Lepiej, żeby żołnierz był odpowiednio przygotowany i by jego morale były wysokie. Dramat wojny to nie bajka. Jeżeli zaprzecza sobie myśli tym, ile jeszcze rzeczy go na wojence czeka, zda sobie sprawę jak mało zdążył zrobić, a jak wiele jeszcze przed nim... To zginie. Osoba walcząca z firmą i zatrudnianiem ludzi przez znajomości i pokrewieństwo, też nie da sobie rady. Z tym, że żołnierz-Jakakolwiek nie byłaby jego socjalizacja przed wojskiem, da radę coś zmienić, choć potrzebowałby silnej woli i to cholernie silnej. Pracownik, który musi być podporządkowany rodzince? Zgadzam się z Tobą, że jeśli jest się już przy korycie, to da się z niego nażreć najbardziej swoim najbliższym, normalne, prawda? Ale to w jaki sposób nasze własne świnie odgradzają drogę do tego koryta innym... To już zupełnie co innego. Czemu? Jak wspomniałeś, 95% osób robi to co robi, bo musi wykarmić swoją rodzinę. Dla wykarmienia rodziny stają się śmieciami, wokół których są pewnie niezliczone podśmiechujki przez tych, którzy czy to zasłużenie, czy też nie- Ale mają ich w garści. Ci, którym wystarczy tej siły woli do samozaparcia i dążenia do godnego, nie uwłaczającego życia- Osiągną sukces. Nie jestem hipokrytą skrobiąc to. Jestem jednym z tych nielicznych :)