You are viewing a single comment's thread from:
RE: Hayek, Denacjonalizacja pieniądza. Recenzja
Komentarz nie związany z powyższym lecz przeszłym tekstem:
Przyznam, iż nadal nie rozumiem, czemu nie zgadza się Pan ze stwierdzeniem "egoizm to dbanie o swój życiowy interes", definiując go samemu (o ile dobrze pamiętam): "egoizm to nadmierne dbanie o swój interes; nadmierne, gdyż dopuszczające krzywdzenie innych". Czy aby Pana ocena, nie jest wystawiana z perspektywy już wcześniej przyjętego altruizmu? Czy jest to choćby zbliżone do obiektywnej analizy?
Racjonalny egoizm Rand to nie jest potocznie rozumiany egoizm i nie ma w nim miejsca na krzywdzenie innych (w sensie inicjacji agresji lub jej realnej groźby). Potoczna definicja egoizmu nie ma nic wspólnego z przyjęciem żadnego altruizmu. Nie ma tu żadnego wynikania.
Pytałem o potoczną definicję egoizmu, czy tą jaką mi raz Pan podał? Tak, egoizm Rand to nie egoizm większości. Większość uznaje, iż egoizm skutkuje zazwyczaj krzywdzeniem ludzi, Rand iż krzywdzenie innych jest zazwyczaj niekorzystne dla jednostki, zatem nie egoistyczne. Czy myślenie o sobie zawsze skutkuje czynem nam rzeczywiście korzystnym? Czy większości ludzi, uznając (przez nich rozumiany) egoizm za zły, nie odwołuje się od razu do altruizmu, zamiast starać się ocenić egoizm z pozycji ani egoisty ani altruisty?
" Czy myślenie o sobie zawsze skutkuje czynem nam rzeczywiście korzystnym."
Nie, bo nie jesteśmy nieomylni.
"Czy większości ludzi, uznając (przez nich rozumiany) egoizm za zły, nie odwołuje się od razu do altruizmu, zamiast starać się ocenić egoism z pozycji ani egoisty ani altruisty?"
Oczywiście, że nie. Przykładem są wyznawcy etyki personalistycznej, uważającej za wartość dobro osobowe. Na gruncie etyki personalistycznej potępia się altruizm jako służenie jakiemuś abstraktowi, zamiast patrzenia na realne dobro konkretnych osób. Krytykę altruizmu z pozycji personalistycznych-katolickich można przeczytać np. u ojca Bocheńskiego, znanego logika, w książce "100 zabobonów".
To był przykład po stronie ludzi uważających pomaganie innym za coś pozytywnego. Można też być człowiekiem nie posiadającym żadnej przemyślanej filozofii i potępiać zachowania potocznie egoistyczne jak np. śmiecenie albo korupcję, a nie uważać przy tym, że jednostka jest coś winna innym.