ အဆင့္မွ ေလ်ာက်ခဲ့ရသည္။ ထို႔အတူျပင္ ယေန႔ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းရွိ မြန္တို႔မွာလည္း ေျမာက္ဖက္မွ အလံုးအရင္း ဆင္းသက္လာၾကသည့္ ရွမ္း-ထိုင္း(တိုင္)အႏြယ္တို႔၏ နယ္ခ်ဲ႕မႈကို ခံရျပီး ေအဒီ (၁၂) ရာစုအတြင္းတြင္ အျပီးတိုင္ ျပိဳလဲရျပန္သည္။ ထိုေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ မြန္တို႔မွာ ပုဂံလက္ေအာက္ခံ ဘ၀ေရာက္ေနရာမွ ပုဂံအင္အားက်ဆင္းခ်ိန္၊ မြန္ဂိုတာတာ တို႔၏ ရန္ေၾကာင့္ ပုဂံ ပ်က္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ကိုယ္ပိုင္ထီးနန္းကို ျပန္လည္ထူေထာင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းရာမွ မဂဒူး မင္းဆက္ ေပၚထြန္းလာသည္။ မဂဒူး မင္းဆက္ကို ဗညား၀ါရူး (ေခၚ) ၀ါရီရူးမင္းက မုတၱမျမိဳ႔မွ စတင္တည္ေထာင္သည္။ ထိုမင္း၏ ငယ္အမည္ မဂဒူး ကိုအစြဲျပဳကာ ၄င္းတည္ေထာင္သည့္ မင္းဆက္ကို မဂဒူးမင္းဆက္ဟုလည္းေကာင္း၊ ဘြဲ႔နာမည္ကို အစြဲျပဳကာ ၀ါရီရူးမင္းဆက္ ဟုလည္းေကာင္း ေခၚေ၀ၚၾကပါသည္။ မဂဒူးမင္းဆက္တြင္ မင္းေပါင္း ၁၈ ဆက္တိတိမင္းျပဳၾကသည္။ မင္းဆက္(၇)ဆက္ထိ မူလျဖစ္သည့္ မုတၱမျမိဳ႕တြင္သာ အစဥ္အဆက္ မင္းျပဳကာထီးနန္း စိုးစံခဲ့ေသာ္လည္း (၈) ဆက္ေျမွာက္ျဖစ္သည့္ ဆင္ျဖဴရွင္ဗညားဦး(သုရွင္ဗညားဦး)လက္ထက္အေရာက္တြင္ လက္ေအာက္ခံျမိဳ႔စားမ်ားျဖစ္သည့္ ေလာက္ဖ်ား၊ဥလို၊အဲျဗပန္ု ႏွင့္ ျဗတ္ထဗ တို႔ညီေနာင္မ်ားကပုန္ကန္သည့္အတြက္ မုတၱမ မွ ဒုန္၀န္း(ယခု ၀န္ၿမိဳ႕)သို႔ေျပာင္းေရႊ႕စိုးစံရသည္။ သို႔ေသာ္ ၀န္ၿမိဳ႔တြင္လည္း အခ်ိန္မ်ားစြာမၾကာလိုက္ပဲ စစ္ရွံဴးျပန္သျဖင့္ ဟံသာ၀တီ(ပဲခူး)သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ရျပန္သည္။ ထိုဆင္ျဖဴရွင္ဗညားဦးေနာက္ နန္းတက္သည့္ ဗညားႏြဲ႔ (ေခၚ) ရာဇာဓိရာဇ္ လက္ထက္တြင္ မဂဒူးမင္းဆက္၏ အထြန္းေတာက္ဆံုး အခ်ိန္ျဖစ္သကဲ့သို႔ မြန္တို႔အင္အား ၾကီးမားလာခဲ့သည္။ရာဇာဓိရာဇ္ ထိုစဥ္က အင္း၀တြင္ ထီးနန္းစိုးစံၾကသည့္ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ ၊ ၄င္း၏သားေတာ္မ်ား ျဖစ္သည့္ ဆင္ျဖဴရွင္ ႏွင့္ မင္းေခါင္တို႔ႏွင့္ စစ္ျပိဳင္ျပဳကာ ရာဇ၀င္တြင္ ထင္ရွားလွသည့္ အင္း၀-ဟံသာ၀တီ အႏွစ္ေလးဆယ္စစ္ကိုတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၈ ဆက္ေျမွာက္ျဖစ္သည့္ သုရွင္တကာရြတ္ပိမင္း လက္ထက္အေရာက္တြင္မူ ေတာင္ငူမွ အင္အားၾကီးမားလာသည့္ တပင္ေရႊထီး၏ အင္အားကိုမခံႏိုင္ပဲက်ဆံုးကာ မြန္တို႔၏ မဂဒူးမင္းဆက္လည္း ပ်က္သုဥ္းသြားခဲ့ရသည္။