Buddha
တူေသာအက်ိဳးေပး
သာဝတၳိတစ္ျပည္လံုး ငိုေႂကြးသံေတြ ဖံုးေနသည္။ ထိုေန႔ နံနက္က ဆြမ္းခံထြက္လာေသာ သံဃာေတာ္မ်ား သည္ သာဝတၳိျပည္အတြင္း ပူေဆြးေသာကေရာက္ေနသူမ်ားၾကား၌ ဆြမ္းခံႂကြေနၾကရသျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္တို႔ လည္း စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ေနၾကရသည္။
“မွန္လွပါဘုရား တပည့္ေတာ္သားေလး တိုက္ပြဲမွာ က်ဆံုးခဲ့ပါတယ္ဘုရား”
“ကယ္ေတာ္မူပါဘုရား … တပည့္ေတာ္ လင္ေယာက္်ား တိုက္ပြဲက်ခဲ့ပါၿပီဘုရား”
သာဝတၳိတစ္ျပည္လံုး ငိုေႂကြးစံေတြ ဖံုးေနသည္။
စစ္ေၾကာင့္ေသရသူေတြ၏ မိသားစုေတြ မ်က္ရည္ေခ်ာင္း စီးေစခဲ့သည့္ ေန႔ျဖစ္သည္။
မာဂဓျပည့္ရွင္ အဇာတသတ္ႏွင့္ သာဝတၳိျပည့္ရွင္ ပေသနဒီေကာသလတို႔ ကာသိရြာတြင္ စစ္ၿပိဳင္ၾကသည္။ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ ၿငိဳးသူရန္ဘက္ေတြပမာ အေသအေက် တိုက္ခိုက္ၾကကုန္သည္။ ေနာက္ဆံုး ပေသနဒီ ေကာသလမင္းသည္ အဇာတသတ္ကို တိုက္ခိုက္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ၿပီ။ အေသအေပ်ာက္မ်ားစြာျဖင့္ ဆုတ္ခြာလာ ခဲ့ရသည္။
ထိုစဥ္က ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ သာဝတၳိျပည္တြင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူေနသည္။ ဆြမ္းခံ ျပန္ႂကြလာသည့္ ရဟန္းမ်ားက
“အသွ်င္ဘုရား အဇာတသတ္ႏွင့္ ပေသနဒီေကာသလမင္းတို႔ စစ္ျဖစ္ပါသည္ဘုရား။ စစ္႐ႈံးခဲ့ၿပီး တစ္တိုင္း ျပည္လံုး ပူေဆြးေသာကေရာက္ေနၾကပါသည္ဘုရား။ အဇာတသတ္မင္းက စစ္ႏိုင္သြားပါသည္ဘုရား” ဟု ေလွ်ာက္တင္ၾကေလသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက
“ခ်စ္သားတို႔ ပေသနဒီေကာသလမင္းႀကီးေတာ့ စစ္႐ႈံးသည့္အတြက္ စိတ္ပင္ပန္းဆင္းရဲေနေပေတာ့မည္”
“မွန္လွပါဘုရား … အဇာတသတ္မင္းကေတာ့ ယခုအခ်ိန္တြင္ ေအာင္ျမင္သျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေပေတာ့မည္”
ဘုရားရွင္က ရဟန္းတို႔ကို စဥ္းစားစရာ စကားဥပမာတစ္ခြန္း မိန္႔ေတာ္မူလိုက္သည္။
“ေအာင္ႏိုင္ေသာသူသည္ ရန္ကိုပြားေစသည္။ ႐ႈံးေသာသူသည္ ဆင္းရဲစြာ ေနရသည္။ ေအာင္ႏိုင္ျခင္း၊ ႐ႈံးနိမ့္ျခင္းတို႔ကို စြန္႔ပယ္ၿပီး ၿငိမ္သက္စြာ ေနႏိုင္ေသာ သူသည္သာ ခ်မ္းသာစြာ ေနရမည္”
အလိုတန္ဖိုးရွိလိုက္သည့္စကားပါလား။ ရဟန္းအေပါင္းတို႔ တိတ္ဆိတ္ၿပီး နားစြင့္ေနသည္။
ဘုရားရွင္၏ ဆံုးမစကားမွာ အလြန္မွတ္သားစရာပင္။
အၿပိဳင္အဆိုင္လုပ္လိုက္ၿပီး ႏိုင္လိုက္ျခင္းမွာ အမွန္ တကယ္ ႏိုင္ျခင္းလား အေတြးပြားစရာျဖစ္သည္။ ေအာင္တိုင္း ႏိုင္သလား။ တစ္ဖက္ကိုၿပိဳင္ၿပီး ကိုယ္က ႏိုင္သည္ဟုထင္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ႐ႈံးသည့္ဘက္က အမုန္းပြားျခင္းကို ခံစားရႏိုင္သည္။ ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ သူတစ္ပါး၏ ေမတၱာေတြ ဆံုး႐ႈံးရသည္။ အ႐ႈံးခံၿပီး ႏိုင္ေနျခင္းလား စဥ္းစားရန္သာျဖစ္သည္။ ႏိုင္ျခင္း၊ ႐ႈံးျခင္းတို႔ကို သတိတရားျဖင့္ ဆင္ျခင္ၿပီး ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ ေနႏိုင္သူမွသာ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႀကီးစြာျဖင့္ ေနထိုင္ႏိုင္မည္။
ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေထာက္ျပလိုက္သည္မွာ အဇာတသတ္သည္ ႏိုင္သည္ဆိုၿပီး အၿမဲမေပ်ာ္ႏိုင္။ ပေသနဒီေကာသလသည္လည္း ႐ႈံးသည္ဆိုၿပီး အၿမဲစိတ္မဆင္းရဲႏိုင္။ ႏိုင္ျခင္း၊ ႐ႈံးျခင္းတို႔ကို ၿပိဳင္ေနသမွ် စိတ္ပူပန္ဆင္းရဲျခင္းကိုသာ ျဖစ္ေစႏိုင္ေပလိမ့္မည္ဟုလည္း တရားျပလိုက္သည္။
အဇာတသတ္သည္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္စစ္ျပဳရန္ ကာသိရြာကို ခ်ီတက္လာေၾကာင္း ပေသနဒီေကာသလမင္း ၾကားျပန္သည္။ ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္လည္း ပေသနဒီေကာသလသည္ ကာသိရြာတြင္ ႀကိဳတင္ၿပီး စစ္ျပင္ထားေလ သည္။ ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္မူ အဇာတသတ္သည္ စစ္႐ႈံးၿပီး ပေသနဒီ ေကာသလမင္း၏ အဖမ္းခံလိုက္ရေလ သည္။
အဇာတသတ္ကို ပေသနဒီေကာသလမင္းႀကီးက အရွင္ဖမ္းမိေသာ္လည္း သူ၏ ဆင္ျမင္းအေပါင္းႏွင့္ စစ္သည္အေပါင္းတို႔ကို သိမ္းယူထားလိုက္ၿပီးလွ်င္ အဇာတသတ္ကို ျပန္လႊတ္လိုက္ေလသည္။ ပေသနဒီ ေကာသလမင္းကား ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားသလိုပင္ သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ထားကို ထားလိုက္သူဟုဆိုရမည္။
စစ္ႏိုင္ၿပီး ျပန္လာသည့္ သာဝတၳိျပည္ႀကီးတြင္ ဆိုင္းသံဗံုသံတို႔ျဖင့္ ေအာင္ပြဲခံေနၾကၿပီ။ နံနက္ခင္း ဆြမ္းခံႂကြ ရာက ျပန္လာၾကသည့္ ရဟန္းတို႔သည္ ဘုရားရွင္ထံခစားကာ ပေသနဒီေကာသလ၏ စစ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ေျပာျပ ၾကေလသည္။ ထို႔ျပင္ အဇာတသတ္ကို ပေသနဒီေကာသလသည္ အရွင္ဖမ္းမိေသာ္လည္း မသတ္ဘဲ ျပန္လႊတ္ ေပးလိုက္ေၾကာင္းကိုလည္း ေလွ်ာက္တင္ၾကေလသည္။
ျမတ္စြာဘုရားက ထိုစကားကို ၾကားေတာ္မူသည့္အခါတြင္
“သူတစ္ပါးကို ဖ်က္ဆီး ညႇဥ္းဆဲသူသည္၊ သူညႇဥ္းဆဲဖ်က္ဆီးသေလာက္ပင္ လုယက္ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ျပန္လည္ ခံစားရလိမ့္မည္။ ကိုယ္က သူတစ္ပါးအေပၚ ဖ်က္ဆီးျခင္းအမႈကို ျပဳခဲ့သည္ရွိေသာ္၊ ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံရသူ၏ ျပန္လည္း ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံရမည္သာတည္း”
“မေကာင္းမႈဆိုသည္မွာ အခ်ိန္ကာလမေရာက္ေသးသမွ် မိမိျပဳေသာ မေကာင္းမႈကို ေကာင္းေသာအျပဳအမူဟု ထင္ေနၾကမည္သာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္က်လာလွ်င္ မေကာင္းမႈျပဳသူကို မေကာင္းမႈအက်ိဳးက ျပန္ေရာက္ လာမည္သာျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့ေသာ လူမိုက္သည္ ဆင္းရဲျခင္းကို တစ္ဖန္ျပန္ၿပီး ခံစားရေပလိမ့္မည္”
“သူတစ္ပါးကို သတ္ျဖတ္ညႇဥ္းဆဲသူသည္ မိမိကိုလည္း သူတစ္ပါးက သတ္ျဖတ္ညႇဥ္းဆဲမႈကို ခံရမည္သာျဖစ္ သည္။ သူတစ္ပါးကို ေအာင္ႏိုင္ၿပီဟု အထင္ေရာက္သူသည္ တစ္ေန႔တြင္ ျပန္ၿပီး အႏိုင္ခံရတတ္သည္။ သူတစ္ပါးကို ဆဲေရးလိုက္သူသည္ ကိုယ္လည္း ျပန္လည္ဆဲေရးျခင္းကို ခံရမည္သာတည္း။ သူတစ္ပါးကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္သူသည္ ကိုယ္လည္း ျပန္လည္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံရမည္ျဖစ္သည္။ သူတစ္ပါးထံမွ မတရား လုယက္သူသည္ သူတစ္ပါး၏ ျပန္လည္ လုယက္ျခင္းကို ခံရမည္သာတည္း”
ဘုရားရွင္က လက္ေတြ႔ဘဝတြင္ ကိုယ္ျပဳသလို ကိုယ္ျပန္ခံရႏိုင္ေၾကာင္း အဇာတသတ္ႏွင့္ ပေသနဒီေကာသလ တို႔ျဖင့္ ပမာျပဳကာ ေဟာေျပာဆံုးမသြားသည္မွာ အလြန္ပီတိျဖစ္စရာပင္။
(ရည္ညႊန္း - သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပဌမႏွင့္ ဒုတိယ သဂၤါမသုတ္)
ယေန႔ထုတ္ The Voice Daily သတင္းစာတြင္ ေရးသားခဲ့ေသာ “တူေသာအက်ိဳးေပး” ဆိုသည့္ စာစုကို ျပန္လည္ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
တင္ညြန္႔ (ဓမၼမီးအိမ္)
၂၉.၅.၂၀၁၈ 