Kronik Üzüntü: Distimi mutlu ol(a)mama

Arkadaşlar uzun bir süre sonra tekrardan bir şeyler yazma kararı aldım. Umarım yazımı beğenirsiniz :) Başlıyorum.
Hepimiz zor zamanlardan geçmenin ne demek olduğunu biliyoruz, bu durumlarda hüzün her yanımızı sarar, negatif düşünceler hayatımızdaki bazı şeyleri yeniden düşünmemize neden olur. Bazen sadece bu zor zamanlardan geçerek çok şey öğreniriz ve başa çıkmak için uygun stratejiler buluruz.

Peki şimdi… Ya kronik üzüntü oluşursa? Bu içsel rahatsızlık, yas, üzüntü çözülmez ve bizi her gün daha aşağı sürüklerse? Bu durumda, distimi isimli bir sorundan bahsediyoruz ki bu klasik depresyondan daha farklıdır ve hakkında biraz daha bilgi edinmeye değer bir durumdur

Distimi veya kronik üzüntü nedir?
()
Bu bir tür depresyondur ama Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V) – Ruh Hastalıkları El Kitabı’nın beşinci baskısında daha önemli duygusal bir nüansla belirtildiği gibi adı istikrarlı depresyondur. Bunun ana özelliklerini açıklayacağız:

Bu kronik bir üzüntü veya cesaretsizlik halidir. Daha iyi veya kötü olan dönemler yoktur ama genelde olumsuz duygusal hisler iki yıldan fazla sürer.
Bu tür bir hastalığın dışsal etkilere dayanmadığını bilmekte yarar var çünkü bu tür bir depresyonu yaşamak için büyük bir kayıp veya hayal kırıklığı yaşamaya gerek yok. Organik biçimde oluşur ve neredeyse her zaman kalıtsaldır ve genellikle kadınları etkiler.
Genelde 21 yaşında ortaya çıkar.
Bazı ciddi örnekler vardır, bunlardan bazılarında kişi kendine bakamayacak hale gelir ve giyinmek, yemek gibi günlük ihtiyaçlarını karşılamak için yardıma ihtiyaç duyar… Bu durumlar distiminin baskın olduğu örneklerdir.
Kalıtsal olmasının yanısıra stres hüzün hissini daha da kötüleştirir ve öyle yoğun bir durum olabilir ki kişi yukarıda bahsettiğimiz duruma gelir.
Kronik üzüntüye, ruh halinde değişiklikler, yorgunluk, uykusuzluk, yeme bozuklukları ve konsantrasyon problemleri eşlik eder.
Distimi erken zamanda tedavi edilmezse, majör depresyona dönüşebilir. Bu da daha ciddi bir ruh hastalığıdır ve genelde kızgınlık, hiddet ve hatta intihar teşebbüsleriyle sonuçlanabilir. Bu çok tehlikelidir ve bu problemlerin en erken zamanda tedavi edilmesi gerektiğine işaret eder.
Distimi nasıl tedavi edilir ?
()
Öncelikle distiminin hayat boyu ilgilenilmesi gereken bir durum olduğunu akılda tutmalısınız. Günbegün kaliteli bir hayat yaşayabilir miyiz? Elbette. Bunu aşağıdaki yöntemlerle başarabilirsiniz:

Antidepresan ilaçlar.
Davranışsal ve bilişsel psikoterapi ve hatta grup terapisi.
Hayatınız boyunca düzenli tıbbi kontrol.
Çevrenizden iyi sosyal ve kişisel destek.
Her şeyden öte akılda tutmalıyız ki distiminin oluşumu kalıtsaldır, dolayısıla organiktir. Neredeyse her zaman serotonin nörotransmiterlerindeki farklılıklardan kaynaklanır. Bu, ilaçların yardımcı olabildiği anlamına gelir ve şüphesiz ki psikolojik terapi büyük destek olacaktır. Ancak, bu yöntemler hayat boyu sürdürülmeyi gerektirebilir. Günlük yaşamınızdan zevk alabilirsiniz, işe gidip hayallerinizi ve hedeflerinizi gerçekleştirebilirsiniz.

Bunlarla beraber, distimi teşhisi konmuş kişi probleminin farkında olmalıdır ve ne zaman oluştuğunu anlamak için içsel bir çaba göstermelidir. Bu hastalık kontrol edilmesi, tedavi edilmesi ve her şeyin ötesinde stres ve anksiyeteden uzak durulmasını gerektiren bir durumdur, çünkü bunlar daha da ciddi bir distimi için tetikleyici olabilir.

Unutmayın, ailenizden biri bu hastalığı taşıyorsa, sizin de bunu yaşama olasılığınız var. Harekete geçin, doktorunuzla konuşun ve tüm önerilerini takip edin. Sonuç olarak, ayrıca distimi ve normal depresyon arasındaki farkı bilmek önemlidir:

Distimi genelde 21 yaşlarında ortaya çıkar ve herhangi bir sebebi olmayan veya bir duyguya bağlı olarak kaynaklanmayan istikrarlı bir üzüntü halidir. 6 aydan bir yıla veya iki yıla kadar sürebilir ve erken zamanlarında tedavi edilmezse intihar teşebbüsüyle sonuçlanabilecek ciddi bir depresyona dönüşebilir.