You are viewing a single comment's thread from:
RE: Alkoholizm ku przestrodze cz.1
Bardzo mi przykro, że przeszłaś to wszystko. Musiałaś być przerażona i wykończona ciągłą walką o byt. Dobrze, że zdecydowałaś się to przerwać, zmierzenie się z prawdą o swoim życiu i przerwanie milczenia - to wymaga odwagi. Niektóre kobiety żyją tak do śmierci, w znoju ratowania innych, ratowania złudzeń. Tak na prawdę, to miałaś trójkę dzieci i byłaś jedyną odpowiedzialną osobą w rodzinie. Byłaś Siłaczką. Jesteś nią nadal i teraz możesz swoją siłę wykorzystać lepiej, dla siebie i dzieci. Teraz czas, byś wzmocniła się, odbudowała. Bądź też uważna Kochana, z kim nawiązujesz relacje i nie ignoruj znaków ostrzegawczych. Zasługujesz na najlepsze. Ściskam!
Tak na prawdę moje dzieci były bardziej dorosłe niż on. Moja córka we wrześniu skończyła 18 lat. Jest dość samodzielną osóbką. Przychodzi do mnie w razie dużych potrzeb i dopiero teraz uczymy się rozmawiać ze sobą. Dzięki za Twoje słowa i wiem że każdy kto czyta te słowa i będzie czytał następne, zastanawia się jak to zrobiłam że mi się udało. Sama nie wiem. Wymagało to ode mnie dużo siły i wsparcia najbliższych. W tej chwili myślę że nie ma czego żałować. Ze swojej strony zrobiłam wszystko co mogłam. Teraz to wiem i będę się tego trzymać. Teraz nadszedł mój czas mam nadzieję. 😀