Czy starożytni Grecy znaleźli boską filozofię? Teoria złotego środka

Początek

Teoria złotego środka miała prawdopodobnie swój początek w starożytnej Grecji. Została później rozpropagowana przez Horacego i Arystotelesa.
Filozofia zakłada by w życiu znaleźć złoty środek między dwoma skrajnościami. Ponieważ popadanie w skrajności to zło i w związku z tym zaleca się umiar.

Przykład 1

Jeśli mamy zbyt dużo odwagi to będziemy lekkomyślni, natomiast jeśli będziemy się zbyt bali to będziemy odbierani jako tchórze i niczego nie osiągniemy. Obie te cechy są skrajnościami.

"Środka" nie należy rozumieć jako idealnego wypośrodkowania między skrajnościami, ponieważ nie da się go wymierzyć. Określać go trzeba analizując konkretne sytuacje życiowe i dlatego właśnie zazwyczaj trudno go znaleźć.

Na tej filozofii opiera się wiele innych filozofii oraz religii.

Przykład 2

Filozofia Chińska yin i yang która zakłada dwie przeciwne uzupełniające się siły, które odnaleźć można w całym wszechświecie. Ale żadna ze skrajności nigdy nie wzniesie się ponad pewien stan dlatego że zawiera pierwiastek drugiego. Czy mistrzowie Chińskich sztuk walki osiągali więc perfekcyjną harmonię między ciałem i duszą wyważając skrajne emocje opartą na złotym środku?

Może Grecy dali nam filozofię która jest matematycznym opisem otaczającego nas świata, dzięki któremu wyjdziemy z każdej sytuacji?

Często słyszeliśmy:

- lepiej jest siedzieć w środkowym wagonie pociągu w razie kolizji

- nigdy nie stawiaj wszystkiego na jedną kartę

To że wybieramy coś "po środku" nie oznacza że jest to najlepszy możliwy wybór w danej sytuacji. Dlatego że trzeba najpierw wykluczyć o wiele więcej rzeczy niż tylko dwie skrajności.

Ale więc czy unikanie samych skrajności w magiczny sposób przybliży nas do tego co chcemy osiągnąć?
Jak rozpoznać co jest skrajnością a co nie? I jak ich unikać?

Najlepiej gdy przyjrzymy się naturze...

"Nie ograniczaj się do jednej formy, przystosuj ją i buduj na niej coś własnego, pozwól temu wzrastać i bądź jak woda. Opróżnij umysł, bądź bezforemny, bezkształtny – jak woda. Wlewasz teraz wodę do filiżanki, staje się filiżanką; wlewasz do butelki, jest butelką; wlejesz ją do czajniczka, staje się czajniczkiem. Woda może płynąć swobodnie lub niszczyć. Bądź jak woda, mój przyjacielu - Bruce Lee"